IPPB4/415-634/09-4/SP - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych dodatku zagranicznego wypłaconego obywatelowi Chin przez pracodawcę zagranicznego w związku z oddelegowaniem do pracy na terytorium Polski.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-634/09-4/SP Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych dodatku zagranicznego wypłaconego obywatelowi Chin przez pracodawcę zagranicznego w związku z oddelegowaniem do pracy na terytorium Polski.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku dnia 14 września 2009 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 1 października 2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. (data nadania 4 stycznia 2010 r., data wpływu 7 stycznia 2010 r.) na wezwanie z dnia 21 grudnia 2009 r. Nr IPPB4/415-634/09-2/SP (data nadania 21 grudnia 2009 r., data doręczenia 28 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dodatku zagranicznego wypłaconego obywatelowi Chin przez pracodawcę zagranicznego w związku z oddelegowaniem do pracy na terytorium Polski - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dodatku zagranicznego wypłaconego obywatelowi Chin przez pracodawcę zagranicznego w związku z oddelegowaniem do pracy na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zatrudniony w spółce w Chinach. Na mocy umowy tzw. overseas assignment został czasowo oddelegowany przez swojego pracodawcę do Polski w celu wykonywania pracy w polskiej spółce. Jego pobyt na terytorium Polski przekroczył już 183 dni, w związku z czym może być uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski. W świetle przedmiotowej umowy tzw. overseas assignment Wnioskodawca otrzymuje oprócz wynagrodzenia zasadniczego, także tzw. overseas allowance (dodatek zagraniczny), który jest przyznawany Wnioskodawcy miesięcznie tylko za okres pobytu na terytorium Polski i w związku z tym dodatek ten ma charakter dodatku za rozłąkę.

Pismem z dnia 21 grudnia 2009 r. Nr IPPB4/415-634/09-2/SP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego i przedstawienie dokumentu (oryginał lub kopię urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa lub innego dokumentu), z którego wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla osoby, która przedmiotowy wniosek podpisała.

Wniosek został uzupełniony w terminie o następujące informacje:

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zapytanie dotyczą roku 2009. Wnioskodawca jest obywatelem Chin. Posiada rachunek bankowy w Chinach, tam też mieszka jego rodzina. Wnioskodawca nie posiada żadnych nieruchomości w Polsce, nie mieszka tu żaden członek rodziny, nie posiada w Polsce rachunku bankowego. W czasie pobytu w Polsce Wnioskodawca nie osiągał przychodów z żadnego innego źródła zatrudnienia w Polsce. Przychody Wnioskodawca osiągał wyłącznie z tytułu zatrudnienia w spółce w Chinach, w ramach którego oddelegowany został do polskiej spółki. Za pracę wykonywaną w Polsce na podstawie oddelegowania wynagrodzenie oraz dodatek zagraniczny wypłacała spółka z siedzibą w Chinach. Wnioskodawca nie posiada certyfikatu rezydencji Polski ani Chin.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tzw. overseas allowance (dodatek zagraniczny) otrzymywany przez Wnioskodawcę na podstawie umowy oddelegowania będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych - do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Zdaniem wnioskodawcy:

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych wolny od podatku jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym - do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określony w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży na obszarze kraju.

W związku z powyższy, według Wnioskodawcy tzw. overseas allowance mające charakter dodatku za rozłąkę są zwolnione od podatku dochodowego do wysokości diet określonych w ww. ustawie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a cyt. wyżej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Na podstawie art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których strona jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy z dnia 7 czerwca 1988 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1989 r. Nr 13, poz. 65), w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, miejsce siedziby zarządu, miejsce rzeczywistego zarządu albo gdy stosuje się wobec niej inne kryteria o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. umowy jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określany w następujący sposób:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zazwyczaj przebywa;

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d.

jeżeli miejsca zamieszkania tej osoby nie można ustalić zgodnie z postanowieniami liter a) do c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W świetle wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym.

Jeżeli natomiast wymienione powyżej kryteria okażą się niewystarczające dla ustalenia rezydencji podatkowej, należy sięgnąć do stosownych postanowień art. 4 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Mając natomiast na względzie dyspozycję art. 3 ust. 2a i 2b pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby nie posiadające miejsca zamieszkania w Polsce, podlegają obowiązkowi podatkowemu od dochodów (przychodów) uzyskiwanych z pracy wykonywanej w Polsce na podstawie stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zatrudniony w spółce w Chinach. Na mocy umowy tzw. overseas assigments został czasowo oddelegowany przez swojego pracodawcę do Polski w celu wykonywania pracy w polskiej spółce. Jego pobyt na terytorium Polski przekroczył już 183 dni. W świetle przedmiotowej umowy tzw. overseas assigments Wnioskodawca otrzymuje oprócz wynagrodzenia zasadniczego, także tzw. overseas allowance (dodatek zagraniczny), który jest przyznawany Wnioskodawcy miesięcznie tylko za okres pobytu na terytorium Polski i w związku z tym dodatek ten ma charakter dodatku za rozłąkę. Wnioskodawca jest obywatelem Chin. Posiada rachunek bankowy w Chinach, tam też mieszka jego rodzina. Nie posiada żadnych nieruchomości w Polsce, nie mieszka tu żaden członek rodziny, nie posiada w Polsce rachunku bankowego. W czasie pobytu w Polsce Wnioskodawca nie osiągał przychodów z żadnego innego źródła zatrudnienia w Polsce. Wnioskodawca osiągał przychody wyłącznie z tytułu zatrudnienia w spółce w Chinach, w ramach którego oddelegowany został do polskiej spółki. Za pracę wykonywaną w Polsce na podstawie oddelegowania wynagrodzenie oraz dodatek zagraniczny wypłacała spółka z siedzibą w Chinach. Wnioskodawca nie posiada certyfikatu rezydencji Polski ani Chin.

Mając na uwadze fakt, iż z Chinami łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy Umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, stwierdzić należy, że w 2009 r. podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. opodatkowaniu podlegają jedynie dochody uzyskane z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Polski.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca został oddelegowany przez swojego chińskiego pracodawcę do pracy na terytorium Polski w spółce polskiej, wynagrodzenie i dodatek zagraniczny jest wypłacany przez pracodawcę zagranicznego. Pobyt Wnioskodawcy na terytorium Polski w 2009 r. przekroczył 183 dni.

W świetle art. 15 ust. 1 umowy polsko-chińskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast z godnie z ust. 2 ww. artykułu, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a.

odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie przez okres lub okresy nie dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i

b.

wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w jego imieniu, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

c.

wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.

Jak wynika z cytowanego wyżej artykułu, dochody z pracy osób będących rezydentami Chin, wykonywanej na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu w Polsce chyba, że spełnione są jednocześnie wszystkie trzy warunki wymienione w art. 15 ust. 2 umowy, wyłączające opodatkowanie dochodów w Polsce.

Jak z powyższego wynika, warunki z pkt b) i c) ust. 2 art. 15 Umowy - na podstawie przedstawionego stanu faktycznego - zostaną spełnione, bowiem ani wynagrodzenia nie są wypłacane przez pracodawcę lub w jego imieniu, posiadającego w Polsce miejsca zamieszkania lub siedzibę, ani nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w Polsce.

Natomiast pierwszy z warunków wynikający z lit. a) - tzw. "klauzula 183 dni" dotyczy sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie przebywać w Polsce łącznie przez okres lub okresy nie dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż okres pobytu Wnioskodawcy w 2009 r. w Polsce przekroczy 183 dni w roku kalendarzowym, w związku z czym wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie opodatkowane zarówno w Polsce jak i w Chinach. Z tym, że w Chinach - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania, zgodnie z art. 23 ust. 2 lit. a) ww. Umowy.

W związku z tym, iż wynagrodzenia Wnioskodawcy nie wypłaca zakład, ani pracodawca będący - w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - płatnikiem, a za świadczoną na terytorium Polski pracę, pracownik otrzymuje wynagrodzenie od pracodawcy mającego siedzibę w Chinach, jest on sam obowiązany wpłacać należne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje tu też fakt, że wynagrodzenie to wypłacane jest w Chinach. Istotne jest to, iż po przekroczeniu ww. okresu wynikającego z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wyłączającego opodatkowanie w Polsce, wynagrodzenie za pracę wykonywaną w Polsce opodatkowane jest zarówno w Polsce jak i w Chinach.

Analizując całokształt sprawy, należy stwierdzić, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę wynagrodzenia wypłacane przez pracodawcę chińskiego w związku z oddelegowaniem do pracy na terytorium Polski, gdy okres lub okresy pobytu w Polsce są dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego, stanowią przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nadmienia się, że opodatkowaniu podlega nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, ale również wszelkiego rodzaju dodatki pieniężne i świadczenia rzeczowe. Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie przychody za wyjątkiem przychodów zwolnionych wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy.

W przedmiotowej sprawie pracodawca chiński wypłaca Wnioskodawcy oprócz wynagrodzenia zasadniczego także dodatek zagraniczny, który jak twierdzi Wnioskodawca ma charakter dodatku za rozłąkę.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolny od podatku dochodowego jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym - do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Określone w ww. przepisie zwolnienie przedmiotowe odnosi się do przychodów uzyskiwanych przez pracowników lub osób niebędących pracownikami, czyli np. osób zatrudnionych na umowę zlecenia lub na podstawie kontraktu menedżerskiego, uzyskujących świadczenia od polskich podmiotów gospodarczych i nie mają zastosowania do dochodów otrzymywanych przez nierezydentów z zagranicy bez pośrednictwa płatnika polskiego.

W świetle literalnego brzmienia wyżej powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo do zwolnienia z opodatkowania dodatku za rozłąkę ustawodawca uzależnił od charakteru przeniesienia, wskazując, że ma ono zastosowanie do pracowników.

Stosownie do art. 12 ust. 4 cyt. ustawy, za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący obywatelem Chin został oddelegowany przez swojego chińskiego pracodawcę do pracy na terytorium Polski. Wynagrodzenie zasadnicze i dodatek zagraniczny są wypłacane przez spółkę chińską. Wnioskodawca nie jest pracownikiem polskiej spółki, na rzecz której wykonuje pracę, w związku z czym otrzymany dodatek zagraniczny, który ma charakter dodatku za rozłąkę nie korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek wpłaty zaliczek przez Wnioskodawcę wynika z art. 44 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a (posiadający ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce), uzyskujący z zagranicy dochody z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku pracy, są obowiązani wpłacać zaliczki na zasadach określonych w art. 3a i 3c, po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym przypadku przy obliczaniu pierwszej zaliczki podatnik jest obowiązany uwzględnić dochody uzyskane od początku roku podatkowego.

Zasady ustalania zaliczek wynikają z art. 44 ust. 3a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a (dochody za pracę wykonywaną na terytorium RP), są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (w 2009 r. jest to 18 %).

Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 13a-13c.

W świetle art. 26 ust. 13b ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, nie dotyczy składek:

1.

których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,

2.

odliczonych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 2.

Jak stanowi art. 26 ust. 13c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.

Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w danym miesiącu zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

W świetle ww. art. 27b ust. 4, obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:

1.

nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,

2.

składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a,

3.

istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są również zobowiązani złożyć zeznanie o wysokości dochodu (poniesionej straty), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Natomiast nierezydenci, jeżeli zamierzają opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed ww. terminem są zobowiązani złożyć zeznania za rok podatkowy urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych przed opuszczeniem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 45 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednocześnie w świetle art. 45 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, o których mowa w art. 44 ust. 3d, są obowiązani w ciągu trzech miesięcy po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania dochodów, złożyć zeznanie o wysokości dochodów z pracy uzyskanych w roku poprzedzającym rok podatkowy i wpłacić należny podatek. Jeżeli zamierzają opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed terminem, o którym mowa w zdaniu pierwszym, są obowiązani złożyć zeznanie podatkowe przed opuszczeniem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Reasumując należy stwierdzić, iż tzw. overseas allowance (dodatek zagraniczny) otrzymywany przez Wnioskodawcę na podstawie umowy oddelegowania nie będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl