IPPB4/415-524/14-4/MS1

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 września 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-524/14-4/MS1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data nadania 18 sierpnia 2014 r., data wpływu 21 sierpnia 2014 r.) na wezwanie z dnia 6 sierpnia 2014 r. Nr IPPB4/415-524/14-2/MS1 (data nadania 7 sierpnia 2014 r., data odbioru 11 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r. Nr IPPB4/415-524/14-2/MS1 (data nadania 7 sierpnia 2014 r., data doręczenia 11 sierpnia 2014 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data nadania 18 sierpnia 2014 r., data wpływu 21 sierpnia 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca na przestrzeni ostatnich lat uzyskiwał m.in. dochody ze źródła jakim jest stosunek pracy. Dodatkowo, w trakcie roku 2007 Wnioskodawca złożył wniosek o rejestrację pozarolniczej działalności gospodarczej (wraz z oświadczeniem o wyborze tzw. stawki liniowej, 19%, podatku dochodowego). W latach 2009-2011 Wnioskodawca osiągnął stratę ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, w 2012 r. dochód, zaś w 2013 faktycznie nie prowadził działalności gospodarczej i nie osiągnął żadnego dochodu z tego tytułu.

Wnioskodawca jest osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko. Sprawuje on pieczę nad nim, troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny, a dziecko pozostaje z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Wnioskodawca składając roczne rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych dokonywał wyboru sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Wnioskodawca jest kawalerem. Wnioskodawca posiada pełnię praw rodzicielskich w stosunku do dziecka. W latach 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 dziecko zamieszkiwało tylko z Wnioskodawcą. Matka posiada prawa rodzicielskie do dziecka. W latach 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 dziecko nie uzyskało dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W stosunku do dziecka w ww. latach nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Wskazanie, że w 2013 r. Wnioskodawca nie prowadził działalności oznacza, że w roku 2013 działalność była zarejestrowana, ale Wnioskodawca nie uzyskał z tego tytułu przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego, w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca składając roczne zeznanie podatkowe za lata 2009, 2010, 2011, 2013 mógł dokonać wyboru sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako; "ustawa PIT") od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Jednocześnie zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy PIT sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Dodatkowo w świetle art. 6 ust. 10 ustawy PIT, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

W odniesieniu do art. 30c ustawy PIT Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z jego treścią podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7,z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Z kolei podstawą obliczenia podatku (zgodnie z art. 30c ust. 2 ustawy PIT) jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25.

Wnioskodawca rejestrując pozarolniczą działalność gospodarczą wprawdzie wybrał opodatkowanie przy zastosowaniu tzw. liniowej stawki podatku dochodowego (o której mowa w art. 30c ustawy PIT) przy czym w roku 2009, 2010 i 2011 osiągnął stratę (nie osiągnął dochodu) ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a w roku 2013 w ogóle/faktycznie nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej (nie osiągnął z tego źródła żadnego przychodu/dochodu). Zatem zarówno w latach 2009, 2010, 2011 jak i w roku 2013 Wnioskodawca nie osiągnął dochodu, który stanowiłby podstawę do obliczenia podatku według stawki przewidzianej w art. 30c ustawy PIT.

Powyższe w ocenie Wnioskodawcy skutkuje uznaniem, że wyłączenie o którym mowa w art. 6 ust. 8 ustawy PIT nie znajdzie w jego przypadku zastosowania do rozliczeń rocznych dokonanych za lata 2009, 2010, 2011, 2013, bowiem w tych latach w odniesieniu do Wnioskodawcy przepisy art. 30c de facto nie miały zastosowania (a to właśnie ich zastosowanie stanowi przesłankę wyłączającą możliwość skorzystania z rozwiązań przewidzianych w art. 6 ust. 4 ustawy PIT).

Jednocześnie za rok 2012 Wnioskodawca osiągnął dochód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, co w jego ocenie skutkuje tym, że dokonując rocznego rozliczenia podatku dochodowego za rok 2012 Wnioskodawca nie mógł dokonać wyboru sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak również fakt, że Wnioskodawca spełnia przesłanki wyrażone w art. 6 ust. 4 ustawy PIT (jest osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko) oraz art. 6 ust. 10 ustawy PIT (Wnioskodawca wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym w zakresie wyboru sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci składał w terminie określonym w art. 45 ust. 1 ustawy PIT), ocenie Wnioskodawcy za lata 2009, 2010, 2011, 2013 Wnioskodawca mógł dokonać wyboru sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, zaś za rok 2012 takie uprawnienie Wnioskodawcy nie przysługiwało (w roku 2012 do Wnioskodawcy miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy PIT, zatem spełnione było zastrzeżenie, o którym mowa w art. 6 ust. 8 ustawy PIT wyłączające możliwość skorzystania z art. 6 ust. 4 ustawy PIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczypospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 5 ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną kawalerem, wdową wdowcem, rozwódką rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku z małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478) zmieniono, min. poprzez art. 1 pkt 2 lit. c) i d) ustawy, brzmienie powołanego wyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz uchylono art. 6 ust. 5 ww. ustawy. Powyższe, zgodnie z art. 13 ustawy zmieniającej, ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Wprowadzona z dniem 1 stycznia 2011 r. i mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia zmiana, polegająca na nadaniu nowego brzmienia zdaniu wstępnemu w ust. 4 oraz skreśleniu ust. 5 w art. 6 ustawy, ma wyłącznie charakter doprecyzowujący.

Zauważyć należy, że z treści art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania dochodów przysługuje wyłącznie temu rodzicowi, który wychowuje dziecko. Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika natomiast, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na przestrzeni ostatnich lat uzyskiwał m.in. dochody ze źródła jakim jest stosunek pracy. Dodatkowo, w trakcie roku 2007 Wnioskodawca złożył wniosek o rejestrację pozarolniczej działalności gospodarczej (wraz z oświadczeniem o wyborze tzw. stawki liniowej, 19%, podatku dochodowego). W latach 2009-2011 Wnioskodawca osiągnął stratę ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, w 2012 r. dochód, zaś w 2013 faktycznie nie prowadził działalności gospodarczej i nie osiągnął żadnego dochodu z tego tytułu. Wskazanie, że w 2013 r. Wnioskodawca nie prowadził działalności oznacza, że w roku 2013 działalność była zarejestrowana, ale Wnioskodawca nie uzyskał z tego tytułu przychodów. Wnioskodawca jest osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko. Sprawuje On pieczę nad nim, troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny, a dziecko pozostaje z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Wnioskodawca jest kawalerem. posiada On pełnię praw rodzicielskich w stosunku do dziecka. W latach 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 dziecko zamieszkiwało tylko z Wnioskodawcą. Matka posiada prawa rodzicielskie do dziecka. W latach 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 dziecko nie uzyskało dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W stosunku do dziecka w ww. latach nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Wnioskodawca składając roczne rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych dokonywał wyboru sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Podkreślić jednak należy, że zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka miały zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zatem, przy ocenie prawa możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), decydującym kryterium nie jest fakt osiągania przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym, lecz sam fakt czy w stosunku do tej osoby ma zastosowanie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto, art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

* posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

* wychowywania w roku podatkowym dziecko (dzieci);

* brak zastosowania w stosunku do podatnika i jego dziecka przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, a także ustawy o podatku tonażowym;

* wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że negatywną przesłanką skorzystania przez Wnioskodawcę z możliwości obliczenia podatku za 2009, 2010, 2011, 2013 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko było podleganie przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie art. 30c. W tej sytuacji bez znaczenia jest okoliczność, że Wnioskodawca w latach 2009-2011 osiągnął stratę ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, a w 2013 r. nie uzyskał przychodów. Podkreślić należy, że we wskazanym wyżej okresie (lata 2009-2013) Wnioskodawca podlegał jednak przepisom art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągniętych w latach 2009, 2010, 2011 i 2013, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl