IPPB4/415-64/14-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) uzupełniony pismem z dnia 19 marca 2014 r. (data nadania 20 marca 2014 r., data wpływu 24 marca 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 10 marca 2014 r. Nr IPPB4/415-64/14-2/JK (data nadania 10 marca 2014 r., data doręczenia 18 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 10 marca 2014 r. Nr IPPB4/415-64/14-2/JK (data nadania 10 marca 2014 r., data doręczenia 18 marca 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 19 marca 2014 r. (data nadania 20 marca 2014 r., data wpływu 24 marca 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomość - odrębną własność lokalu (współwłasność łączna). Następnie dnia 5 grudnia 2013 r. sprzedała ją Skarbowi Państwa - Sądowi Najwyższemu. Sprzedany lokal ma charakter mieszkalny. Wnioskodawczyni nie była zameldowana w lokalu na pobyt stały, w lokalu na pobyt stały zameldowana była córka Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Sprzedaż nie była związana z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz nie była amortyzowana. W 2010 r. córka (zstępna) Wnioskodawczyni i jej małżonek nabyli nieruchomość gruntową, na której rozpoczęta została budowa budynku mieszkalnego. W 2012 r. udział w 2/3 opisywanej nieruchomości został darowany Wnioskodawczyni i Jej małżonkowi do majątku wspólnego. Na nieruchomości planowana jest kontynuacja rozpoczętej inwestycji, tj. budowa budynku mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy cały dochód ze sprzedaży mieszkania, zostanie przeznaczony na kontynuowanie budowy (tekst jedn.: zakup materiałów budowlanych, usługi montażowe firmy budowlanej) domu (znajdującego się na nieruchomości gruntowej, w której udział ma Wnioskodawczyni z małżonkiem), będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych na podstawie artykułu 21 ust. 1 pkt 131 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w przypadku, gdy cały dochód ze sprzedaży mieszkania, zostanie przeznaczony na spłatę kredytu zaciągniętego przez zstępną na budowę przedmiotowej nieruchomości, przy czym kredyt został zaciągnięty przed uzyskaniem dochodu ze sprzedaży mieszkania, czy dochód ten będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych na podstawie artykułu 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy dochód ze sprzedaży mieszkania, będzie także zwolniony z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych, jeśli Wnioskodawczyni przeznaczy środki na remont budynku, w którym ma udziały we współwasności.

4. Czy następujące prace:

* budowa tarasu

* wykończenie schodów zewnętrznych i tarasów (wylewki, gres, odwodnienie)

* wykończenie 2 łazienek - m.in, biały montaż, zabudowy stałe

* wykonanie zabudowy stałej wewnątrz domu

* stolarkę drzwiowa (drzwi wewnętrzne)

* balustrady zewnętrzne i wewnętrzne

* rozbudowę instalacji elektrycznej o agregat (z uwagi na stałe wyłączenia prądu, jest to element konieczny), mieszczą się w katalogu wydatków określonych w art. 21 pkt 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodu jest, co do zasady, odpłatne zbycie:

* nieruchomości lub ich części,

* udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* jeżeli prawo to zostało zbyte w ciągu 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie było związane z wykonywaną działalnością gospodarczą. Oznacza to, że w przypadku zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat powstaje, co do zasady, obowiązek podatkowy. Wyjątek stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący, że dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, są wolne od podatku dochodowego, nawet w przypadku zbycia nieruchomości w ciągu 5 tat od jej nabycia, jeżeli zostaną one przeznaczone na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z pismem Ministerstwa Finansów - Podsekretarza Stanu z dnia 27 sierpnia 2010 r. o sygn. DD2/0602/45/KBF/2010/863 "za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, uważa się:

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie formułuje definicji zawartych w art. 21 pkt 25, takich jak budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa oraz remont. W takiej sytuacji należy odnieść się do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane oraz do orzecznictwa.

Stosownie do art. 3 pkt 6 ww. ustawy, ilekroć mowa jest o budowie należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Jeśli chodzi o definicję pojęcia rozbudowa, to na ten temat wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. W. W wyroku z dnia 29 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Go 806/2010 stwierdził, że pojęcie rozbudowa dotyczy obiektu istniejącego, definiowana jest w piśmiennictwie jako wykonywanie robót budowlanych prowadzących do zmiany takich charakterystycznych parametrów istniejącego obiektu budowlanego jak kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość.

Stosownie do art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, za remont należy uznać wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W wyroku z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. II OSK 1868/2010, Naczelny Sąd Administracyjny zaznaczył, że konieczną cechą remontu w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego jest to, by był on wykonywany w istniejącym obiekcie budowlanym.

