IPPB4/415-796/10-4/JS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 8 października 2010 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 16 grudnia 2010 r. (data nadania 16 grudnia 2010 r., data wpływu 20 grudnia 2010 r.) na wezwanie z dnia 7 grudnia 2010 r. Nr IPPB4/415-796/10-2/JS (data nadania 8 grudnia 2010 r., data doręczenia 13 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2011 r. oraz opodatkowania przychodów z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2011 r. oraz opodatkowania przychodów z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zamieszkującą od czerwca 2010 r. wraz ze swoją żoną na terenie Szwajcarii w nabytym mieszkaniu. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania Wnioskodawca dopełnił w Polsce obowiązku wynikającego z art. 15 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych z dnia 10 kwietnia 1974 r., tj. obowiązku wymeldowania. Wnioskodawca będzie przebywał w Polsce krócej niż 183 dni w roku. Nie posiada małoletnich dzieci, a dorosły syn na stałe zamieszkuje poza terytorium Polski. W Szwajcarii Wnioskodawca podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu. W chwili obecnej Wnioskodawca pełni funkcję Prezesa Zarządu publicznej spółki akcyjnej na podstawie umowy o pracę, natomiast od 1 stycznia 2011 r. będzie pełnił powyższą funkcję na podstawie powołania. Wnioskodawca posiada w Polsce dom jako majątek inwestycyjny, zatem nie wyklucza jego sprzedaży (w przypadku możliwości osiągnięcia korzystnej ceny sprzedaży) bądź oddania w najem. Przy okazji pobytu w Polsce Wnioskodawca będzie zatrzymywał się w powyższym domu lub w domku letniskowym, który również posiada w Polsce i zamierza zachować celem spędzania urlopu. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że będzie osiągał na terenie Polski przychody z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą wpływu posiadania w Polsce domu jako majątku inwestycyjnego oraz domu letniskowego na podleganie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu a także dotyczącą kwestii opodatkowania przychodu z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów.

Wnioskodawca wskazuje, że od czerwca 2010 r. w związku ze zmianą miejsca zamieszkania miało miejsce przeniesienie ośrodka interesów życiowych do Szwajcarii. Zmiana miejsca zamieszkania w czerwcu 2010 r. była bowiem połączona z zamiarem stałego pobytu w Szwajcarii, na co wskazuje nie tylko wola wewnętrzna, ale także zakup mieszkania w Szwajcarii, dopełnienie obowiązku wymeldowania się, wymiana dokumentów, podleganie ubezpieczeniu zdrowotnemu w Szwajcarii. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż przedstawione we wniosku zapytania dotyczą 2011 r.

Pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. Nr IPPB4/415-796/10-2/JS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Powyższe uzupełniono w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Posiadanie domu jako majątku inwestycyjnego oraz domku letniskowego w Polsce w przypadku, gdy ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy znajduje się w Szwajcarii oraz gdy przebywa on w Polsce mniej niż 183 dni nie daje podstaw do uznania, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej "updf") osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1a updf "za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2a "osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."

Zauważyć należy, że wyżej wskazane przepisy, w myśl art. 4a updf należy stosować z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie z art. 4 Konwencji zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92, dalej "Konwencja") "w rozumieniu niniejszej konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze."

Z powyższego wynika, że przepisy Konwencji w zakresie ustalenia miejsca zamieszkania odsyłają do polskich przepisów podatkowych, tj. w niniejszym stanie faktycznym do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zatem z wyżej wskazanym art. 3 ust. 1a updf osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jeżeli przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni lub posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Wnioskodawca wskazał, że nie będzie przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni. Odnośnie drugiej przesłanki zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji "ośrodka interesów życiowych", zatem w tym zakresie zdaniem Wnioskodawcy należy posiłkowo odwołać się do dorobku doktryny, orzecznictwa oraz wydawanych w podobnych stanach faktycznych interpretacji podatkowych.

Z orzecznictwa wynika, że centrum interesów osobistych wiązane jest z najbliższą rodziną. Centrum interesów osobistych podatnika znajduje się tam, gdzie jego żona, dzieci. Ponadto dla określenia miejsca zamieszkania konieczne jest fizyczne przebywanie w danym kraju oraz zamiar stałego pobytu w danym miejscu - przy czym jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 8 września 2009 (sygn. I SA/Bd 479/09) zamiar stałego pobytu nie jest jednoznaczny z pragnieniem dożywotniego lub co najmniej długotrwałego pozostawania w danej miejscowości. Przez termin "zamiar" należy pojmować nie wolę wewnętrzną ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności.

W niniejszym stanie faktycznym zamiar stałego pobytu w Szwajcarii potwierdzają okoliczności obiektywne, tj. zakup mieszkania, zamieszkiwanie na terenie Szwajcarii wraz z żoną, a także posiadanie w Szwajcarii ubezpieczenia zdrowotnego. Zdaniem Wnioskodawcy fakt posiadania domu jako majątku inwestycyjnego oraz domku letniskowego jest bez znaczenia dla oceny podlegania w Polsce ograniczonemu obowiązku podatkowemu. W tym miejscu wskazać należy na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2008 r. (sygn. III SA/Wa 2049/07), w którym to Sąd stwierdził, że obywatele państw Unii Europejskiej mogą posiadać nieruchomości w różnych krajach i nie oznacza to, że w każdym z tych krajów zamieszkują. Zatem do oceny miejsca zamieszkania osoby fizycznej należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności obiektywne, ale także elementy subiektywne, do których należy wola osoby fizycznej, a więc zamiar stałego pobytu."

