IPPB4/415-585/14-4/JK3

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 września 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-585/14-4/JK3

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznania świadczeń emerytom i rencistom - byłym pracownikom Spółki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w postaci bonów towarowych i bonów nietowarowych w formie kart przedpłaconych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznania świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest największym w Polsce przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych. Zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych jako pracodawca tworzy fundusz świadczeń socjalnych (dalej "ZFŚS") z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych oraz z zysku netto do podziału. Wnioskodawca podwyższa odpisy w stosunku do osób wykonujących prace w warunkach szczególnych oraz emerytów i rencistów objętych przez Spółkę opieką socjalną.

Zasady korzystania z ZFŚS opisane zostały w Regulaminie ZFŚS.

W związku z dobrą kondycją finansową Spółka w porozumieniu z działającymi przy Spółce organizacjami związkowymi w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS, planuje zwiększyć odpis na ZFŚS. Przekazane środki finansowe na konto funduszu będą przeznaczone na finansowanie działalności socjalnej Spółki, w tym min. na zakup bonów okolicznościowych.

Bony okolicznościowe mogłyby być wydane pracownikom, przy czym wartość nominalna bonów będzie zróżnicowana w zależności od dochodu przypadającego na członka rodziny, natomiast dla emerytów i rencistów w równej kwocie dla każdego, jednak niższej niż dla pracowników zatrudnionych aktualnie w Spółce.

Przekazane bony będą miały formę kart przedpłaconych, którymi pracownik Spółki będzie mógł płacić w dowolnych punktach sprzedaży akceptujących płatności kartą płatniczą (także za granicą) oraz wypłacić środki w bankomacie. Jednocześnie Spółka rozważa również przyznanie pracownikom bonów towarowych, które mogłyby zostać wykorzystane w określonych punktach sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonanie dodatkowego odpisu na ZFŚS, ponad odpis podstawowy, stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodu w momencie przekazania środków na rachunek bankowy ZFŚS.

2. Czy otrzymane przez pracownika świadczenie z ZFŚS w postaci okolicznościowych bonów nietowarowych (w postaci kart przedpłaconych), zróżnicowane co do wartości w zależności od dochodu przypadającego na jednego członka rodziny korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy otrzymane przez pracownika świadczenie z ZFŚS w postaci okolicznościowych bonów towarowych, zróżnicowane co do wartości w zależności od dochodu przypadającego na jednego członka rodziny korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

4. Czy otrzymane przez byłych pracowników Spółki - emerytów i rencistów świadczenie z ZFŚS w postaci okolicznościowych bonów towarowych lub nietowarowych (w postaci kart przedpłaconych), przyznane na warunkach opisanych wyżej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f do kwoty 2.280 zł w danym roku podatkowym.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych odnośnie opodatkowania świadczeń przyznanych emerytom i rencistom - byłym pracownikom Spółki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w postaci bonów towarowych i kart przedpłaconych (pyt. Nr 4), natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 4

Zdaniem Spółki, ze względu na fakt, że w adresowanym do emerytów art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wyłączył ze świadczeń rzeczowych bonów towarowych, niezależnie od faktu czy bony okolicznościowe będą miały formę kart przedpłaconych czy też bonów towarowych, nie należy z tego tytułu potrącać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych do wysokości nie przekraczającej w ciągu roku podatkowego kwoty 2.280,00 zł.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

W świetle powyższego przepisu, aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, muszą być spełnione kumulatywnie następujące warunki:

1.

świadczenie musi mieć charakter rzeczowy,

2.

osoba otrzymująca świadczenia musi posiadać status emeryta lub rencisty,

3.

świadczenie pozostaje w związku ze stosunkiem pracy, stosunkiem służbowym lub spółdzielczym stosunkiem pracy,

4.

wartość świadczenia nie może przekroczyć w danym roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Ustawodawca, w przeciwieństwie do regulacji dotyczącej pracowników, nie określił źródła finansowania, a także nie wyłączył kategorii świadczeń rzeczowych.

Reasumując, należy zatem stwierdzić, że otrzymane przez emerytów świadczenia w postaci kart przedpłaconych lub bonów towarowych sfinansowane ze środków ZFŚS korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy. Jeżeli zaś wartość takich świadczeń przekroczy w ciągu roku podatkowego kwotę 2.280 zł, wtedy płatnik będzie zobowiązany do pobrania od nadwyżki zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl uregulowań zawartych w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka w związku z dobrą kondycją finansową w porozumieniu z działającymi przy Spółce organizacjami związkowymi w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS, planuje zwiększyć odpis na ZFŚS. Przekazane środki finansowe na konto funduszu będą przeznaczone na finansowanie działalności socjalnej Spółki, w tym min. na zakup bonów okolicznościowych. Wnioskodawca rozważa możliwość przekazania byłym pracownikom Spółki - emerytom i rencistom bonów towarowych lub bonów nietowarowych w postaci kart przedpłaconych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2. 280 zł.

W związku z tym, aby świadczenie korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych,

* wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że otrzymane przez emerytów i rencistów - byłych pracowników Spółki, świadczenia zarówno w postaci bonów towarowych jak i bonów nietowarowych w postaci kart przedpłaconych, o których mowa we wniosku objęte są zwolnieniem z podatku dochodowego do kwoty 2.280 zł na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega natomiast opodatkowaniu zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl