IPPB4/415-747/11-5/SP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 29.09.2011. r.) uzupełnione pismem z dnia 28 listopada 2011 r. (data nadania 29 listopada 2011 r., data wpływu 1 grudnia 2011 r.) i pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (data nadania 1 grudnia 2011 r., data wpływu 5 grudnia 2011 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-747/11-2/SP z dnia 22 listopada 2011 r. (data nadania 22 listopada 2011 r., data doręczenia 28 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce - jest:

* nieprawidłowe - odnośnie miejsca zamieszkania i obowiązku podatkowego w Polsce w 2011 r. do momentu przyjazdu do Szwajcarii rodziny Wnioskodawcy (żony i dziecka),

* prawidłowe - odnośnie miejsca zamieszkania i obowiązku podatkowego w Polsce w 2011 r. od momentu przyjazdu do Szwajcarii rodziny Wnioskodawcy (żony i dziecka).

W dniu 29 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-747/11-2/SP z dnia 22 listopada 2011 r. (data nadania 22 listopada 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wyjaśnienie czy przedmiotem zapytania jest ustalenie obowiązku podatkowego w 2010 r. czy w 2011 r.

Pismem z dnia 28 listopada 2011 r. (data nadania 29 listopada 2011 r., data wpływu 1 grudnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (data nadania 1 grudnia 2011 r., data wpływu 5 grudnia 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Opis stanu faktycznego.

Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 maja 2011 r. otrzymywał przychody w Polsce z tytułu umowy z o pracę. Od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. Wnioskodawca otrzymywał i będzie otrzymywał w Polsce dochody z tytułu posiadania (dywidendy) i obrotu papierami wartościowymi (akcje). Papiery wartościowe, o których mowa powyżej zostały nabyte za pośrednictwem Domu maklerskiego. Wszystkie spółki, których akcje Wnioskodawca nabył za pośrednictwem Domu maklerskiego (wypłacające dywidendy) maja siedzibę na terenie Polski. Dywidendy są wypłacane za pośrednictwem Domu Maklerskiego.

Od dnia 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawca podjął pracę w Szwajcarii i przeprowadził się do tego kraju z zamiarem stałego pobytu. Umowę o pracę w Szwajcarii ma na czas nieokreślony. Do dnia 31 maja 2011 r. Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie na terenie Polski i w tym czasie wykonywał pracę wyłącznie na terenie Polski dla pracodawców posiadających siedzibę w Polsce.

Od dnia 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Szwajcarii (zgodnie z informacją otrzymaną z urzędu skarbowego kantonu AARAU od 1 czerwca 2011 r. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu względem państwa Szwajcaria). Od tego okresu przez Szwajcarię jest traktowany jako rezydent podatkowy.

Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej w Szwajcarii wystawiony przez Departament Urzędu Podatkowego kantonu Aargau. Dokument ten potwierdza, że od dnia 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawca jest traktowany przez Urząd Podatkowy w Szwajcarii jako rezydent podatkowy.

Opis zdarzenia przyszłego.

Od dnia 1 sierpnia 2011 r. do Szwajcarii przenosi się rodzina Wnioskodawcy (żona oraz dziecko) z zamiarem stałego pobytu. W związku z tym, żona Wnioskodawcy wypowiedziała umowę o pracę w Polsce z dniem 30 czerwca 2011 r. oraz poinformowała szkołę o przeniesieniu dziecka do innej szkoły poza granicami Polski.

Po przeniesieniu się całej rodziny do Szwajcarii, w Polsce pozostanie mieszkanie własnościowe, które docelowo w ciągu kilku miesięcy zostanie sprzedane oraz konto bankowe niezbędne do opłacenia mieszkania, aż do czasu jego sprzedaży i obsługi rachunku maklerskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Po zapoznaniu się z materiałami znalezionymi na stronie internetowej Ministerstwa Finansów, Wnioskodawca doszedł do wniosku, że ze względu na:

w roku 2011 podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Podatek dochodowy od przychodów uzyskanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 maja 2011 r. z tytułu pracy wykonywanej wyłącznie na terenie Polski powinien być zapłacony w Polsce zgodnie z obowiązującą Ordynacja podatkową.

Przychody z tytułu wypłaty dywidend i obrotu papierami wartościowymi powinny zostać opodatkowane według klucza jak poniżej:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy 02 o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 2 Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, do dnia 31 maja 2011 r. Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie na terenie Polski i w tym czasie wykonywał pracę wyłącznie na terenie Polski dla pracodawców posiadających siedzibę w Polsce. Natomiast od dnia 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawca podjął pracę w Szwajcarii (umowa o pracę na czas nieokreślony) i przeprowadził się do tego kraju z zamiarem stałego pobytu. Według Wnioskodawcy od dnia 1 czerwca 2011 r. posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Szwajcarii (zgodnie z informacją otrzymaną z urzędu skarbowego kantonu AARAU od 1 czerwca 2011 r. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu względem państwa Szwajcaria). Wnioskodawca wskazał, iż od tego okresu przez Szwajcarię jest traktowany jako rezydent podatkowy. Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej w Szwajcarii, z którego wynika, iż od 1 czerwca 2011 r. jest traktowany przez Urząd Podatkowy w Szwajcarii jako rezydent podatkowy.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. Wnioskodawca otrzymywał i będzie otrzymywał w Polsce dochody z tytułu posiadania (dywidendy) i obrotu papierami wartościowymi (akcje).