Ponadto Wnioskodawca jest zdania, że posiadanie domku letniskowego i przebywanie w nim w trakcie urlopu, w sytuacji gdy na stałe zamieszkuje w Szwajcarii i tam znajduje się Jego ośrodek interesów życiowych nie ma również wpływu na fakt podlegania w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Stanowisko takie potwierdza Minister Finansów w indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej w dniu 18 października 2006 r. (znak: DD4/PB6-033-01281/PS/ZKK/06/48).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane w Polsce przychody za korzystanie ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce. W tym miejscu zaznaczyć należy, że rozważania i wnioski poczynione przy przedstawieniu stanowiska odnośnie pkt 1 zachowują swoją aktualność. W szczególności Wnioskodawca jest zdania, że podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2a osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej." Nierezydenci podlegają opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów osiąganych na terenie Polski.

Opodatkowanie należności licencyjnych w świetle Konwencji zawartej pomiędzy Polską a Szwajcarią:

Zgodnie z art. 12 Konwencji zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską:

Z powyższego wynika, że przychody z należności licencyjnych mogą być również opodatkowane w Polsce. Należy jednak mieć na uwadze Protokół zawierający postanowienia stanowiące integralną część Konwencji, uzgodnione pomiędzy Polską a Szwajcarią przy jej podpisaniu w Bernie dnia 2 września 1991 r. Zgodnie z pkt 3 niniejszego Protokołu "do artykułu 12: W odniesieniu do ustępu 2 rozumie się, że dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia ustępu 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę".

Z powyższego wynika zatem, że art. 12 ust. 2 Konwencji dotyczący możliwości opodatkowania przychodu z należności licencyjnych osiąganych na terytorium Polski przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Szwajcarii, nie znajduje zastosowania dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce.

Ponadto zauważyć należy, że definicja "należności licencyjnych" zawarta jest w art. 12 ust. 3 Konwencji, zgodnie z którym określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej."

Z powyższego wynika zatem, że przychody za korzystanie ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów kwalifikowane są w świetle Konwencji jako należności licencyjne. Dodatkowym warunkiem umożliwiającym niepobranie podatku zgodnie z Konwencją jest wynikająca z art. 29 ust. 2 konieczność udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (Wnioskodawcy) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Szwajcarii. Tak też np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z dnia 11 lutego 2009 r. (znak IPPB5/423-277/08-2/PS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych", to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie w dniu 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie", oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Rozstrzygające znaczenie w kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych na terytorium danego państwa ma zatem ustalenie miejsca zamieszkania podatnika.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przypadku, kiedy podatnik może zostać uznany za posiadającego miejsce zamieszkania jednocześnie w dwóch państwach postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania obligują do zbadania reguł kolizyjnych określonych w art. 4 ust. 2 Konwencji, w celu ustalenia jednego państwa rezydencji podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 2, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca jest osobą fizyczną zamieszkującą od czerwca 2010 r. wraz ze swoją żoną na terenie Szwajcarii w nabytym mieszkaniu. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania Wnioskodawca dopełnił w Polsce obowiązku wymeldowania się. Wnioskodawca będzie przebywał w Polsce krócej niż 183 dni w roku. Nie posiada małoletnich dzieci, a dorosły syn na stałe zamieszkuje poza terytorium Polski. W Szwajcarii Wnioskodawca podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu. W chwili obecnej Wnioskodawca pełni funkcję Prezesa Zarządu publicznej spółki akcyjnej na podstawie umowy o pracę, natomiast od 1 stycznia 2011 r. będzie pełnił powyższą funkcję na podstawie powołania. Wnioskodawca posiada w Polsce dom jako majątek inwestycyjny, zatem nie wyklucza jego sprzedaży, bądź oddania w najem. Przy okazji pobytu w Polsce będzie zatrzymywał się w powyższym domu lub w domku letniskowym, który również posiada w Polsce i zamierza zachować celem spędzania urlopu. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że będzie osiągał na terenie Polski przychody z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w 2011 r. (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Odnośnie pytania dotyczącego opodatkowania przychodów z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów, należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 konwencji polsko - szwajcarskiej określenie "należności licencyjne" (...) oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Przechodząc do rozpatrzenia sprawy na podstawie przedłożonego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, należy wskazać, iż z art. 12 ust. 1 konwencji polsko - szwajcarskiej wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, mogą być opodatkowane w Szwajcarii. Jednakże takie należności mogą być opodatkowane także w Polsce, tj. w państwie, w którym powstają i zgodnie z polskim ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto należności licencyjnych. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia (art. 12 ust. 2 konwencji polsko - szwajcarskiej).

Stosownie do pkt 3 Protokołu do konwencji dotyczącego stosowania art. 12 ust. 2 konwencji dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia art. 12 ust. 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W związku z powyższym dopóki Szwajcaria nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, należności licencyjne powstające w Polsce, a wypłacane na rzecz podmiotu, który ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii.

Reasumując należy stwierdzić, iż w 2011 r. Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ponadto przychody z tytułu korzystania ze wzorów, projektów wynalazczych, patentów oraz pracowniczych praw do patentów otrzymywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii.

W odniesieniu do powołanego wyroku WSA i interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż wydane są w indywidualnej sprawie osądzonej w określonym stanie faktycznym i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.