IPPB4/415-649/14-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z umowy ubezpieczenia - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z umowy ubezpieczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna Oddział w Polsce (zwany dalej "Wnioskodawcą") prowadzi działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66) w zakresie działu drugiego, tj. pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe. Spółka jest Oddziałem zagranicznej osoby prawnej, mającej siedzibę w Szwecji.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca dokonuje wypłat świadczeń na rzecz osób fizycznych (dalej: "świadczenia").

Świadczenia mogą być wypłacone przez Wnioskodawcę m.in. w następujących sytuacjach:

W pierwszym przypadku podstawą wypłaty świadczenia jest umowa ubezpieczenia zawarta przez ubezpieczającego z Wnioskodawcą, W przypadku zajścia określonego zdarzenia, uprawniony z umowy ubezpieczenia występuje do Wnioskodawcy z roszczeniem o wypłatę świadczenia. Stosownie do art. 16 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, po otrzymaniu zawiadomienia o zajściu zdarzenia losowego objętego ochroną ubezpieczeniową, Wnioskodawca podejmuje postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia, zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości świadczenia. W sytuacji, gdy w ocenie Wnioskodawcy świadczenie nie przysługuje lub przysługuje w innej wysokości niż określona w zgłoszonym roszczeniu, Wnioskodawca informuje o tym osobę występującą z roszczeniem wskazując na okoliczności oraz na podstawę prawną uzasadniającą całkowitą lub częściową odmowę wypłaty świadczenia.

Jeżeli osoba zgłaszająca roszczenie kwestionuje ustalenia Wnioskodawcy co do wysokości przyznanego świadczenia, bądź odmowy jego wypłaty, Wnioskodawca - mając na względzie różnego rodzaju ryzyka, jakie mogą zaistnieć w przypadku ewentualnego sporu z uprawnionym - może podjąć działania mające na celu zawarcie ugody z osobą zgłaszającą roszczenie. W przypadku odmowy wypłaty świadczenia i sporu sądowego wynikłego z odmowy, podstawą wypłaty świadczenia może być prawomocne orzeczenie sądu zasądzające świadczenie na rzecz osoby uprawnionej.

W drugim przypadku (świadczenia kulancyjne) wypłata świadczenia ma miejsce pomimo tego, że w opinii Wnioskodawcy na podstawie przepisów prawa lub postanowień danej umowy ubezpieczenia, w tym ogólnych warunków ubezpieczenia - brak jest odpowiedzialności Wnioskodawcy w zakresie, w jakim osoba zgłaszająca roszczenie domaga się zapłaty świadczenia. Wnioskodawca może dokonać wypłaty takiego świadczenia, mając na względzie swój szeroko pojęty interes ekonomiczny (np. wysokie koszty ewentualnego procesu sądowego w stosunku do kwoty spornej, ryzyko wizerunkowe, konieczność zachowania pozytywnych relacji z ubezpieczającym - m.in. w przypadku tzw. ubezpieczeń grupowych, w ramach których ochroną ubezpieczeniową obejmowane są znaczące grupy ubezpieczonych, w szczególności pracownicy lub klienci ubezpieczającego) lub zasady współżycia społecznego.

Świadczenie kulancyjne może być wypłacone na podstawie uzasadnionego wniosku, sporządzonego przez osobę występującą z roszczeniem lub komórkę organizacyjną Wnioskodawcy, która zajęła stanowisko w danej sprawie stwierdzające zasadność wypłaty świadczenia mimo braku odpowiedzialności Wnioskodawcy.

Podsumowując, tytułem wypłaty przedmiotowych świadczeń przez Wnioskodawcę może być:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłaty opisanych wyżej świadczeń na rzecz osób uprawnionych podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, w konsekwencji czego Wnioskodawca nie jest obowiązany do sporządzania i przesyłania do podatnika oraz właściwego urzędu skarbowego informacji podatkowej PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, zdefiniowane w opisie stanu faktycznego świadczenia podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) na mocy art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Zgodnie więc z treścią art. 42a tej ustawy, w związku z ich wypłatą nie powstanie obowiązek sporządzenia przez Wnioskodawcę i przekazania informacji PIT-8C.

