IPPB4/415-600/09-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.) oraz w piśmie z dnia 30 października 2009 r. (data nadania 30 października 2009 r., data wpływu 2 listopada 2009 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-600/09-2/JK z dnia 22 października 2009 r. (data nadania 23 października 2009 r., data odbioru 27 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu użytkowego.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 22 października 2009 r. Nr IPPB4/415-600/09-2/JK tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego odnośnie pytań Nr 2 i 3.

Pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 3 września 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z matką zakupiła lokal użytkowy własnościowy przy podziale 50 na 50. Podczas posiadania lokalu użytkowego Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej a posiadany lokal był wykorzystywany do najmu prywatnego, z którego co miesiąc Wnioskodawczyni rozliczała się z przynależnym Urzędem Skarbowym. W dniu 27 września 2007 r. ww. lokal został sprzedany za kwotę 650 tyś zł Z tytułu sprzedaży wynikła konieczność zapłaty podatku w wysokości 10% od kwoty sprzedaży czyli każda z Pań miała do zapłaty 32.500 zł. Mama Wnioskodawczyni podatek należny zapłaciła, Wnioskodawczyni natomiast złożyła w Urzędzie Skarbowym pisemne oświadczenie, że w ciągu dwóch lat kupi lokal mieszkalny. Dnia 11 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni zmieniła stan cywilny. Natomiast dnia 12 września 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła lokal mieszkalny za kwotę 428 tyś. zł. Pieniądze na zakup mieszkania pochodziły ze sprzedaży lokalu użytkowego. Kwota 428 tyś złotych przekracza i całkowicie pokrywa kwotę ze sprzedaży lokalu użytkowego. W Urzędzie Skarbowym zinterpretowano tą sytuacje na dwa sposoby:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku od sprzedaży nieruchomości ponieważ kwota wydana na zakup lokalu mieszkalnego była większa i pokrywała kwotę ze sprzedaży lokalu użytkowego. Ponadto, mąż Wnioskodawczyni nie korzysta z możliwości uniknięcia zapłaty podatku ze sprzedaży nieruchomości na rzecz zakupu lokalu użytkowego.

Według Wnioskodawczyni termin spłaty podatku dochodowego wynikającego ze zbycia lokalu użytkowego upływa na przełomie września i października 2009 r. i powinna złożyć deklarację podatkową w przypadku, gdy nie płaci podatku dochodowego, o którym mowa we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 3 września 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z mamą zakupiła lokal użytkowy. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej a posiadany lokal był wykorzystywany do najmu prywatnego, z którego co miesiąc Wnioskodawczyni rozliczała się z przynależnym Urzędem Skarbowym. W dniu 27 września 2007 r. ww. lokal został sprzedany za kwotę 650 tyś zł. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym pisemne oświadczenie, że w ciągu dwóch lat kupi lokal mieszkalny. Dnia 11 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni zmieniła stan cywilny. Natomiast dnia 12 września 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła lokal mieszkalny za kwotę 428 tyś złotych. Pieniądze na zakup mieszkania pochodziły ze sprzedaży lokalu użytkowego.

Wobec powyższego do opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowego lokalu będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

W świetle art. 28 ust. 1, 2, 2a i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatek od przychodu ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w terminie płatności podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (PIT-23). Powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

W myśl powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i lit. e) ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży.:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

Z kolei przepis lit. e) cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 32 mówi o zwolnieniu tychże przychodów w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Ponadto w myśl ust. 2a przepis ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b.

Z powołanego przepisu wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ma bowiem charakter wyczerpujący (enumeratywny). Należy przy tym wskazać, iż zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 32 nie ma zastosowania, jeżeli:

Jednakże w przypadku, gdy nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy to, zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

W terminie płatności podatku, podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (art. 28 ust. 4 ustawy).

Stosownie do przepisu art. 31 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością majątkową ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku wspólnego należą w szczególności: dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem w przypadku wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawczyni, na zakup innej nieruchomości (dokonany w ramach istniejącej między małżonkami wspólności ustawowej), zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy podatkowej dotyczyć będzie pełnej kwoty poniesionego na ten cel wydatku.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego przychód ze sprzedaży w dniu 27 września 2007 r. lokalu użytkowego nabytego na współwłasność z mamą w dniu 3 września 2003 r. Wnioskodawczyni w całości przeznaczyła w dniu 12 września 2008 r. na zakup lokalu mieszkalnego.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przychód uzyskany w dniu 27 września 2007 r. ze sprzedaży lokalu użytkowego przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego będzie korzystał ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy, jednakże tylko przy spełnieniu wszystkich warunków, przewidzianych w cytowanych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto należy dodać, iż w terminie 14 dni od daty sprzedaży, Wnioskodawczyni oprócz oświadczenia zobowiązana była złożyć deklarację według ustalonego wzoru (PIT-23), w której w poz. 47 winna wskazać kwotę (kwotę wynikającą z oświadczenia) zwolnioną od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy.

W odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.