IPPB4/415-738/10-4/MP - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń otrzymywanych z Australii.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 20 września 2010 r.) oraz w piśmie z dnia 13 grudnia 2010 r. (data nadania 14 grudnia 2010 r., data wpływu 17 grudnia 2010 r.) stanowiącym częściową odpowiedź na wezwanie z dnia 26 listopada 2010 r. Nr IPPB4/415-738/10-2/SP (data nadania 26 listopada 2010 r., data odbioru 9 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych z Australii - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych z Australii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W listopadzie bieżącego roku Wnioskodawczyni ma zamiar wyjechać na stypendium naukowe do Australii, w celu kształcenia się. Wnioskodawczyni rozpocznie 4-letnie studia doktoranckie na uczelni w Australii, które zakończą się obroną pracy doktorskiej. Uczestnictwo w tym programie naukowym odbywać się będzie na zaproszenie uczelni. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że w dniu 23 listopada 2010 r. rozpoczęła studia doktoranckie w Wydziale Inżynierii na uczelni. Studia odbywają się w trybie dziennym i będą trwały do listopada 2014 r.

W dniu 30 września 2010 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę na czas nieokreślony z I. w W. Wnioskodawczyni nie jest studentką żadnego uniwersytetu w Polsce. W czasie pobytu w Australii będzie stypendystką naukową. Korzystać będzie z dwóch funduszy naukowych:

Wyżej wymienione stypendia będą wypłacane przez Uczelnię, ze środków własnych Uniwersytetu. Ponadto stypendia te będą wypłacane na podstawie zarejestrowania Wnioskodawczyni na Uniwersytecie oraz rozpoczęcia studiów. Zaakceptowanie przez Wnioskodawczynię oferty Uniwersytetu oraz rozpoczęcie studiów jest równoznaczne ze zgodą na wszelkie warunki proponowane przez Uniwersytet. Stypendium bytowe jest wypłacane bezpośrednio na konto Wnioskodawczyni, natomiast stypendium pokrywające koszty nauki jest przelewane bezpośrednio na konto wydziału Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wskazała, że istnieje możliwość, iż w trakcie studiów stypendium bytowe opisane wyżej zostanie zamienione na stypendium fundowane przez Rząd Australii. Pobyt na studiach w Australii uwarunkowany był zapłaceniem ubezpieczenia zdrowotnego w kwocie 1.555,2 AUD, którego Wnioskodawczyni już dokonała. Jeżeli Wnioskodawczyni uda się uzyskać wcześniej wspomniane stypendium rządowe, koszt tego ubezpieczenia zostanie jej zwrócony. Trzecim składnikiem tego stypendium jest dopłata do kosztów podróży do Australii, w wysokości 1.500 AUD.

W czasie pobytu w Australii Wnioskodawczyni przewiduje również podjęcie dodatkowej pracy za zgodą uczelni. Najprawdopodobniej będzie to praca dydaktyczna w ramach uczelni. Ewentualne wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę dodatkową (dydaktyka) Wnioskodawczyni będzie otrzymywała od Uczelni z Australii. Wyżej wymienione wynagrodzenie nie będzie podlegać potrąceniu przy ustalaniu zysków podlegających opodatkowaniu, osiąganych przez zakład lub placówkę, którą pracodawca ma w Australii.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że posiada studencką wizę australijską, ważną do końca 2014 r.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni składając deklarację podatkową za rok 2010 będzie rozliczała się z następujących dochodów:

Pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. (data nadania 14 grudnia 2010 r., data wpływu 17 grudnia 2010 r.) Wnioskodawczyni doprecyzowała zdarzenie przyszłe oraz przedstawiła stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego jedynie w zakresie pytania dotyczącego opodatkowania stypendium naukowego, stypendium bytowego oraz dochodów uzyskanych z tytułu pracy dydaktycznej otrzymywanych z Australii.

