IPPB4/415-742/12-2/JK3 - Ustalenie możliwości zachowania ulgi związanej z budową mieszkań pod wynajem oraz opodatkowania przychodu ze sprzedaży mieszkania.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-742/12-2/JK3 Ustalenie możliwości zachowania ulgi związanej z budową mieszkań pod wynajem oraz opodatkowania przychodu ze sprzedaży mieszkania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 5 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zachowania ulgi związanej z budową mieszkań pod wynajem oraz opodatkowania przychodu ze sprzedaży mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zachowania ulgi związanej z budową mieszkań pod wynajem oraz opodatkowania przychodu ze sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

1.

W dniu 6. 12. 2000 r. Aktem Notarialnym została zawarta Umowa Sprzedaży oraz Umowa o Realizację Wspólnej Inwestycji oraz Pełnomocnictwo, będąca podstawą realizacji wspólnej inwestycji, mocą której Spółka N. zobowiązała się do wybudowania jako inwestor zastępczy. budynku mieszkalnego, wielorodzinnego: 308 lokali, z przeznaczeniem mieszkań na wynajem, w tym lokalu mieszkalnego dla Współinwestora Danuty i Alfreda B. (Wnioskodawcy).

2.

Na podstawie powyższego Wnioskodawca skorzystał z ulgi podatkowej, z odliczeń o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

3.

W dniu 15 listopada 2002 r. Prezydent Miasta. wydał Decyzję udzielającą pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego na wynajem, przekazując tę decyzję współwłaścicielom nieruchomości na koniec listopada 2002 r.

4.

W dniu 23 grudnia 2002 r. został podpisany Protokół odbioru lokalu mieszkalnego z zastrzeżeniami.

5.

Zdarzenie przyszłe: w styczniu 2013 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać mieszkanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając mieszkanie na wynajem w styczniu 2013 r. Wnioskodawca będzie musiał do dochodów w 2013 r. doliczyć uprzednio odliczone kwoty związane z uzyskaną ulgą na zakup mieszkania na wynajem i zapłacić podatek 10% od dochodu ze sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ zbycie mieszkania na wynajem nastąpi po 10 latach od końca roku podatkowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu - w tym przypadku Prezydenta Miasta. - o pozwoleniu na użytkowanie lokalu, zgodnie z art. 7 ust. 14a ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego nie zajdzie obowiązek zwrotu uzyskanych przed laty odliczeń, ulg podatkowych jak również nie zaistnieje konieczność zapłaty zryczałtowanego podatku od dochodu ze sprzedaży lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wszelkie ulgi i zwolnienia w prawie podatkowym są również wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą, co oznacza, że nie może być ani rozszerzająca, ani też zawężająca.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku.

Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przesłanki utraty nabytego prawa do ww. ulgi określał przepis zawarty w art. 26 ust. 10 ww. ustawy, który stanowił, iż jeżeli przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń na podstawie ust. 1 pkt 8:

1.

nastąpiło zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności lub

2.

wynajęto budynek albo lokal mieszkalny osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, lub

3.

dokonano zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu z mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczono budynek lub lokal mieszkalny na potrzeby właściciela lub współwłaściciela

- podatnik jest obowiązany wykazać w zeznaniu i doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym zaistniały te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty w części przypadającej na ten budynek lub lokal. Kwoty doliczone do dochodu zwiększa się o 10% za każdy rok kalendarzowy brakujący do upływu okresu, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym.

Z dniem 1 stycznia 2004 r. art. 7 ust. 14 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw otrzymał nowe brzmienie. Zmiana została wprowadzona przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956).

W myśl ww. przepisu art. 7 ust. 14 otrzymał brzmienie: podatnicy, którzy korzystali z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2000 i przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym:

1.

nastąpiło zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności lub

2.

wynajęto budynek albo lokal mieszkalny osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, lub

3.

dokonano zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu z mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczono budynek lub lokal mieszkalny na potrzeby właściciela lub współwłaściciela, lub

4.

zbyto działkę lub prawo wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku,

- są obowiązani doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiły te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty.

Ustawą zmieniającą poprzez art. 3 pkt 2 został dodany ust. 14a do art. 7.

Na mocy art. 7 ust. 14a ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, dziesięcioletni okres, o którym mowa w ust. 14:

1.

w pkt 1-3 - liczy się od końca roku podatkowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń,

2.

w pkt 4 - liczy się od końca roku podatkowego, w którym nabyto działkę lub prawo wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku.

Z wniosku wynika, iż w dniu 15 listopada 2002 r. Prezydent Miasta wydał Decyzję udzielającą pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego na wynajem, przekazując tę decyzję współwłaścicielom nieruchomości na koniec listopada 2002 r. W dniu 23 grudnia 2002 r. został podpisany Protokół odbioru lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca zamierza w styczniu 2013 r. sprzedać mieszkanie.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowego mieszkania, która nastąpi w 2013 r., tj. po upływie 10 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym, otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku, nie będzie skutkowało obowiązkiem doliczenia do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie, uprzednio odliczonych kwot w ramach ulgi na wynajem. Przedmiotowa sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl