IPPB4/415-560/11-4/MP - Możliwość odliczania pracowniczych kosztów uzyskania przychodu przez prokuratorów w stanie spoczynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu do tutejszego organu 20 lipca 2011 r.) oraz piśmie z dnia 7 września 2011 r. (data nadania 8 września 2011 r., data wpływu 9 września 2011 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2011 r. Nr IPPB4/415-560/11-2/MP (data nadania 31 sierpnia 2011 r., data odbioru 6 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów do uposażeń wypłacanych dla prokuratora w stanie spoczynku - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów do uposażeń wypłacanych dla prokuratora w stanie spoczynku.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 sierpnia 2011 r. Nr IPPB4/415-560/11-2/MP (data nadania 31 sierpnia 2011 r., data doręczenia 6 września 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do zadanych pytań, uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia oraz uiszczenia opłaty.

Pismem z dnia 7 września 2011 r. (data nadania 8 września 2011 r., data wpływu 9 września 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest prokuratorem Prokuratury Krajowej w stanie spoczynku. Podstawą prawną przysługującego mu uposażenia jest art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 z późn. zm.) w związku z art. 42 § 1 i 2 i art. 50 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 z późn. zm.) oraz § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 kwietnia 2010 r. w sprawie wynagrodzenia zasadniczego prokuratorów oraz wysokości dodatków funkcyjnych przysługujących prokuratorom (Dz. U. Nr 56, poz. 339).

Do dnia 31 marca 2010 r. Prokuratura Krajowa była w strukturach organizacyjnych Ministerstwa Sprawiedliwości. Z chwilą utworzenia Prokuratury Generalnej z dniem 1 kwietnia 2010 r., wszystkie agendy Prokuratury Krajowej zostały włączone w struktury Prokuratury Generalnej.

Z uwagi na powyższe za okres od 01.01. do 30 marca 2010 r. PIT-11 Wnioskodawca otrzymał z Ministerstwa Sprawiedliwości, a za okres od 31.03. do 31 grudnia 2010 r. z Prokuratury Generalnej. W obydwu dokumentach przysługujące mu uposażenie z tytułu spoczynku, wykazane zostało w pozycji 1 jako "należność ze stosunku pracy oraz zasiłki z ubezpieczenia społecznego". Zarówno Ministerstwo Sprawiedliwości jak i Prokuratura Generalna, w przekazanych Wnioskodawcy PIT-11 nie wykazały w rubryce 37 kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie Ministerstwo Sprawiedliwości przekazując PIT-11 przesłało Wnioskodawcy pouczenie o następującej treści: "dokonując rozliczenia podatku w zeznaniu rocznym można uwzględnić koszty uzyskania przychodu stosowanie do art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 397 z późn. zm.)".

Do chwili obecnej, w złożonych zeznaniach PIT-37 Wnioskodawca nie dokonywał odpisów z tytułu kosztów uzyskania przychodów, bowiem płatnik uposażenia (początkowo Ministerstwo Sprawiedliwości, a następnie Prokuratura Generalna) nie wykazywał w doręczanych PIT-11 kosztów uzyskania przychodów, jak również nie przesyłał pouczeń o możliwości dokonania takich odliczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będąc prokuratorem Prokuratury Krajowej w stanie spoczynku, Wnioskodawca jest uprawniony do naliczania kosztów uzyskania przychodów od przysługującego mu uposażenia w oparciu o treść przepisu art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest uprawniony do naliczania kosztów uzyskania przychodów w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-37, bowiem:

Reasumując Wnioskodawca wskazał, iż będąc prokuratorem w stanie spoczynku, który pozostaje z płatnikiem uposażenia w stosunku służbowym, ma prawo do dokonania odliczeń w rocznym sprawozdaniu podatkowym PIT-37 zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca podnosi, że status prokuratorów w stanie spoczynku wszystkich szczebli jest tożsamy ze statusem sędziów w stanie spoczynku tych szczebli, (np. prokurator Prokuratury Rejonowej w stanie spoczynku, sędzia Sądu Rejonowego w stanie spoczynku, prokurator Prokuratury Krajowej w stanie spoczynku, sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku). Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje sporządzoną w dniu 1 lutego 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, odpowiedź na interpretację indywidualną w sprawie sygn. IPPB4/415-3/11-2/SP dotyczącej naliczenia kosztów uzyskania przychodów w stosunku do sędziego w stanie spoczynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (t.j. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 z późn. zm.), stosunek służbowy prokuratora nawiązuje się z chwilą doręczenia zawiadomienia o powołaniu. Z tym momentem prokurator staje się pracownikiem w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), bowiem zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. ustawy, za pracownika w rozumieniu tejże ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Powyższe oznacza, że osiągane przez prokuratora przychody są przychodami ze stosunku służbowego.

W myśl art. 62 ust. 1 ustawy o prokuraturze, wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów zajmujących równorzędne stanowiska prokuratorskie jest równe; wysokość wynagrodzenia prokuratorów zajmujących równorzędne stanowiska prokuratorskie różnicuje staż pracy lub pełnione funkcje. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu sędziów w takich samych jednostkach organizacyjnych sądów powszechnych. Wynagrodzenie zasadnicze Prokuratora Generalnego i prokuratorów Prokuratury Generalnej jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu sędziów Sądu Najwyższego. Stawki dodatków funkcyjnych Prokuratora Generalnego i jego zastępców są równe dodatkom funkcyjnym odpowiednio Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego i Prezesa Sądu Najwyższego.

Z treści art. 100 § 2 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych wynika, że sędziemu przechodzącemu lub przeniesionemu w stan spoczynku z powodu wieku, choroby lub utraty sił przysługuje uposażenie w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku.

Należy jednak zauważyć, że przejście w stan spoczynku nie powoduje rozwiązania stosunku służbowego. Uposażenie wypłacane prokuratorowi w stanie spoczynku należy zatem kwalifikować do przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż żaden przepis powołanej ustawy nie uzależnia prawa do odliczenia zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów od rzeczywistego świadczenia pracy lub od faktycznego ich ponoszenia. Prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodów wynika z istnienia stosunku służbowego, z którego uzyskiwany jest dochód w postaci uposażenia.

W związku z tym, organ wypłacający uposażenie prokuratorowi w stanie spoczynku - jako płatnik - jest obowiązany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów. Będą to koszty podstawowe lub podwyższone, jeżeli spełnione są warunki do stosowania kosztów podwyższonych.

Zgodnie z art. 32 ust. 5 ww. ustawy, zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy (koszty podwyższone), jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będąc prokuratorem w stanie spoczynku ma możliwość zastosowania kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.