IPPB4/415-541/13-2/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz odliczenia ulgi z tytułu wychowania dzieci - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz odliczenia ulgi z tytułu wychowania dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 9 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała z Ministerstwa Finansów "zmianę interpretacji indywidualnej" wydanej w dniu 22 marca 2012 r. Nr IPPB4/415-38/12-4/JK3. W dokumencie tym stwierdzono nieprawidłową interpretację w zakresie odliczenia ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni wskazała, że nieprawidłowość ta wynika z faktu niewłaściwego nazwania przez Nią faktu pozbawienia ojca wykonywania władzy rodzicielskiej względem syna A. (ur. 21 kwietnia 1995). Zamiast powyższego sformułowania w swojej poprzedniej prośbie Wnioskodawczyni użyła sformułowania "uzyskałam prawo do samodzielnego podejmowania decyzji względem syna ur. 22 kwietnia 1995 r." Sformułowanie to jest błędne i nie oddaje stanu faktycznego. Dlatego też Wnioskodawczyni zwróciła się z prośbą o wydanie ponownej interpretacji zgodnie ze stanem faktycznym opisanym w dalszej części niniejszego druku.

W 2002 r. Wnioskodawczyni uzyskała wyrok Sądu Okręgowego w którym orzeczono:

* rozwiązanie jej związku małżeńskiego zawartego w dniu 20 sierpnia 1994 r. z K.A. T.;

* powierzenie matce (Wnioskodawczyni) wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem A. (ur. 22.04.1995) pozbawiając jednocześnie tej władzy ojca K. Na podstawie tego wyroku Wnioskodawczyni uzyskała prawo do preferencyjnego opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Z prawa tego korzystałam przy rokrocznym rozliczaniu się, w tym również za rok 2010. Jednakże w roku 2011 (marzec 2011) Wnioskodawczyni zamieszkała wspólnie ze swoim obecnym partnerem, ze związku którego w kwietniu 2011 r. urodziło Im się dziecko syn G. (8 kwietnia 2011 r.). Z obecnym partnerem Wnioskodawczyni nie zawarła związku małżeńskiego. Obecny partner - ojciec syna G. nie będzie korzystał z ulgi rodzinnej na ich wspólne dziecko. W roku 2011 Wnioskodawczyni uzyskała wyłącznie dochody ze stosunku pracy świadczonej na rzecz swojego pracodawcy PP. Żaden z synów Wnioskodawczyni nie uzyskuje dochodu. W stosunku do Wnioskodawczyni jak i do Jej dzieci nie mają zastosowania przepisy art. 30 ust. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy o podatku tonażowym. Obaj synowie mieszkają wraz z Wnioskodawczynią. Obecny partner Wnioskodawczyni nie bierze udziału w wychowywaniu starszego syna A. z poprzedniego związku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyżej opisanym stanem faktycznym Wnioskodawczyni przysługuje prawo rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2011 w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci (syn A.) zgodnie z przepisami art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z jednoczesnym uwzględnieniem ulgi rodzinnej na dwoje małoletnich dzieci (w tym na młodsze dziecko proporcjonalnie).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z faktem samotnego wychowywania syna A. przysługuje Jej prawo do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2011 jako osobie samotnie wychowującej dziecko, tzn. w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy swoich dochodów uzyskanych w 2011 r. - zgodnie z przepisami art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według Wnioskodawczyni, ponieważ przez cały rok podatkowy mieszkała wspólnie z synem A. i wykonywała w stosunku do niego władzę rodzicielską (ojciec syna A. podczas rozwodu został pozbawiony władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka) to ma prawo do odliczenia od podatku ulgi rodzinnej za cały rok podatkowy (12 miesięcy) przypadającej na starszego syna A. - zgodnie z przepisami art. 27f ust. 1 pkt 1), ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ ojciec młodszego syna G., z którym Wnioskodawczyni wspólnie sprawuje władzę rodzicielską, nie będzie korzystał z ulgi rodzinnej na Ich dziecko, ma prawo do odliczenia od podatku ulgi rodzinnej wyliczonej proporcjonalnie za okres IV-XII 2011 r. w stosunku do młodszego syna G. - zgodnie z przepisami art. 27f ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawę prawną oraz zasady korzystania z preferencji podatkowych określa ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2011 r.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy, od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Powyższy sposób opodatkowania, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 8 ustawy). Zasada ta nie dotyczy jednak osób opodatkowujących przychody z najmu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Aby skorzystać z tej preferencji podatnik jest obowiązany złożyć wniosek, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy, złożyć w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym za które składane jest zeznanie podatkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni spełnia warunki do preferencyjnego opodatkowania uzyskanych dochodów, tj.:

* w roku podatkowym wychowuje małoletnie dziecko,

* faktycznie wychowuje samotnie dziecko, bowiem dziecko zamieszkuje z Wnioskodawczynią i ciężar wychowania spoczywa na Wnioskodawczyni; zgodnie z ogólnie przyjętą definicją przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Ponadto ojciec dziecka został pozbawiony praw rodzicielskich, natomiast obecny partner Wnioskodawczyni, z którym nie zawarła związku małżeńskiego, nie bierze udziału w wychowywaniu syna z poprzedniego związku.

Stąd stanowisko Wnioskodawczyni co do zastosowania w 2011 r. preferencyjnego opodatkowania dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, należy uznać za prawidłowe.

Na mocy art. 27f ust. 1 ww. ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Zgodnie z ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ustawy).

Zgodnie z ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy (tekst jedn.: dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną (pkt 2), do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej (pkt 3), w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Dodatkowo, do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6, stosuje się odpowiednio przepisy art. 6 ust. 8 i 9 ustawy.

Z kolei, jak stanowi ust. 7, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wykonuje władzę rodzicielską nad starszym synem (były mąż Wnioskodawczyni został pozbawiony tej władzy), natomiast nad młodszym dzieckiem władzę rodzicielską sprawuje Wnioskodawczyni i jej obecny partner.

Stąd, jeżeli zostały spełnione wszystkie wyżej wymienione przesłanki dotyczące zastosowania ulgi na dzieci oraz przyjmując za Wnioskodawczynią, że tylko Ona wykonywała w stosunku do starszego syna władzę rodzicielską (ojciec podczas rozwodu został pozbawiony władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka), to należy uznać, że Wnioskodawczyni przysługuje odliczenie od podatku kwoty ulgi na starsze dziecko w pełnej wysokości za 2011 rok. Natomiast na młodsze dziecko Wnioskodawczyni przysługuje odliczenie kwoty ulgi za 9 miesięcy (IV-XIII 2011 r.), z uwagi na oświadczenie drugiego z rodziców o nieskorzystaniu z ulgi.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.