W nadesłanym uzupełnieniu brakuje własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do rozliczenia pozostałych dochodów uzyskanych w 2010 r. i w latach następnych oraz w odniesieniu do formy (numery, rodzaje formularzy oraz miejsce złożenia wniosku) w jakiej Wnioskodawczyni będzie mogła rozliczyć się z właściwym urzędem skarbowym na terenie Polski, przebywając na terenie Australii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedstawione we wniosku zapytania dotyczą 2010 r. oraz lat następnych, aż do ukończenia studiów w Australii (2014 r.).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych z Australii (stypendium naukowe, stypendium bytowe oraz dochody uzyskane z tytułu pracy dydaktycznej).

Natomiast w zakresie pytania Nr 1 w części dotyczącej pozostałych dochodów uzyskanych w 2010 r. i w latach następnych oraz w zakresie pytania Nr 2, wniosek zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia ze względu na fakt, iż Wnioskodawczyni nie przedstawiła własnego stanowiska w powyższej kwestii.

Zdaniem Wnioskodawczyni, obydwa wyżej wymienione stypendia nie podlegają opodatkowaniu w Australii i jako, że żadne z nich nie jest zarobkiem a jedynie opłaceniem kosztów życia w Australii, Wnioskodawczyni uważa, że nie powinny być one opodatkowane w Polsce. Ewentualne zarobki z tytułu umowy o pracę, uzyskiwane w Australii będą opodatkowane wedle zasad obowiązujących w tym kraju i nie powinny być ponownie opodatkowane w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

* przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a tej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Należy podkreślić, iż przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Canberrze dnia 7 maja 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 177 oraz z 2007 r. Nr 179, poz. 1278), osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, jeżeli dana osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie w rozumieniu jego przepisów podatkowych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w 2010 r. posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W listopadzie 2010 r. wyjechała Pani do Australii w celu kształcenia się. W czasie pobytu w Australii otrzymywać Pani będzie stypendium na pokrycie kosztów nauki, fundowane przez Uniwersytet w Australii oraz stypendium bytowe fundowane przez wydział, na którym będzie Pani odbywać studia doktoranckie. Ponadto przewiduje Pani podjęcie dodatkowej pracy dydaktycznej w ramach uczelni. Ewentualne wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę dodatkową będzie wypłacane przez Uniwersytet w Australii. Wyżej wymienione wynagrodzenie nie będzie podlegać potrąceniu przy ustalaniu zysków podlegających opodatkowaniu, osiąganych przez zakład lub placówkę, którą pracodawca ma w Australii.

Wskazać zatem należy, iż pobyt Wnioskodawczyni w Australii, związany z odbyciem studiów doktoranckich w celu kształcenia się ma charakter tymczasowy i nie pociąga za sobą zmiany statusu podatkowego w Polsce.

Do dochodu Wnioskodawczyni z tytułu wynagrodzenia za pracę dydaktyczną zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 1 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Australią. Jak wynika z treści ww. przepisu, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 2 umowy zostaną spełnione łącznie, to otrzymane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej w Australii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Niespełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków oznacza, że zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Australii).

W Pani przypadku, z uwagi na niespełnienie przesłanki określonej w art. 15 ust. 2 lit. b) umowy, wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Australii będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, tj. zarówno w Polsce, jak i w Australii.

W odniesieniu do stypendiów, tutejszy organ stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 20 ww. umowy jeżeli student, który ma albo miał bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw i który przebywa czasowo w tym drugim Państwie wyłącznie w celu nauki, otrzymuje należności na utrzymanie lub naukę ze źródeł pochodzących spoza tego drugiego Państwa, należności te są zwolnione od opodatkowania w tym drugim Państwie.

Zawarta w ww. przepisie norma dotyczy należności otrzymywanych przez studentów na utrzymanie lub naukę i dotyczy zwolnienia z opodatkowania w państwie, w którym student przebywa czasowo wyłącznie w celu nauki oraz w sytuacji, gdy należności te pochodzą ze źródeł położonych poza tym państwem.