Na temat pojęcia "remont" Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się również w wyroku z dnia 12 lutego 2013 r. sygn. II OSK 1906/2011, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że nie można za remont uznać wykonanie prac, w wyniku których obiekt uzyskał inne parametry i wymiary niż obiekt pierwotnie istniejący. Bowiem w wyniku remontu nie może powstać obiekt budowlany o innych parametrach technicznych niż obiekt pierwotny.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Na poparcie tej tezy, warto odnieść się do wykładni operatywnej stosowanej przez organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2013 r. IPTPB2/415-540/13-4/KSM stwierdził, że: "Organ podkreśla, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne." Dlatego też, Wnioskodawczyni dokonuje wykładni gramatycznej, zawężającej art. 21 ust. 25 p.d.o.f. Ustawodawca konstruując tę normę prawną umieścił stwierdzenie "rozbudowa własnego domu lub jego części". Nieruchomość gruntowa należy do córki Wnioskodawcy oraz do Wnioskodawcy i jego małżonki (mają udział we współwłasności). Zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego oraz zasadą superficies solo credit to co jest na powierzchni przypada gruntowi. Budynek mieszkalny (nieprzeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej) budowany początkowo ze środków córki jest własnością właścicieli gruntów. Tym samym wydatki przeznaczone przez Wnioskodawczynię na przedmiotowy budynek mieszkalny są wydatkami na budynek, który częściowo należy do niego jako współwłaściciela.

Prace przeprowadzone przed uzyskaniem własności przez Wnioskodawczynię obejmowały uzbrojenie terenu (zaopatrzenie nieruchomości w media), wybudowanie i częściowe wykończenie budynku. Planowane prace obejmują:

* budowę tarasu

* wykończenie schodów zewnętrznych i tarasów (wylewki, gres, odwodnienie)

* wykończenie 2 łazienek - m.in. biały montaż, zabudowy stałe

* zabudowy stałe wewnątrz domu

* stolarkę drzwiowa (drzwi wewnętrzne)

* balustrady zewnętrzne i wewnętrzne

* rozbudowę instalacji elektrycznej o agregat (z uwagi na stałe wyłączenia prądu, jest to element konieczny).

Zdaniem Wnioskodawczyni, budowa tarasu mieści się w katalogu czynności określonych w art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na poparcie tej tezy można przytoczyć treść interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 września 2013 r., Nr IBPBII/2/415-684/13/NG, w której stwierdzono, że "pojęcie budynku zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego jako obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadający fundamenty i dach. Przy czym należy zauważyć, że elementem budynku może być taras. Jednak, aby stanowił część budynku, musi być konstrukcyjne związany z budynkiem. Powyższe oznacza, że jeżeli w rzeczywistości taras, na którego budowę Wnioskodawca zamierza wydatkować środki pochodzące ze sprzedaży udziału w mieszkaniu będzie konstrukcyjnie związany budynkiem, a więc będzie jego częścią, to wówczas ww. wydatki należy uznać za wydatki poniesione na budowę budynku mieszkalnego. Tym samym można je zaliczyć do wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

W katalogu wydatków określonych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawczyni mieści się również budowa schodów zewnętrznych. Analogicznie jak w przypadku tarasu, należy stwierdzić, że schody są elementem konstrukcyjnie związanym z budynkiem i stanowią Jego nieodłączną część.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 138 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie również do prac wykończeniowych oraz wstawienia drzwi wewnętrznych. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 kwietnia 2013 r., Nr ITPB2/415-78/13/MM, w której stwierdzono, że "do wydatków poniesionych na: cekolowanie, malowanie, kafelkowanie, kładzenie podłóg oraz wstawienie drzwi ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawyo podatku dochodowym od osób fizycznych."