Od dnia 1 sierpnia 2011 r. do Szwajcarii przenosi się rodzina Wnioskodawcy (żona oraz dziecko) z zamiarem stałego pobytu. W związku z tym, żona Wnioskodawcy wypowiedziała umowę o pracę w Polsce z dniem 30 czerwca 2011 r. oraz poinformowała szkołę o przeniesieniu dziecka do innej szkoły poza granicami Polski.

Po przeniesieniu się całej rodziny do Szwajcarii, w Polsce pozostanie mieszkanie własnościowe, które docelowo w ciągu kilku miesięcy zostanie sprzedane oraz konto bankowe niezbędne do opłacenia mieszkania, aż do czasu jego sprzedaży i obsługi rachunku maklerskiego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż w 2010 r. Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce jak i w USA. Powyższe oznacza, iż państwo rezydencji Wnioskodawcy należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ww. umowy.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa zawarta między Polską i USA.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Analizując stopień powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy w roku 2011 w świetle ww. przepisów, uznać należy, iż do momentu przeniesienia ośrodka interesów życiowych do Szwajcarii, tzn. do dnia wyjazdu z Polski rodziny (żony i dziecka), Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Sam fakt przebywania Wnioskodawcy od 1 czerwca 2011 r. w Szwajcarii i wykonywania tam pracy, nie przesądza o tym, iż w całym roku podatkowym posiadał w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy.

Natomiast od dnia 1 sierpnia 2011 r., tj. od dnia wyjazdu z Polski rodziny (żony i dziecka) i przeniesienia ośrodka interesów życiowych do Szwajcarii, Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Szwajcarii. Od dnia 1 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca przebywa w Szwajcarii wraz z rodziną.

Odnośnie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu umowy o pracę, posiadania (dywidendy) i obrotu papierami wartościowymi (akcje), stwierdzić należy, co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji, z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Natomiast stosownie do ust. 2 ww. przepisu, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Konwencji, wynagrodzenia osób mających miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Szwajcarii. Natomiast art. 15 ust. 2 Konwencji określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Szwajcarii) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce).

Należy zatem uznać, iż skoro od dnia 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawca podjął pracę w Szwajcarii na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, to wynagrodzenie z tytułu pracy tam wykonywanej w okresie od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 31 lipca 2011 r. podlega opodatkowaniu zarówno w Szwajcarii, jak i w Polsce.

Przy czym, w Szwajcarii opodatkowaniu podlega dochód z tytułu pracy tam wykonywanej, według przepisów prawa podatkowego tam obowiązujących. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 1 lit. a Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Szwajcarii, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień wymienionych pod literą b), taki dochód lub majątek od opodatkowania, z tym jednak że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Natomiast przychód z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Szwajcarii od 1 sierpnia 2011 r. przez Wnioskodawcę mającego miejsce zamieszkania w Szwajcarii, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji tylko w państwie zamieszkania, tj. w Szwajcarii.

Dochody uzyskane przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 maja 2011 r. z tytułu pracy wykonywanej wyłącznie na terenie Polski dla pracodawców posiadających siedzibę w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 ust. 4 Konwencji polsko-szwajcarskiej, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dochód uzyskany od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. przez Wnioskodawcę z tytułu obrotu papierami wartościowymi (akcje), podlega opodatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Szwajcarii.

Natomiast dochody uzyskane przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 lipca 2011 r. z tytułu obrotu papierami wartościowymi (akcje), podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 Konwencji, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 polsko - szwajcarskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić, należy, iż dochód uzyskany od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. przez Wnioskodawcę z tytułu dywidendy, podlega opodatkowaniu zarówno w państwie zamieszkania (w Szwajcarii), jak i w państwie źródła (w Polsce).

Natomiast dywidenda uzyskana od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 lipca 2011 r. podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż:

* do dnia przyjazdu do Szwajcarii żony oraz dziecka, tj. do dnia 31 lipca 2011 r., Wnioskodawca podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2011 r. do momentu, gdy w Polsce przebywała rodzina (żona oraz dziecko) Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania na terytorium Polski, a zatem zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegał On na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu umowy o pracę wykonywanej na terytorium Polski podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Szwajcarii od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 31 lipca 2011 r. podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie metodą zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu określoną w art. 23 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (metoda wyłączenia z progresją) w związku z art. 27 ust. 8 ww. ustawy. Przychody z tytułu posiadania (dywidendy) i obrotu papierami wartościowymi (akcje) osiągnięte do dnia 31 lipca 2011 r. podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

* od dnia przyjazdu żony oraz dziecka, tj. od dnia 1 sierpnia 2011 r., ośrodek interesów życiowych Wnioskodawca przeniósł do Szwajcarii. Nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Szwajcarii. W tym państwie przebywa wraz z żoną i dzieckiem oraz wykonuje pracę zarobkową. Zatem zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dnia przyjazdu rodziny do Szwajcarii, tj. od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwzględnieniem Konwencji polsko-szwajcarskiej. Oznacza to, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 Konwencji dochody uzyskane przez Wnioskodawcę od 1 sierpnia 2011 r. z tytułu dywidendy podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Szwajcarii, natomiast dochody z tytułu obrotu papierami wartościowymi zgodnie z art. 13 ust. 4 Konwencji podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Szwajcarii. Natomiast dochody z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Szwajcarii podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Szwajcarii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.