Warunkiem zwolnienia od PIT jest to, by wypłacane świadczenia nie stanowiły dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 ustawy o PIT, tj. dochodu z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi. Wówczas bowiem dochody takie będą opodatkowane zryczałtowanym 19% PIT (art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT), pobieranym przez Wnioskodawcę jako płatnika (art. 41 ust. 4 ustawy o PIT) i przekazywanym na rachunek urzędu skarbowego (art. 42 ust. 1 ustawy o PIT). Opodatkowanie zryczałtowanym PIT powoduje jednak, że wypłata tak opodatkowanych świadczeń wyłącza obowiązek sporządzenia i przesyłania informacji PIT-8C. Nie dotyczy on bowiem dochodów, od których pobierany jest zryczałtowany PIT (stanowi o tym cytowany niżej art. 42a ustawy o PIT). Z tego też powodu Wnioskodawca przedstawiając uzasadnienie własnego stanowiska w niniejszej sprawie ogranicza się do argumentacji dotyczącej świadczeń, nie stanowiących dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 ustawy o PIT.

W myśl art. 42a ustawy o PIT, "osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności łub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych."

W przypadku więc wypłaty przez Wnioskodawcę świadczeń objętych zwolnieniem od PIT na mocy art. 21 ustawy o PIT, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C, a tym samym do przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu. Ponadto, jak była już mowa wyżej, w przypadku wypłaty kwot stanowiących dochód, o którym mowa w art. 24 ust. 15 ustawy o PIT, wskutek opodatkowania tych dochodów zryczałtowanym PIT pobieranym przez zakład ubezpieczeń jako płatnika, obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C nie zachodzi, a tym samym kwestia ta nie ma znaczenia przy udzielaniu odpowiedzi na pytanie, dotyczące obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z wypłatami świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, wolne od PIT są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

Konkludując, jeżeli więc świadczenie wypłacone z tytułu ubezpieczeń na życie nie stanowi dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 ustawy o PIT (dochodu z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi), jest ono wolne od PIT.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii jest więc ustalenie, czy świadczenia wypłacane przez Wnioskodawcę, są świadczeniami z tytułu ubezpieczeń osobowych.

Umowa ubezpieczenia jest umową nazwaną zdefiniowaną w art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z treścią tego przepisu "przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę".

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, tytułem wypłaty przedmiotowych świadczeń przez Wnioskodawcę może być:

Dla ustalenia, czy świadczenia wypłacone przez Wnioskodawcę stanowią "kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń osobowych" bez znaczenia pozostaje fakt, czy do wypłaty świadczenia dochodzi w wyniku uznania roszczenia osoby uprawnionej w wyniku ustaleń dokonanych w postępowaniu, o którym mowa w art. 16 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, zawarcia ugody, prawomocnego orzeczenia sądu, czy też w drodze kulancji. Zwolnieniem przedmiotowym zostały objęte bowiem kwoty wypłat z ubezpieczeń osobowych, bez względu na sposób ich kalkulacji oraz okoliczności, które legły u podstaw ich wypłaty.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2009 r. (IBPBII/1/415-270/09/MK) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził m.in., że "przepis ten (art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT - przyp. Wnioskodawcy) zwalnia tam wymienione przychody bez względu na sposób ich kalkulacji jak też bez względu na okoliczności, które legły u podstaw ich wypłaty. Jedyne ograniczania co do stosowania tego zwolnienia zawarte są w lit. a i b) pkt 4 ust. 1 art. 21 ww. ustawy".

Analogiczne stanowisko prezentowane przez Wnioskodawców zaaprobowano m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia: 3 września 2010 r. (sygn. IPPB2/415-549/10-2/AK) oraz 4 lipca 2011 r. (sygn. IPPB2/415-445/11-2/AK) a także w interpretacji z dnia: 1 czerwca 2010 r. (sygn. IPPB2/415-196/10-4/MK1): "...biorąc powyższe pod uwagę wypłacane przez Spółkę świadczenia będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia w odniesieniu do tych świadczeń informacji, o której mowa w art. 42a ww. ustawy."

Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca uważa, że dla wypłat przedmiotowych świadczeń spełnione zostały warunki dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy, a w konsekwencji Wnioskodawca nie jest obowiązany do wystawienia informacji PIT-8C (na podstawie art. 42a tejże ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.