IPPB4/415-737/10-2/JK - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opłacenia przez spółkę składek na ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów statutowych, pracowników i innych osób.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2010 r. (data wpływu 20 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Spółkę składek na ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów statutowych, pracowników i innych osób - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Spółkę składek na ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów statutowych, pracowników, i innych osób.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (dalej: OC) organów Spółki. Wysokość składki została ustalona przez Ubezpieczyciela w oparciu o ocenę ryzyka uwzględniającą: sumę gwarancyjną, okres ubezpieczenia, rodzaj i skalę działalności gospodarczej Spółki, jej kondycję finansową, wielkość majątku, historię szkodliwości itp. Składka została określona w kwocie ryczałtowej za poszczególne zakresy ubezpieczenia, tj.:

A. Ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczeniowej w przypadku, gdy przeciwko osobie ubezpieczonej zostanie wniesione roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku nieprawidłowego zachowania osoby ubezpieczonej.

B. Ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczonej ubezpieczonym Spółkom w przypadku, gdy przeciwko ubezpieczonym Spółkom zostało wniesione odszkodowanie z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku ich nieprawidłowego zachowania w związku z obrotem papierami wartościowymi ubezpieczonych Spółek.

C. Specjalna ochrona Spółki na podstawie dodatku Nr 1. Ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczonym Spółkom w przypadku, gdy przeciwko ubezpieczonym Spółkom zostało wniesione roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku nieprawidłowego zachowania osób ubezpieczonych, ale jedynie do tego stopnia i tak długo jak ubezpieczona Spółka jest pozwana wspólnie z osobami ubezpieczonymi (w oparciu o solidarną odpowiedzialność), jako współpozwany. Koszty obrony ubezpieczeniowej Spółki pokrywane są oddzielnie, niezależnie od kosztów obrony osób ubezpieczonych, jeżeli i w jakim zakresie, w jakim oddzielna ochrona jest niezbędna w celu uniknięcia konfliktu interesów.

Ochrona ubezpieczeniowa zostaje automatycznie rozszerzona na każdą nową Spółkę Zależną, która zostanie nabyta lub utworzona w okresie ubezpieczenia.

Zgodnie z umową ubezpieczenia ochrona ubezpieczeniowa udzielana jest w zakresie A wszystkim byłym, obecnym i przyszłym:

Ubezpieczonymi są również współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu, reprezentanci prawni (w przypadku ubezwłasnowolnienia) osób wyżej wskazanych w związku z nieprawidłowym działaniem tych osób.

Ubezpieczonymi są także ci pracownicy oraz członkowie organów ubezpieczonych spółek, którzy na życzenie lub w interesie ubezpieczonych spółek sprawują mandaty w organach zarządzających lub nadzorczych lub sprawują funkcję prokurentów zgodnie z przepisami właściwego prawa w organizacjach typu non-profit lub organizacjach nastawionych na osiąganie zysku także w zakresie nieprawidłowych zachowań popełnionych podczas pełnienia tych funkcji.

Polisa ubezpieczeniowa wskazuje, że identyfikacja indywidualnych Ubezpieczonych będących osobami fizycznymi dokonywana jest przez ubezpieczyciela w przypadku wniesienia roszczenia lub wszczęcia postępowania urzędowego lub zgłoszenia okoliczności lub w chwili wypłaty świadczeń ubezpieczeniowych.

Powyższe rozwiązanie zostało przyjęte ze względu na szeroki krąg osób Ubezpieczonych oraz rotację zatrudnionych, przez co niemożliwe jest ustalenie, kto i przez jak długi okres czasu będzie objęty ubezpieczeniem.

Zgodnie z Polisą zakres ubezpieczenia obejmuje między innymi:

Przedmiotowa umowa jest umową zgodnie, z którą Spółka, jako Ubezpieczający, zawiera umowę na cudzą rzecz a Ubezpieczony nie jest imiennie wskazany w umowie (możliwość taka została przewidziana w art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego).

Należy zaznaczyć, iż Spółka jest ubezpieczonym wyłącznie w odniesieniu do zakresu C i D, tj. roszczeń z tytułu obrotu papierami wartościowymi jak i roszczeń wniesionych przeciwko Spółce za szkody wynikające z uchybień Ubezpieczonych osób fizycznych.

Interes w samym ubezpieczeniu mają wszyscy pracownicy Spółki ze względu na ochronę, jaką polisa zapewnia w przypadku łamania praw pracowniczych przez osoby Ubezpieczone.

Zgodnie z konstrukcją przedmiotowej umowy, beneficjentami świadczenia ubezpieczeniowego mogą być wyłącznie Spółka lub osoby trzecie. Ubezpieczeni będą jedynie uprawnieni, w niektórych przypadkach, do otrzymania zwrotu kosztów obrony, zaskarżenia poręczenia majątkowego, wynagrodzenia konsultantów.

Należy jednak zaznaczyć, że jak wskazano powyżej do wypłaty ubezpieczenia nie będzie konieczne przypisanie odpowiedzialności osobie znanej z imienia i nazwiska. Zatem z uwagi na bezimienną formę Polisy zawarte ubezpieczenie nie będzie pokrywać w przyszłości, po okresie obejmującym ochronę ubezpieczeniową, strat poniesionych przez ubezpieczonych, ani zwalniać ich z odpowiedzialności za poniesione szkody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym koszt związany z wykupieniem polisy OC przez Spółkę stanowi dla Ubezpieczonych, będących osobami fizycznymi, objętymi ubezpieczeniem w zakresie opisanym w pkt A dodatkowy przychód określony na podstawie przepisów art. 12 ust. 1 bądź art. 13 pkt 7 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na zadane powyżej pytanie jest negatywna. Składki na polisę ubezpieczeniową OC dla ubezpieczonych nie stanowią dla nich przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ogólna definicja przychodów podlegających opodatkowaniu została zdefiniowana w przepisie art. 11 ustawy o PIT, zgodnie z którą: "przychodami (z określonymi zastrzeżeniami, które nie mają znaczenia dla niniejszego wniosku) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń".

Ponadto z przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o PIT wynika, iż "wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b". Z kolei zgodnie z tymi przepisami: "Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania 2a. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z przepisów tych wynika, że przy ustaleniu wysokości nieodpłatnego świadczenia należałoby osobie fizycznej doliczyć do przychodu wartość faktycznie uzyskanego przez nią świadczenia. Spółka uważa, że we wskazanym we wniosku o interpretację stanie faktycznym nie jest możliwe ustalenia faktycznej wysokości przychodu, jaki należy przypisać poszczególnym osobom fizycznym.

Zdaniem Spółki ustalenie przychodu w postaci świadczenia polegającego na opłaceniu przez inny podmiot składki na rzecz ubezpieczonego, nie nastręcza problemów w sytuacji, w której z treści polisy lub umowy z ubezpieczycielem wynika, że podstawą wyliczenia wysokości składki jest liczba osób objętych ubezpieczeniem. Wyliczenie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń będzie możliwe w sytuacji, w której umowa wprost będzie wskazywać wysokość składki za jedną osobę, a także wtedy, gdy kwota składki będzie określona w sposób globalny. Przypisanie przychodu byłoby także możliwe, gdyby umowa zawierała zastrzeżenie, iż ubezpieczeniem są objęte imiennie wskazane osoby (np. wymienione w załączniku do umowy), a nawet w przypadku zastrzeżenia, iż ubezpieczeniem objęte są wyłącznie osoby wchodzące w skład zarządu w momencie zawarcia umowy ubezpieczenia. W każdym z powyższych przypadków byłoby, bowiem możliwe określenie zamkniętego kręgu określonych z imienia i nazwiska osób objętych ubezpieczeniem, za które ubezpieczający uiścił składkę.

W ocenie Spółki zupełnie inaczej jest natomiast w sytuacji, w której w umowie ubezpieczenia składka nie została określona w sposób umożliwiający identyfikację częściowo wykorzystywanej przez każdego beneficjenta, ani też z okoliczności zawarcia umowy nie wynika (nawet w sposób dorozumiany) żaden algorytm lub inna wskazówka mogąca służyć wyliczeniu takiej kwoty.

Będzie tak np. w sytuacji, w której ubezpieczenie obejmuje nie tylko osoby aktualnie będące członkami organów zarządczych lub nadzorczych osoby prawnej, ale również ewentualnie te osoby, które w ciągu okresu, na jaki została zawarta umowa ubezpieczenia, wejdą w jego skład oraz inne osoby np.: współmałżonkowie, spadkobiercy. W takiej sytuacji, chociaż każda osoba objęta ubezpieczeniem teoretycznie uzyskuje korzyść majątkową kosztem spółki, która opłaciła za nią ubezpieczenie, a co za tym idzie, łączyłoby się to z powinnością wykazania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, to jednak ze względu na to, że krąg ubezpieczonych nie jest zamknięty, nie jest możliwe wyliczenie "jednostkowej" ceny zakupu usługi ubezpieczeniowej, przypadającej na każdego beneficjenta tej usługi. Prowadzi to, do wniosku, że w takim przypadku nie ma możliwości ustalenia konkretnej kwoty, a już na pewno nie w momencie zapłaty składki, która miałaby stanowić przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT u każdej osoby fizycznej. Sytuacja taka występuje w przypadku zawartej przez Spółkę umowy ubezpieczenia.

Podkreślić należy, że ogromne znaczenie przy ustalaniu przychodu ma również zakres odpowiedzialności poszczególnych Ubezpieczonych wskazanych w umowie ubezpieczenia. Bez wątpienia pozostaje fakt, że przy ustaleniu zakresu obowiązków i uprawnień członków zarządu, czy np.: członków rady nadzorczej ryzyko spowodowania szkody w znacznie większym stopniu występuje po stronie tych pierwszych, a ryzyko odpowiedzialności spadkobierców wystąpi jedynie w przypadku ich śmierci. W sytuacji, gdy Spółka nie jest w stanie określić (np. na podstawie danych od ubezpieczyciela), w jakiej części składka obejmuje ryzyko związane z czynnościami członków zarządu, w jakiej rady nadzorczej, w jakiej pełnomocników czy też odpowiednich pracowników, wówczas podział składki nie jest możliwy. Tym samym pomimo teoretycznego powstania przychodu, nie ma możliwości wyliczenia i przypisania odpowiednich jego części do poszczególnych osób objętych ubezpieczeniem. Niepodważalnym jest, bowiem fakt, iż nie ma podstaw do równego podziału takiego przychodu.

Wskazać należy ponadto, że umowa ubezpieczenia obejmuje swoim zakresem poza osobami fizycznymi także Spółkę, co również przekłada się na prawidłowość ustalania wysokości przychodu z nieodpłatnego świadczenia dla ubezpieczonych. Oczywistym jest przecież, że z ochrony ubezpieczeniowej na podstawie tej samej polisy korzysta Spółka, a zatem także ona jest beneficjentem potencjalnych świadczeń i jako podmiot objęty ochroną powinien wystąpić w algorytmie ustalonym dla celów obliczenia przychodu z nieodpłatnych świadczeń (powinien on wystąpić w dzielniku), jeżeli istniałyby podstawy do jego ustalenia w konkretnym stanie faktycznym.

Na potwierdzenie powyższej argumentacji Spółka pragnie przywołać interpretację z dnia 5 lutego 2010 r. Nr IPPB4/415-796/09-2/JS, jaką otrzymała spółka P.., (będąca spółką matką dla S.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając z upoważnienia Ministra Finansów podniósł w uzasadnieniu, że: "Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę".

Stanowisko powyższe potwierdził także Minister Finansów w interpretacji dla spółki O. (która jest Spółką siostrą dla S.) z dnia 9 marca 2009 r., a także w interpretacji z dnia 19 lutego 2009 r.

Potwierdzenie słuszności swojego stanowiska Spółka znalazła także w orzecznictwie, m.in.

* w orzeczeniu WSA w Warszawie z dnia 26 lutego 2009 r., (sygn. akt III SA/Wa 2019/08), które dotyczyło, jak wynika z jego treści, sytuacji analogicznej do opisanej we wniosku Spółki. Sąd - uchylając interpretację Ministra Finansów wskazał, że "Przy zarządach wieloosobowych tak jak przy radach nadzorczych składka ubezpieczeniowa nie może stanowić przychodu dla jej członków, o ile ubezpieczenie i ta składka nie jest przypisana konkretnej osobie z nazwiska i imienia". Ponadto stwierdził, iż "nie może być mowy o automatycznym, statystycznym dzieleniu składki ubezpieczeniowej na poszczególnych członków organów spółki. Przeczy to, bowiem zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji określonego podatnika".

* a także w orzeczeniu WSA, z dnia 10 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1302/07, które dotyczyło składek na ubezpieczenie opłacane przez pracodawcę. Zdaniem sądu, "jeżeli pracodawca wykupuje polisę zbiorowego ubezpieczenia pracowników, to takie działanie pociąga za sobą powstanie przychodu po stronie pracownika jedynie wtedy, gdy konstrukcja składki ubezpieczeniowej pozwala na przypisanie każdemu pracownikowi konkretnej wartości składki. Przypisanie pracownikowi przychodu z tego tytułu jest, więc możliwe jedynie w sytuacji, gdy wartość zapłaconej przez pracodawcę składki ubezpieczenia zbiorowego wynika ze zsumowania składek ubezpieczeniowych, które dotyczą poszczególnych pracowników. Po stronie pracownika nie powstaje zatem przychód, jeżeli wysokość składki ubezpieczenia zbiorowego ustalana jest w sposób ryczałtowy dla wszystkich pracowników lub dla wybranej ich grupy. Przenosząc ten stan faktyczny na zawartą umowę ubezpieczenia w niej również składka została ustalona w sposób ryczałtowy i nie jest sumą składek odnoszących się do poszczególnych osób Spółki w momencie zapłaty składki".

Konkludując; w przedmiotowym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę przepisy prawnopodatkowe oraz konstrukcję umowy ubezpieczenia OC, a także liczne piśmiennictwo i orzecznictwo w tym zakresie należy stwierdzić, że brak jest podstaw do obiektywnego wyliczenia, jaka część płaconej składki ubezpieczeniowej przypada na konkretną osobę fizyczną będącą ubezpieczonym. A w związku z tym w świetle przedstawionej powyżej argumentacji odpowiedź na zadane przez Spółkę pytanie jest negatywna, a składki na polisę ubezpieczeniową OC dla ubezpieczonych nie stanowią dla nich przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. Zgodnie z tą zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 ust. 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (dalej: OC) organów Spółki. Wysokość składki została ustalona przez Ubezpieczyciela w oparciu o ocenę ryzyka uwzględniającą: sumę gwarancyjną, okres ubezpieczenia, rodzaj i skalę działalności gospodarczej Spółki, jej kondycję finansową, wielkość majątku, historię szkodliwości itp. Składka została określona w kwocie ryczałtowej za poszczególne zakresy ubezpieczenia. Zgodnie z umową ubezpieczenia ochrona ubezpieczeniowa udzielana jest: wszystkim byłym, obecnym i przyszłym członkom organów statutowych Spółki, wspólnikom, menedżerom tymczasowym, pełnomocnikom, powołanym likwidatorom, pracownikom, współmałżonkom, konkubentom/partnerom, spadkobiercom, wykonawcom testamentu, reprezentantom prawnym. Polisa została zawarta w formie bezimiennej.

Z powyższego wynika, iż polisa nie będzie wskazywać imiennie osób objętych ubezpieczeniem (ubezpieczonych) będzie wskazywać jedynie grupy objęte ubezpieczeniem w okresie ubezpieczeniowym, przy czym wysokość składki ubezpieczeniowej nie będzie uzależniona od liczby ubezpieczonych osób.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem koniecznym do uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód, jest jego otrzymanie lub postawienie do dyspozycji podatnika.

Dla celów podatkowych natomiast nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów gospodarczych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

W przedmiotowej sprawie krąg osób ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty - podlegać może zmianom osobowym oraz ilościowym w trakcie trwania ubezpieczenia bez wpływu na wysokość składki finansowanej przez Spółkę. Ubezpieczyciel nie uzyskuje imiennego wykazu osób ubezpieczonych, zaś fakt objęcia, czy też wyłączenia konkretnej osoby z ubezpieczenia pozostaje bez wpływu na wysokość należnej składki.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę.

Powyżej przedstawiona sytuacja znajduje odzwierciedlenie w omawianym stanie faktycznym, gdzie ochroną będą objęte wszyscy byli, obecni i przyszli członkowie organów statutowych Spółki, wspólnicy, menedżerowie tymczasowi, pełnomocnicy, powołani likwidatorzy, pracownicy, współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu, reprezentanci prawni. Ubezpieczony nie jest imiennie wskazany w umowie.

Tylko w takiej sytuacji, należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że wartość zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej płaconej przez Spółkę nie będzie stanowić dla osób ubezpieczonych przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji organu podatkowego oraz orzeczeń sądowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnej sprawie osądzonych w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.