Jednocześnie zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej (pkt 1 Komentarza do art. 20) artykuł ten w odróżnieniu do innych artykułów MK OECD nie zawiera normy rozdzielającej jurysdykcje podatkowe pomiędzy Umawiające się Państwa, ale wprowadza zwolnienie z podatku świadczeń otrzymanych na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki w państwie, w którym student, stypendysta, uczeń lub praktykant przebywa wyłącznie w celu kształcenia, odbywania praktyki lub szkolenia. Oznacza to, że świadczenia te są zwolnione z podatku w państwie odbywania nauki lub praktyki, pobierania kształcenia (państwo goszczące), w tym przypadku w Australii. Aby art. 20 powyższej umowy znalazł zastosowanie musi być spełniony m.in. warunek dotyczący płatności otrzymanej na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki, która musi być dokonywana ze źródeł położonych poza terytorium tego Umawiającego się Państwa (Australia), na terytorium którego rezydent drugiego Umawiającego się Państwa (Polska) pobiera naukę lub odbywa praktykę (pkt 2 Komentarza do art. 20).

Zatem w przypadku stypendiów otrzymywanych przez Panią z Australii zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 umowy polsko-australijskiej, który stanowi, że części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw, które nie zostały wymienione w wyżej wymienionych artykułach niniejszej umowy, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polska), lecz jeżeli dochody są uzyskiwane ze źródeł w drugim Umawiającym się Państwie (Australia), mogą być również opodatkowane w tym drugim Państwie (Australia).

Zatem przedmiotowe stypendia będą podlegały opodatkowaniu zarówno w państwie miejsca zamieszkania (w Polsce), jak i w państwie źródła (w Australii).

W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce do dochód z tytułu pracy dydaktycznej i stypendiów, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda proporcjonalnego odliczenia), o której mowa w art. 24 ust. 1 umowy.

Ww. art. 24 ust. 1 stanowi, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z niniejszą umową może być opodatkowany w Australii, to Polska potrąci z polskiego podatku płaconego z tytułu tego dochodu kwotę równą podatkowi australijskiemu w odniesieniu do tego dochodu. Takie potrącenie nie może jednak przewyższyć kwoty podatku polskiego, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia podlegającego opłacie z tytułu tego dochodu.

Niezależnie jednak od powyższego wskazać należy, iż na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest część dochodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody z tytułu stypendiów - w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym było otrzymywane stypendium.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.) w przypadku Australii kwota diety w 2010 r. wynosi 87 AUD za dobę.

W świetle powyższego, przedmiotowe stypendia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej równowartości diet za każdy dzień ich otrzymania. Nadwyżka natomiast podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dochody z innych źródeł, należy ją wykazać w zeznaniu rocznym i od łącznych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) obliczyć podatek dochodowy według skali, a następnie od tak obliczonego podatku Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą, do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie, na co wskazuje art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 27 ust. 9a ww. ustawy w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny wskazać należy, że w 2010 r. oraz w latach następnych, o ile nie ulegną zmianie okoliczności wynikające z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem (niezależnie od tego, czy w latach następnych Wnioskodawczyni uzyska inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, czy też takich innych dochodów nie uzyska) Wnioskodawczyni jest zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego z tytułu osiągnięcia dochodów przedstawionych we wniosku. W zeznaniu tym Wnioskodawczyni nie wykaże jednak dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. stypendiów w części odpowiadającej równowartości diet za każdy dzień ich otrzymania.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Reasumując należy stwierdzić, iż dochody, które Wnioskodawczyni uzyska w Australii z tytułu pracy dydaktycznej i stypendiów, zgodnie z zapisem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, będą podlegały opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Australii.

Końcowo zaznaczyć jednak należy, iż niniejsza interpretacja w żaden sposób nie odnosi się do kwestii opodatkowania Pani dochodu w Australii. Zobowiązania podatkowe oraz sposób ich rozliczenia w Australii podlegają bowiem unormowaniu w przepisach prawa podatkowego tam obowiązujących.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.