IPPB4/415-600/13-6/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 września 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 29 listopada 2013 r. (data nadania 2 grudnia 2013 r., data wpływu 4 grudnia 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 21 listopada 2013 r. Nr IPPB4/415-600/13-2/MS (data nadania 22 listopada 2013 r., data doręczenia 26 listopada 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 23 grudnia 2013 r. (data nadania 27 grudnia 2013 r., data wpływu 30 grudnia 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 13 grudnia 2013 r. Nr IPPB4/415-600/13-4/MS (data nadania 16 grudnia 2013 r., data doręczenia 20 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 13 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-600/13-2/MS z dnia 21 listopada 2013 r. (data nadania 22 listopada 2013 r., data doręczenia 26 listopada 2013 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 29 listopada 2013 r. (data nadania 2 grudnia 2013 r., data wpływu 4 grudnia 2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ pismem z dnia 13 grudnia 2013 r. Nr IPPB4/415-600/13-4/MS (data nadania 16 grudnia 2013 r., data doręczenia 20 grudnia 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 23 grudnia 2013 r. (data nadania 27 grudnia 2013 r., data wpływu 30 grudnia 2013 r.) Wnioskodawca powyższe uzupełnił w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sąd Okręgowy rozwiązał pierwsze małżeństwo Wnioskodawcy w 2003 r. orzekając rozwód. W sentencji wyroku sąd powierzył władzę rodzicielską nad córką Angeliką byłej małżonce (córka w 2009 r. miała 14 lat), jednocześnie nie pozbawiając Wnioskodawcy władzy rodzicielskiej. Sąd nałożył na Wnioskodawcę obowiązek alimentacyjny, który wypełnia regularnie. Składając rozliczenie roczne za 2009 rok PIT-37 Wnioskodawca nie skorzystał z ulgi na córkę Angelikę. Była żona, a matka Angeliki z ulgi również nie skorzystała i nie skorzysta, gdyż w tym czasie jak i obecnie przebywa zagranicą i tam osiąga dochody. W 2009 r. córka przebywała z Wnioskodawcą w domu przez dwa miesiące. W korekcie zeznania podatkowego PIT-37 za 2009 rok Wnioskodawca skorzystał z ulgi na córkę Angelikę w wysokości 2/12 czyli w kwocie 185,34 zł. (jedynie za czas przebywania córki w Jego domu).

Odliczenie powyższe zdaniem Wnioskodawcy może skorygować ponownie, gdyż dwukrotnie uzyskał taką informację z Krajowej Informacji Podatkowej, przedstawiając swoją sytuację, a równocześnie zadając pytanie w jakiej wysokości Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na córkę Angelikę, jeżeli posiada władzę rodzicielską, a córka zamieszkuje z matką, która z ulgi nie skorzysta. Wnioskodawca został poinformowany, że w pełnej wysokości, tzn. nawet 1112,04 zł, gdyż zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada władzę rodzicielską, a matka córki z ulgi nie skorzysta.

Wnioskodawca podkreśla, że nie pozbawiono go władzy rodzicielskiej przez sąd, a naturalną konsekwencją orzeczenia rozwodu jest powierzenie władzy rodzicielskiej jednej ze stron, ograniczenie (nie pozbawienie) wykonywania jej drugiej stronie. Art. 27f ust. 1 precyzuje jasno, że skoro nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej i wykonuję ją nadal, nawet w sposób ograniczony, to ma prawo z ulgi skorzystać. Wnioskodawca dodaje jeszcze, że osiąga dochody opodatkowane według skali podatkowej.

W stosunku do Wnioskodawcy i córki Angeliki w 2009 r. (jak i w latach następnych) nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2005 r. o podatku tonażowym. Pomiędzy Wnioskodawcą, a byłą żoną zostało zawarte ustne porozumienie, że z ulgi z tytułu wychowywania dziecka była żona nie będzie korzystała, gdyż nie uzyskała dochodów w Polsce, dlatego też Wnioskodawca z żoną ustalił, że to On skorzysta z ulgi w pełnej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy i w jakiej proporcji Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na dziecko, jeżeli matka z ulgi nie skorzysta, a Wnioskodawca władzy rodzicielskiej nie został pozbawiony.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli władza rodzicielska nie została Mu odebrana, wykonuje ją nadal, choć w sposób ograniczony oraz wypełnia obowiązek alimentacyjny, może skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania dziecka oraz w związku z tym, że była żona nie rozlicza się w Polsce i z ulgi nie skorzysta, to Wnioskodawca może z niej skorzystać w pełnej wysokości do przysługującego limitu. Podobne zdanie na ten temat ma Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach IBPBII/1/415-523/10/ASz z 11 sierpnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik miał prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. odliczeniu podlegała kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 (tekst jedn.: dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną (pkt 2), do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej (pkt 3), w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z kolei, jak stanowi ust. 7, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z przytoczonych regulacji wynika, że limit omawianej ulgi określony na dziecko przysługuje łącznie obojgu rodzicom, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska. Stąd, w przypadku wykonywania przez obojga rodziców władzy rodzicielskiej każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego limitu na dziecko. Istotne jest, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu na dziecko. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Zasada ta dotyczy również rodziców rozwiedzionych.

Jednocześnie biorąc po uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania "lub w dowolnej proporcji", tj. po wyrazach "kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych", to należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców, z których każdy (w związku z wykonywaną władzą rodzicielską) ma prawo do zastosowania ulgi, jest podział tej kwoty w częściach równych. Możliwość skonsumowania tej kwoty przez rodziców w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady), który ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zgodę na ustalenie dowolnej proporcji kwoty odliczenia wyrażają oboje rodzice. Wynika to z użytego przez ustawodawcę sformułowania "w dowolnej proporcji przez nich ustalonej", oznaczającego współudział (porozumienie) obojga rodziców w określonej proporcji innej niż odpowiadającej częściom równym. Zatem brak stosownego porozumienia pomiędzy rodzicami dziecka oznacza, że w sytuacji, gdy każdy z rodziców spełnia warunki do zastosowania przedmiotowego odliczenia, przysługującą rodzicom wspólną kwotę ulgi na dzieci rodzic dzieli z drugim rodzicem w częściach równych.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom; każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zarówno Wnioskodawca, jak i matka dziecka wykonują władzę rodzicielską.

Stąd, jeżeli zostały spełnione (w roku 2009) wszystkie przesłanki wynikające z przepisów art. 27f ustawy, Wnioskodawca dokonuje podziału kwoty ulgi z drugim rodzicem, stosownie do postanowień art. 27f ust. 4 ustawy, tj. w częściach równych, lub w dowolnej proporcji wspólnie ustalonej. Powyższe z oznacza, że w przypadku:

#61607; zgodnych oświadczeń woli obojga rodziców każdemu z rodziców przysługuje odliczenie kwoty ulgi w wysokości ustalonej przez obojga rodziców,

#61607; braku zgodnych oświadczeń woli obojga rodziców każdemu z rodziców przysługuje odliczenie w równych częściach, tj. w kwocie stanowiącej #189; kwoty określonej w art. 27f ust. 2 ustawy, na dziecko.

Ze stanu faktycznego wynika, że Sąd powierzył władzę rodzicielską nad córką byłej małżonce (córka w 2009 r. miała 14 lat), jednocześnie nie pozbawiając Wnioskodawcy władzy rodzicielskiej. Sąd nałożył na Wnioskodawcę obowiązek alimentacyjny, który wypełnia regularnie. W stosunku do Wnioskodawcy oraz Jego córki nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Była żona z ulgi nie skorzystała i nie skorzysta, gdyż w tym czasie, jak i obecnie przebywa zagranicą i tam osiąga dochody. Pomiędzy Wnioskodawcą, a byłą żoną zostało zawarte ustne porozumienie, że z ulgi z tytułu wychowywania dziecka była żona nie będzie korzystała, gdyż nie uzyskała dochodów w Polsce, dlatego też Wnioskodawca z żoną ustalił, że to On skorzysta z ulgi w pełnej wysokości.

W świetle powyższego należy uznać, że za 2009 r. Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka w pełnej wysokości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie - 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.