IPPB4/415-622/13-4/JK2

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-622/13-4/JK2

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (data wpływu 23 września 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 2 grudnia 2013 r. (data nadania 2 grudnia 2013 r., data wpływu 6 grudnia 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 26 listopada 2013 r. Nr IPPB4/415-622/13-2/JK2 (data nadania 26 listopada 2013 r., data doręczenia 28 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej z Niemiec - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. zostało złożone pismo w sprawie opodatkowania renty wdowiej otrzymywanej z Niemiec.

W związku z powyższym, pismem Nr IPPB4/415-622/13-2/JK2 z dnia 26 listopada 2013 r. (data nadania 26 listopada 2013 r., data doręczenia 28 listopada 2013 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do wyjaśnienia czy nadesłane pismo należy traktować jako wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Jeśli Wnioskodawczyni oczekiwałaby wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, to należało przedmiotowe pismo uzupełnić poprzez wskazanie i uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy zgodnie ze wzorem wniosku ORD-IN, wskazanie miejsca zamieszkania na dzień złożenia przedmiotowego pisma, dokonanie stosownej opłaty od wniosku i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty; złożenie oświadczenia i podpis Wnioskodawcy lub osoby upoważnionej; wskazanie przepisów prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej; doprecyzowanie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego; sprecyzowanie pytania, które winno być związane z przepisami ustawy prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego odnośnie sprecyzowanego pytania.

Pismem z dnia 2 grudnia 2013 r. (data nadania 2 grudnia 2013 r., data wpływu 6 grudnia 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 1990 r. mieszka w Republice Federalnej Niemiec. Wnioskodawczyni Od 2010 r. pobiera w Niemczech rentę wdowią po swoim mężu z niemieckiego obowiązkowego funduszu rentowo-emerytalnego. W 2014 r. Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić się z Niemiec do Polski. Renta Wnioskodawczyni będzie przelewana z Niemiec do Polski na Jej konto. Wnioskodawczyni posiada polskie obywatelstwo. Wnioskodawczyni przygotowuje się do tego przedsięwzięcia i zbiera informacje by odpowiednio się przygotować i uniknąć niespodzianek. Wnioskodawczyni udała się do urzędu skarbowego, by uzyskać informacje, czy jej niemiecka renta przelewana do Polski będzie opodatkowana. Wnioskodawczyni uzyskała informacje, że będzie opodatkowana w wysokości 18%, a bank pobierze od Niej comiesięczne zaliczki. Jednak według Wnioskodawczyni w myśl umowy międzynarodowej między Polską a Niemcami o unikaniu podwójnego opodatkowania ma obowiązek opodatkowania tej renty w Niemczech (tego wymaga umowa - paragraf 18 pkt 2). Mąż Wnioskodawczyni był jedynym żywicielem rodziny. Wnioskodawczyni nie pobiera innych świadczeń, tylko tę rentę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renta wdowia wypłacona z obowiązkowego funduszu rentowo-emerytalnego (Deutsche Rentenversicherung) przelewana do Polski będzie w Polsce opodatkowana.

Zdaniem Wnioskodawczyni, według informacji, które uzyskała, renta wdowia wypłacana z obowiązkowego systemu emerytalno-rentowego Niemiec (Deutsche Rentenversicherung) musi być opodatkowana w Niemczech. Prawo stawia taki wymóg. Według Wnioskodawczyni renta ta nie może być po raz drugi opodatkowana w Polsce. Umowa polsko-niemiecka o unikaniu podwójnego opodatkowania jednoznacznie stwierdza, że rentę uzyskiwaną z Niemiec z obowiązkowego funduszu emerytalno-rentowego Wnioskodawczyni ma obowiązek opodatkować w Niemczech, czyli nie musi jej opodatkować w Polsce (paragraf 18 pkt 2 tej umowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku i uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawczyni od 1990 r. mieszka w Republice Federalnej Niemiec. Wnioskodawczyni posiada polskie obywatelstwo. Od 2010 r. Wnioskodawczyni pobiera w Niemczech rentę wdowią po swoim mężu z niemieckiego obowiązkowego funduszu rentowo-emerytalnego (Deutsche Rentenversicherung). W 2014 r. Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić się z Niemiec do Polski. Renta Wnioskodawczyni będzie przelewana z Niemiec do Polski na Jej konto. Wnioskodawczyni nie pobiera innych świadczeń, tylko tę rentę.

Zatem w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie uregulowania zawarte w polsko-niemieckiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w rozumieniu niniejszej umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Na podstawie art. 4 ust. 2 jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d.

jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że renta wdowia otrzymywana z Niemiec, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

* ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

* ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

* ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

* ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

* ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych.

Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Świadczenia pieniężne związane ze śmiercią ubezpieczonego przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są więc świadczeniami pochodzącymi z ustawowego ubezpieczenia socjalnego.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz stan prawny, należy stwierdzić, że świadczenie wypłacane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o którym mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Reasumując, należy stwierdzić, że w przypadku zamieszkania przez Wnioskodawczynię na terenie Polski, otrzymywane świadczenie rentowe z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec (Deutsche Rentenversicherung) nie będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl