IPPB4/415-598/11-3/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłat stanowiących rekompensatę utraconych wynagrodzeń członkom organów izby oraz komisji powołanych przez organy izby otrzymujących 25 zł brutto za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz izby - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłat stanowiących rekompensatę utraconych wynagrodzeń członkom organów izby oraz komisji powołanych przez organy izby otrzymujących 25 zł brutto za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w oparciu o ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów. Na podstawie Zasad gospodarki finansowej stanowiących załącznik do uchwały Krajowego Zjazdu z dnia 21 czerwca 2009 r. Wnioskodawca dokonuje osobom pochodzącym z wyboru i pełniącym funkcje społeczne następujących wypłat, stanowiących rekompensatę utraconych wynagrodzeń, które nie przekraczają 200 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującą od 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca powinien pobierać zryczałtowany podatek od ww. wypłat, czy też zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata ww. świadczeń podlega opodatkowaniu według zasad ogólnych określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na to, że uchwały na podstawie których wypłacane są świadczenia nie określają wprost konkretnej kwoty należności, a wyłącznie sposób jej wyliczenia (np. iloczyn stawki za udział w jednym posiedzeniu i ilości posiedzeń; iloczyn stawki godzinowej i ilości przepracowanych godzin, albo iloczyn stawki za 1 wniosek i ilości wniosków).

Ponadto art. 30 ust. 1 pkt 5a stanowi, że zryczałtowany 18% podatek dochodowy pobiera się od przychodów z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł. Wnioskodawca nie zawiera umów z osobami otrzymującymi ww. świadczenia. Osoby te zostają członkami organów w drodze wyboru, a członkami komisji w drodze powołania.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy opodatkowania wypłat stanowiących rekompensatę utraconych wynagrodzeń członkom organów izby oraz komisji powołanych przez organy izby otrzymujących 25 zł brutto za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz izby. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy powoduje, iż na Wnioskodawcy jako płatniku dokonującego wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

* kwota należności z tytułu umowy nie przekracza 200 zł oraz

* wysokość należności wynika z umowy.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z zapisem art. 42 ust. 1 powołanej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek, oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego, właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby, bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Dodatkowo, jak wynika z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesyłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego, właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby, bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż na podstawie uchwały Wnioskodawca dokonuje osobom pochodzącym z wyboru i pełniącym funkcje społeczne wypłat, stanowiących rekompensatę utraconych wynagrodzeń, które nie przekraczają 200 zł. Członkowie organów izby oraz komisji powoływanych przez organy izby nieotrzymujący miesięcznych ryczałtów otrzymują 25 zł brutto za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz izby. Z osobami pochodzącymi z wyboru i pełniącymi funkcje społeczne nie są zawierane umowy.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie zawiera umów, z których wynikałyby określone kwoty należności. Niespełnienie tego warunku wyklucza więc możliwość opodatkowania wypłat dokonywanych na rzecz członków organów izby oraz członkami komisji powoływanych przez organy izby, zryczałtowanym podatkiem dochodowym nawet wówczas, gdy wartość wypłaty nie przekroczy 200,00 zł.

Z uwagi na powyższe, wypłaty stanowiące rekompensatę utraconych wynagrodzeń członkom organów izby oraz komisji powołanych przez organy izby otrzymujących 25 zł brutto za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz izby, winny zostać przez Wnioskodawcę opodatkowane, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.