IPPB4/415-567/10-2/SP - Opodatkowanie świadczeń dokonanych przez Bank na rzecz Klientów, osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez Bank Programu Lojalnościowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 13 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń dokonanych przez Bank na rzecz Klientów, osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez Bank Programu Lojalnościowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń dokonanych przez Bank na rzecz Klientów, osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez Bank Programu Lojalnościowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

B. dalej: Bank, zamierza wprowadzić do swojej oferty produktowej kartę kredytową skierowaną do klientów indywidualnych, przygotowaną we współpracy z partnerami zewnętrznymi. Karta, oprócz funkcjonalności typowych dla instrumentów płatniczych tego typu, oferować będzie jej posiadaczom i użytkownikom m.in. Program Lojalnościowy (dalej: Program), którego organizatorem oraz sponsorem będzie Bank. Program ma na celu zwiększenie satysfakcji oraz lojalności klientów Banku, pozyskanie nowych Klientów, jak również wzrost obrotów firm partnerskich zaangażowanych w prowadzenie Programu.

Udział w Programie wezmą następujące podmioty:

Z perspektywy relacji między Bankiem a Klientem zasady prowadzenia Programu będą wyglądały następująco:

Za każdą transakcję bezgotówkową dokonaną kartą kredytową Bank naliczy klientowi określoną ilość punktów, będących miernikiem intensywności korzystania przez Klienta z zakupionej w Banku usługi. Dodatkowo, każda transakcja dokonana w punkcie sprzedaży Partnerów zostanie nagrodzona wielokrotnością punktów przyznawanych za zakupy u podmiotów niebiorących udziału w Programie. Przewiduje się również wprowadzenie okresów promocyjnych, podczas których punkty będą naliczane według bardziej korzystnego dla Klienta przelicznika. Bank może przyznać również punkty dodatkowe, niewymagające dokonania transakcji, np. punkty powitalne lub bonusowe (okolicznościowe). Punkty będą agregowane na poziomie rachunku, co oznacza, iż karty dodatkowe zbierają punkty dla posiadacza rachunku.

Uzbierane punkty zamieniane będą następnie na:

* vouchery pieniężne, które mogą być wykorzystane na zakupy u Partnerów Programu,

* vouchery na produkty, które mogą być zamieniane na określony produkt u Partnerów Programu,

* produkty zakupione przez Bank na potrzeby Programu,

* usługi Banku,

* CashBack - Klient może zamienić punkty na gotówkę, tzn. nastąpi uznanie rachunku karty przelewem.

Wszystkie wyżej wymienione świadczenia promocyjne będą finansowane przez Bank. Techniczne rozwiązanie zapewniające prawidłową obsługę Programu zostanie również zapewnione przez Bank poprzez stworzenie i administrowanie na własny koszt kanałami dostępu dedykowanymi do obsługi promocji, w tym przede wszystkim strony internetowej i telefonicznego centrum obsługi. Za pośrednictwem ww. kanałów Klienci będą mogli: sprawdzić swoje saldo punktowe, dokonać wyboru produktu z dostępnego katalogu nagród, złożyć zamówienie na nagrodę oraz dokonać transferu punktów do innego posiadacza karty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenia dokonywane przez Bank na rzecz Klientów, osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez Bank Programu Lojalnościowego stanowią nagrody uzyskane w sprzedaży premiowej w rozumieniu u.p.d.o.f., a więc jeżeli ich wartość nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. są one zwolnione z podatku dochodowego, a na Banku nie ciążą obowiązki płatnika tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Banku zasady konstrukcji Programu Lojalnościowego bezspornie przesądzają o zasadności uznania go za sprzedaż premiową w rozumieniu u.p.d.o.f. oraz w konsekwencji zastosowania zwolnienia podatkowego przewidzianego przez art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. w stosunku do przyznawanych w jego ramach nagród.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zakres przedmiotowy zwolnienia z podatku wprowadzonego przez ustawodawcę na mocy przytoczonego wyżej przepisu dotyczy przychodów pochodzących ze źródeł, które nie posiadają swojej legalnej definicji w całym systemie prawa. W szczególności ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia sprzedaż premiowa, pozostawiając dokonanie odpowiedniej klasyfikacji prowadzonych akcji promocyjnych ich organizatorom lub innym podmiotom, dla których wiążą się one z konsekwencjami na gruncie prawa podatkowego.

Doktryna prawa podatkowego, jak również orzecznictwo organów podatkowych, m.in. w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, wypracowały jednoznaczne podejście do omawianego problemu definicyjnego.

Powszechnie przyjmuje się, iż sprzedaż premiowa sprowadza się do sytuacji, w której dochodzi do sprzedaży towarów lub świadczenia usług, pomiędzy sprzedającym a kupującym, połączoną z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Otrzymanie premii jest gwarantowane i następuje po spełnieniu warunków wskazanych przez sprzedającego.

Doktryna prawa podatkowego oraz orzecznictwo zdefiniowało również cechy pozwalające odróżnić sprzedaż premiową od innych sprzedażowych akcji promocyjnych. Do cech tych należą w szczególności:

* sprzedaż premiowa ma na celu uatrakcyjnienie zakupu danych towarów lub usług, lub zachęcenie Klientów do dalszej współpracy,

* polega na nieodpłatnym przekazaniu towarów, usług lub bonów pieniężnych w związku ze spełnieniem przez nabywcę pewnych z góry określonych przez sprzedawcę warunków,

* wiąże przekazanie nagród z faktem zakupu promocyjnego towaru lub korzystania z objętej promocją usługi, lub też zgromadzenia określonej liczby punktów,

* nagroda przysługuje każdemu nabywcy - jej przyznanie nie jest zatem wynikiem przypadku lub odgadywania zaistniałych zdarzeń losowych,

* nagrody przyznawane są za dokonanie zakupów o określonej wartości lub ilości, tzn. za utrzymywanie określonej intensywności kontaktów gospodarczych lub częstotliwości korzystania z objętych sprzedażą premiową usług.

Powyższe rozważania definicyjne łączą wypracowany dorobek orzecznictwa wyrażony w szczególności w poniższych

źródłach:

Zdaniem Banku, Program Lojalnościowy prowadzony na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego spełnia wszystkie warunki niezbędne do zakwalifikowania go jako sprzedaż premiowa, ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z norm prawa podatkowego.

Program Lojalnościowy Banku w swoim podstawowym założeniu ma za zadanie uatrakcyjnienie korzystania z usług finansowych oferowanych przez Bank oraz zwiększenie konkurencyjności oferty Banku. Aby osiągnąć ten cel, Bank sfinansuje, a następnie na określonych przez niego zasadach, rozdystrybuuje wśród swoich Klientów atrakcyjne nagrody. Sam fakt otrzymywania nieodpłatnego świadczenia premiowego przez Klientów jest bezsprzecznie elementem podnoszącym atrakcyjność usług oferowanych przez Bank. Dla podniesienia satysfakcji Klientów Bank dokona ponadto starannej selekcji Partnerów Programu, tak by pochodzące od nich nagrody odpowiadały potrzebom i zainteresowaniom jak najszerszej grupy potencjalnych odbiorców.

Program spełnia również kolejny warunek sformułowanej wyżej definicji, tzn. przewiduje przyznanie nagrody (premii) za określone przez organizatora zachowanie. W analizowanym przypadku jest to intensywność korzystania z objętej promocją karty kredytowej, symbolizowana ilością zebranych punktów przyznanych za poszczególne transakcje dokonane za jej pośrednictwem. Ze względu na charakter usług świadczonych przez Bank (produkt typu karta kredytowa) nie jest możliwe nagradzanie każdego zakupu tych usług.

Dalszy wywód przedstawia analizę zasad funkcjonowania Programu Lojalnościowego w konfrontacji ze sformułowaną wyżej definicją sprzedaży premiowej oraz jej cechami charakterystycznymi.

Usługę w postaci karty kredytowej kupuje się bowiem jednorazowo, a sam jej zakup lub aktywacja nie świadczy w żaden sposób o tym, w jakim stopniu dana osoba korzystając z nich przyczynia się do osiągania przez Bank dodatkowego przychodu. Nagroda w sprzedaży premiowej, która z definicji premiuje intensywność kontaktów między danymi podmiotami, nie może być w związku z tym powiązana jedynie z faktem zakupu lub aktywacji karty kredytowej. Za miernik tej intensywności Bank uznaje zatem ilość i wartość transakcji zawieranych za pośrednictwem karty.

Porównując położenie Banku do sytuacji, w której znajduje się "tradycyjny" sprzedawca prowadzący program sprzedaży premiowej można uznać, iż odpowiednikiem ilości sprzedanych towarów (rzeczy) nie jest w przypadku usług świadczonych przez Bank ilość sprzedanych danej osobie kart kredytowych, ale ilość obsłużonych transakcji zawartych za jej pośrednictwem. Tylko w ten sposób Bank może zidentyfikować Klienta lojalnego i nagrodzić go poprzez przyznanie dodatkowego świadczenia.

Wartość transakcji dokonanych przez Klienta ma bezpośredni wpływ na wielkość uzyskanego przez Bank przychodu związanego z oferowaniem Klientom danej karty kredytowej. Przychód Banku generowany przez produkt typu karta kredytowa stanowią bowiem nie tylko opłaty pobierane od Klienta na podstawie obowiązującej tabeli opłat i prowizji, ale również z tzw. interchange fee, czyli opłata przekazywana Bankowi przez centrum rozliczeniowe, będącego podmiotem odpowiedzialnym za autoryzację transakcji dokonywanych w poszczególnych punktach handlowych. Wysokość interchange fee należnej Bankowi zależy bezpośrednio od wartości transakcji dokonanych za pomocą wydanych przez Bank kart kredytowych. Kontynuując zatem porównanie do "tradycyjnego" sprzedawcy można uznać, iż interchange fee naliczana od każdej transakcji ma podobny charakter do marży doliczanej przez sprzedawcę do ceny każdego sprzedawanego towaru i przekłada się wprost na osiągany przychód. Podsumowując, powyższe stanowi w opinii Banku kolejny argument przemawiający za uznaniem, że wartość dokonanych transakcji, a zatem również ilość przyznanych punktów, jest odpowiednim kryterium rozstrzygającym o przyznaniu nagród w Programie Lojalnościowym.

Nie ulega również wątpliwości, że uzyskanie nagrody w ramach Programu jest możliwe w przypadku każdej osoby korzystającej z promocyjnej karty kredytowej Banku, a sam fakt nagrodzenia, jak również wartość nagrody, nie jest w żadnym przypadku wynikiem zdarzeń losowych. Czynność polegająca na zebraniu, a następnie zamianie punktów na jedną z dostępnych w Programie nagród jest świadomym dążeniem Klienta do spełnienia obiektywnych kryteriów tegoż Programu. Otrzymanie nagrody jest zatem logiczną konsekwencją kroków podjętych przez uczestnika promocji, zależnym wyłącznie od jednego czynnika: wartości dokonanych za pomocą karty zakupów.

W związku z powyższym, otrzymane przez Klienta nagrody wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, których wartość jednostkowa nie przekroczy kwoty 760 zł, wypełniają w ocenie Banku przesłanki decydujące o zwolnieniu ich z podatku wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Ponadto, nawet jeżeli Klient wymieni punkty na kilka nagród, których łączna wartość przekroczy 760 zł w danym roku podatkowym, każda z nich będzie odrębnie korzystała z wyżej przytoczonego zwolnienia.

Zasadność powyższego stanowiska potwierdza stanowisko wyrażone przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 16 kwietnia 2002 r., stanowiącym odpowiedź na zapytanie poselskie Nr 474 w sprawie ustalenia wartości zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych wygranych w konkursach i grach losowych oraz nagród ze sprzedaży premiowej. W piśmie tym Minister Finansów wyraźnie stwierdził, iż " (...) z literalnego brzmienia wyżej przytoczonego przepisu wynika, iż zakres zwolnienia odnosi się bezpośrednio do jednorazowej wartości wygranej, a nie łącznej wartości wygranych otrzymanych przez podatnika w danym roku podatkowym. Zatem jeżeli (...) jednorazowa wartość wygranych lub nagród, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przekracza kwoty 760 zł, to wartość tej wygranej (nagrody) w całości korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie wyżej powołanego przepisu (...)".

Podsumowując, Bank stoi na stanowisku, iż świadczenia dokonane na rzecz Klientów w ramach Programu Lojalnościowego na zasadach przedstawionych w niniejszym wniosku stanowią nagrody przyznawane w ramach sprzedaży premiowej, co w konsekwencji oznaczą, iż korzystają one w pełni ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przewidzianego przez art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a, 52c wymienionej ustawy o podatku dochodowym oraz zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Co do zasady, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej nagrody.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zatem, aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być następujące warunki:

* nagroda związana musi być ze sprzedażą premiową,

* jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,

* sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem "sprzedaż premiowa", to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie - Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia "sprzedaż premiowa" zauważyć należy, iż składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu "sprzedaż" oraz "premiowa".

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenie drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin "premia", "premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, zdaniem tutejszego organu podatkowego "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Bank zamierza wprowadzić do swojej oferty produktowej kartę kredytową skierowaną do klientów indywidualnych, przygotowaną we współpracy z partnerami zewnętrznymi. Karta, oprócz funkcjonalności typowych dla instrumentów płatniczych tego typu, oferować będzie jej posiadaczom i użytkownikom m.in. Program Lojalnościowy, którego organizatorem oraz sponsorem będzie Bank. Program ma na celu zwiększenie satysfakcji oraz lojalności klientów Banku, pozyskanie nowych Klientów, jak również wzrost obrotów firm partnerskich zaangażowanych w prowadzenie Programu.

Reasumując należy stwierdzić, iż świadczenia dokonywane przez Bank na rzecz Klientów, osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez Bank Programu Lojalnościowego stanowią nagrody uzyskane w sprzedaży premiowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, jeżeli jednorazowa wartość tych nagród nie przekroczy kwoty 760 zł, wówczas będą one zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika tego podatku.

Bez znaczenia dla możliwości skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje ilość otrzymanych w ciągu roku nagród oraz łączna ich wartość.

Dodatkowo należy dodać, iż ww. zwolnienie przedmiotowe ma zastosowanie w przypadku, gdy nagrody otrzymane przez osoby fizyczne nie są związane z prowadzoną przez te osoby pozarolniczą działalnością gospodarczą i nie stanowią przychodu z tej działalności.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, tym samym nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.