IPPB4/415-667/11-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2011 r. (data wpływu 7 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego z Komisji Europejskiej - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego z Komisji Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W lutym 2011 r. na podstawie mianowania Wnioskodawczyni wykonywała pracę eksperta w Agencji Wykonawczej Komisji Europejskiej w Brukseli w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie projektów kulturalnych z krajów Unii Europejskiej. Praca polegała na ocenie wniosków grantowych podczas 10-cio dniowej sesji eksperckiej w Brukseli, w wymiarze dziennym 8 godzin pracy pod nadzorem szefa zespołu. Za wykonaną pracę Wnioskodawczyni otrzymała zwrot kosztów (przelot, zakwaterowanie, diety) oraz wynagrodzenie w formie ryczałtu za każdy dzień pracy. Wykonywana przez Wnioskodawczynię praca spełniała wymogi określone w rozporządzeniu Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnoty Europejskiej (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r. z późn. zm.). Według Wnioskodawczyni uzyskane przez nią dochody korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 1991 r. Nr 80, po. 350). Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 4 marca 1968 r. z późn. zm.). Rozporządzenie to stwierdza, że opodatkowaniu podlegają wynagrodzenia urzędników oraz innych pracowników Wspólnoty Europejskiej wymienionych w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnoty Europejskich.

Zgodnie z art. 13 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. Z dnia 30 kwietnia 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), urzędnicy i inni pracownicy Wspólnot objęci są na rzecz Wspólnot od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Wspólnoty, zgodnie z warunkami i procedurą określoną przez Radę, stanowiącą na wniosek Komisji. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnoty.

Wnioskodawczyni wskazała, iż spełniała przy tym warunki niezbędna dla zaistnienia stosunku pracy. Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, o stosunku pracy można bowiem mówić wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

* świadczenie pracy na rzecz innej osoby, co miało miejsce,

* podporządkowanie pracownika w hierarchii służbowej oraz wymóg dyspozycyjności pracownika, co miało miejsce,

* świadczenie pracy za wynagrodzeniem, co także odpowiada stanowi faktycznemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu omawianej pracy spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i korzysta ze zwolnienia podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonywane przez Nią zadania spełniają warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym ww. wynagrodzenie powinno być zwolnione od podatku dochodowego. Na podstawie tego artykułu od podatku dochodowego wolne są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r. z późn. zm.). W oparciu o wyroki Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości o powstaniu stosunku pracy świadczą następujące przesłanki:

* świadczenie pracy na rzecz innej osoby,

* podporządkowanie pracownika w hierarchii służbowej oraz wymóg dyspozycyjności pracownika,

* świadczenie pracy za wynagrodzeniem.

W opinii Wnioskodawczyni przesłanki te są zwolnione, ponieważ świadczyła Ona pracę na rzecz Komisji Europejskiej, w czasie świadczenia pracy podlegała szefowi zespołu składając mu raporty o postępie pracy, otrzymała oprócz zwrotu poniesionych kosztów także wynagrodzenie. Dodatkowo przed podjęciem zadań Wnioskodawczyni podpisała załącznik określający warunki i zasady wykonywanej pracy. W związku z tym wykonywana przez Wnioskodawczynię praca spełnia wymogi określone w rozporządzeniu Nr 260/68 z 29 lutego 1968 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r. z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) nr 260/68 (Dz. U. UE L z 4 marca 1968 r. Nr 56, poz. 8 Dz. U. UE.-sp.01-1-33) podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu. Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r. Nr 90, poz. 864/4 z późn. zm.) urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami.

Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Zgodnie z linią orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości decyzja instytucji wspólnotowej określająca status członka jej personelu i warunki, na jakich jest zatrudniony, ma charakter wiążący wobec krajowych władz administracyjnych i sądowych, tak że w związku z tym nie mogą one przystąpić do samodzielnej kwalifikacji rozpatrywanego stosunku zatrudnienia. Oznacza to, że w niniejszej interpretacji organ podatkowy nie może dokonać oceny, czy stosunek mianowania, który stał się dla Wnioskodawczyni podstawą wypłaty wynagrodzenia nadaje Jej charakter "innego pracownika Wspólnot", do którego zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Rady.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w lutym 2011 r. na podstawie mianowania Wnioskodawczyni wykonywała pracę eksperta w agencji wykonawczej Komisji Europejskiej w Brukseli w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie projektów kulturalnych z krajów Unii Europejskiej. Praca polegała na ocenie wniosków grantowych podczas 10-cio dniowej sesji eksperckiej w Brukseli, w wymiarze dziennym 8 godzin pracy pod nadzorem szefa zespołu. Za wykonaną pracę Wnioskodawczyni otrzymała zwrot kosztów (przelot, zakwaterowanie, diety) oraz wynagrodzenie w formie ryczałtu za każdy dzień pracy. Wnioskodawczyni w stanie faktycznym wskazała, że wykonywana przez Nią praca spełniała wymogi określone w rozporządzeniu Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnoty Europejskiej (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r. z późn. zm.).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli do wynagrodzenia Wnioskodawczyni mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r. z późn. zm.), to wynagrodzenie takie spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.