IPPB4/415-585/14-3/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznania świadczeń pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w postaci bonów towarowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznania świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest największym w Polsce przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych. Zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych jako pracodawca tworzy fundusz świadczeń socjalnych (dalej "ZFŚS") z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych oraz z zysku netto do podziału. Wnioskodawca podwyższa odpisy w stosunku do osób wykonujących prace w warunkach szczególnych oraz emerytów i rencistów objętych przez Spółkę opieką socjalną.

Zasady korzystania z ZFŚS opisane zostały w Regulaminie ZFŚS.

W związku z dobrą kondycją finansową Spółka w porozumieniu z działającymi przy Spółce organizacjami związkowymi w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS, planuje zwiększyć odpis na ZFŚS. Przekazane środki finansowe na konto funduszu będą przeznaczone na finansowanie działalności socjalnej Spółki, w tym min. na zakup bonów okolicznościowych.

Bony okolicznościowe mogłyby być wydane pracownikom, przy czym wartość nominalna bonów będzie zróżnicowana w zależności od dochodu przypadającego na członka rodziny, natomiast dla emerytów i rencistów w równej kwocie dla każdego, jednak niższej niż dla pracowników zatrudnionych aktualnie w Spółce.

Przekazane bony będą miały formę kart przedpłaconych, którymi pracownik Spółki będzie mógł płacić w dowolnych punktach sprzedaży akceptujących płatności kartą płatniczą (także za granicą) oraz wypłacić środki w bankomacie. Jednocześnie Spółka rozważa również przyznanie pracownikom bonów towarowych, które mogłyby zostać wykorzystane w określonych punktach sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonanie dodatkowego odpisu na ZFŚS, ponad odpis podstawowy, stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodu w momencie przekazania środków na rachunek bankowy ZFŚS.

2. Czy otrzymane przez pracownika świadczenie z ZFŚS w postaci okolicznościowych bonów nietowarowych (w postaci kart przedpłaconych), zróżnicowane co do wartości w zależności od dochodu przypadającego na jednego członka rodziny korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy otrzymane przez pracownika świadczenie z ZFŚS w postaci okolicznościowych bonów towarowych, zróżnicowane co do wartości w zależności od dochodu przypadającego na jednego członka rodziny korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

4. Czy otrzymane przez byłych pracowników Spółki - emerytów i rencistów świadczenie z ZFŚS w postaci okolicznościowych bonów towarowych lub nietowarowych (w postaci kart przedpłaconych), przyznane na warunkach opisanych wyżej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f do kwoty 2.280 zł w danym roku podatkowym.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych odnośnie opodatkowania świadczeń przyznanych pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w postaci bonów towarowych (pyt. Nr 3), natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 3

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki świadczenia w postaci bonów towarowych nie są więc świadczeniami rzeczowymi, wobec czego wydanie pracownikom bonów towarowych stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, ze wymienione w art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty.

Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. Zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy - o ile nie stanowi wymienionego w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa - podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 31 wyżej cytowanej ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka w związku z dobrą kondycją finansową w porozumieniu z działającymi przy Spółce organizacjami związkowymi w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS, planuje zwiększyć odpis na ZFŚS. Przekazane środki finansowe na konto funduszu będą przeznaczone na finansowanie działalności socjalnej Spółki, w tym min. na zakup bonów okolicznościowych. Wnioskodawca rozważa możliwość przekazanie pracownikom bonów towarowych, które mogłyby zostać wykorzystane w określonych punktach sprzedaży.

Na tle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych przekazanie bonów wiąże się z powstaniem przychodu podatkowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog zwolnień przedmiotowych, jednak w zakresie świadczeń przyznawanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zwolnienie zostało bardzo ściśle i wąsko określone. W art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono, że zwolnieniu przedmiotowemu od podatku dochodowego podlega wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W praktyce oznacza to, że pracodawca może bez poboru zaliczki na podatek dochodowy przekazać na rzecz pracownika świadczenia rzeczowe do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym wartości 380 zł, pod warunkiem, że zostały spełnione łącznie wszystkie wyżej wymienione przesłanki do zastosowania zwolnienia, i że świadczeniem tym nie są bony, talony itp.

Zatem otrzymane przez pracowników bony towarowe finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie będą korzystać ze zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Decydującym warunkiem zakwalifikowania określonego przychodu do przychodów ze stosunku pracy, jest osiągnięcie przychodu z tytułu istniejącego stosunku pracy. Tym samym, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które podatnik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą. Ponadto, z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika wprost, że do tych przychodów zalicza się wszelkie wypłaty i świadczenia uzyskane od pracodawcy bez względu na źródło ich finansowania, o ile źródłem przekazania tegoż świadczenia jest stosunek pracy.

Zatem, otrzymane przez pracowników bony towarowe, zróżnicowane co do wartości w zależności od dochodu przypadającego na jednego członka rodziny, sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych będą stanowić przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. To oznacza, że pracodawca - jako płatnik - będzie obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z ww. art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.