Do katalogu wydatków określonych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy również zaliczyć wydatek poniesiony na rozbudowę instalacji elektrycznej o agregat. Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, budowa jest to wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Stosownie do art. 3 pkt 1 pkt a) ww. ustawy, obiektem budowlanym jest budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Pojęcie urządzeń budowlanych zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane - ilekroć mowa jest o urządzeniach budowlanych, należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki. Należy więc stwierdzić, że rozbudowa instalacji elektrycznej podlega zwolnieniu wynikającemu z art. 21 ust. 1 pkt 138. Warto podkreślić, że rozbudowa instalacji elektrycznej o agregat stanowi czynność konieczną do normalnego użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem ze względu na stałe wyłączenia prądu. Wnioskodawczymi padziela zdanie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, interpretacja z 18 października 2013 r., IPTPB2/415-276/12-8/13-S/KKu, że ustawodawca w sposób enumeratywny (katalog zamknięty) wymienił w art. 21 ust. 25 p.d.o.f. wydatki, które mają charakter wydatków na cele mieszkaniowe. Warto w sposób szczegółowy dokonać wykładni funkcjonalnej pojęć określających wydatki mieszkaniowe art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Wynika stąd wniosek, że jeśli przychód został przeznaczony na wskazane wyżej cele wymienione w p. I lit. d-e) Pisma Ministerstwa Finansów - Podsekretarza Stanu to jest on zwolniony z opodatkowania w stosunku obliczonym zgodnie z art. 21 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, w szczególności, że przeznaczenie całego przychodu na cele wskazane w tym przepisie zwalnia z obowiązku uiszczenia podatku od osób fizycznych z tytułu osiągniętego przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić należy, że aktualnie nie ma obowiązku, aby podatnik zamierzający skorzystać z ulgi mieszkaniowej musiał zawiadomiać organ w terminie 14 dni od dnia uzyskania przychodu o woli skorzystania z tej preferencji podatkowej i przeznaczeniu uzyskanych środków pieniężnych ze sprzedaży prawa własności nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Kwestie kredytu reguluje art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym. Stosownie do tego artykułu, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 niniejszej ustawy, uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30 ninejszej ustawy. Jednak aby wydatki te podlegały pod przedmiotowe zwolnienie, to spełnione muszą być następujące przesłanki:

Co więcej, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) (art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, bądź jej części decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia. Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości jest bowiem skonkretyzowana odrębnie dla nieruchomości nabytych od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., odrębnie dla nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2008 r. i odrębnie dla nieruchomości nabytych po 1 stycznia 2009 r.

Z treści wniosku wynika, że w 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomość - odrębną własność lokalu (współwłasność łączna). Następnie dnia 5 grudnia 2013 r. sprzedała ją Skarbowi Państwa - Sądowi Najwyższemu.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w 2008 r. należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn., zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są precyzyjne i nie pozostawiają jakichkolwiek wątpliwości w przedmiocie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w latach 2007-2008 i sprzedanej przed upływem 5 - letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. (a więc dotyczącym nabycia w latach 2007-2008) nie przewiduje zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przed upływem okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w przypadku przeznaczenia środków ze sprzedaży na cele mieszkaniowe, tj. spłatę kredytu, budowę domu oraz jego remont bądź rozbudowę budynku mieszkalnego. Oznacza to, że nie ma możliwości zwolnienia z podatku dochodowego w przypadku przeznaczenia przez Wnioskodawczynię środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2008 r. na cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni nie może zatem, skoro nieruchomość nabyła w 2008 r., skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży w przypadku przeznaczenia tego przychodu na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 zostało wprowadzone dopiero ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniającą zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z nowego zwolnienia z opodatkowania mogą korzystać wyłącznie ci podatnicy, którzy nabyli zbywaną nieruchomość, czy prawo po 31 grudnia 2008 r. Tym samym, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39, w którym winna zadeklarować kwotę przychodu zwolnionego z opodatkowania. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma bowiem zastosowania w odniesieniu do skutków podatkowych w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia budynków i lokali mieszkalnych na podstawie tzw. ulgi meldunkowej, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy. Przepis ten stanowi, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Z uwagi na informację wskazaną w zdarzeniu przyszłym wniosku, że Wnioskodawczyni nie była zameldowana w lokalu na pobyt stały, w lokalu na pobyt stały zameldowana była córka Wnioskodawczyni stwierdzić należy, że nie ma Ona prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej.

Podsumowując, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej wspólność majątkową małżeńską, która została nabyta w 2008 r. nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. gdyż zwolnienie to nie obowiązuje w stanie prawnym mającym zastosowanie do sprawy Wnioskodawczyni. Dlatego też, dla skutków podatkowych nie ma znaczenia fakt, czy Wnioskodawczyni wydatkuje środki ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości na własne cele mieszkaniowe czy też cudze, gdyż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. w ogóle nie przewidywała zwolnienia z opodatkowania dla podatników, którzy przychody ze sprzedaży nieruchomości wydatkowali na własne cele mieszkaniowe. Stąd też organ odstąpił od przeprowadzenia wykładni przesłanek zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, gdyż analiza taka jest bezprzedmiotowa w sytuacji, w której przepis ten w ogóle nie ma zastosowania jak w niniejszej sprawie. Powyższe oznacza, że uzyskany ze sprzedaży dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., a podatek winien zostać wykazany w zeznaniu PIT-36.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych w stosunku do Pani męża.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.