IPPB4/415-518/14-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej skutków podatkowych ponoszenia nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej ustalenia momentu powstania przychodu.

W dniu 8 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Kilkoro pracowników firmy Wnioskodawcy wzięło udział w zagranicznym wydarzeniu otwartym "Bieg Wazów", która to impreza odbywa się corocznie w Szwecji i jest znanym na całym świecie wydarzeniem sportowym. Zaproszenie do uczestnictwa w imprezie pracowników A. miało służyć wspólnej rywalizacji sportowej pracowników Grupy A. i budowaniu wzajemnych relacji między pracownikami oraz chęci współpracy. Było to wydarzenie o charakterze integracyjnym. Z tytułu udziału w powyższym wydarzeniu Spółka poniosła koszty:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w wyżej zaistniałym stanie faktycznym wszystkie świadczenia należy doliczyć do dochodu pracownikom i odprowadzić od nich podatek dochodowy od osób fizycznych.

2. Czy w takim przypadku kwotę z faktur, których nie można przypisać do konkretnego pracownika podzielić przez liczbę uczestników i doliczyć do dochodu każdemu z pracowników.

3. Czy stroje z logo Spółki (wymienie w pkt 1a stanu faktycznego) które służą do reprezentacji i promocji Spółki na zewnątrz stanowią przychód dla pracowników...4) Jaki jest moment powstania przychodu po stronie pracownika. Czy należy uznać, że jest to data wydarzenia "Bieg Wazów", czy należy kierować się datą wystawienia faktur; biorąc pod uwagę, że część faktur została wystawiona przed wydarzeniem (np. rezerwacja hotelu, rezerwacja biletów lotniczych), a część po wydarzeniu w przeciągu trzech miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 o art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczen w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki należy doliczyć do dochodu i opodatkować jedynie te świadczenia, które można przypisać do konkretnego pracownika (wymienione w pkt 1b i 2 stanu faktycznego). Natomiast świadczenia, których kosztu nie można przypisać do konkretnego pracownika (wymienione w pkt 2 i 3 stanu faktycznego), nie stanowią dla pracowników przychodu i nie podlegają opodatkowaniu.

Dodatkowo w odniesieniu do strojów sportowych Spółka uważa, że otrzymanie stroju sportowego przez pracownika rodzi po jego stronie określone przysporzenie, gdy może go wykorzystywać prywatnie (zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 10 marca 2009 r. Nr IPPB2/415-1633/08-2/MK: "jeżeli przekazane przez pracodawcę nieodpłatnie stroje pracownicy otrzymaliby do swobodnego używania, a więc do osobistego użytku, wówczas zastosowanie znalazłby art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. zgodnie z którym ww. ubrania stanowiłyby przychód pracownika jako nieodpłatne świadczenie."

Z uwagi na to, że stroje sportowe zaopatrzone w logo Spółki (wymienione w pkt 1a stanu faktycznego) służyły reprezentacji i promocji Spółki w trakcie wydarzenia otwartego "Bieg Wazów" zdaniem Spółki nie stanowią dla pracowników przychodu i nie podlegają opodatkowaniu.

Natomiast stroje, które nie są zaopatrzone w logo Spółki i mogą być używane również prywatnie (wymienione w pkt 1b stanu faktycznego) stanowią przychód dla pracowników.

Na podstawie art. 11 ust. 1-2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zdaniem Spółki przychód po stronie pracownika za udział w wydarzeniu "Bieg Wazów" powstał w momencie otrzymania ostatniej faktury i ustalenia całkowitej wartości poniesionych świadczeń przez pracodawcę na rzecz pracownika.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej noraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatku, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pienięzne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne. Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa, wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b cyt. ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jednakże za przychód ze stosunku pracy, nie można uznać zakupionych od zewnętrznego podmiotu usług polegających na umożliwieniu pracownikom udziału w imprezie integracyjnej, w sytuacji gdy określenie przez pracodawcę wysokości danej usługi przypadającej na poszczególnego pracownika nie jest możliwe. Sytuacja taka ma miejsce np. wówczas, gdy impreza ma charakter otwarty, a wysokość kosztów ustalona została w sposób zbiorczy i niezależny od ilości osób biorących udział w imprezie.

Natomiast w przypadku zakupu przez Wnioskodawcę usług, które można zindywidualizować i przyporządkować wartość danej usługi do osób biorących udział w imprezie integracyjnej u pracownika powstanie przychód ze stosunku pracy w postaci nieodpłatnego świadczenia, którego wartość ustala się według zasad określonych w cytowanym wyżej art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem ustalenie przychodu u tych pracowników jest sprawą oczywistą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że kilkoro pracowników Spółki wzięło udział w zagranicznym wydarzeniu otwartym "Bieg Wazów", która to impreza odbywa się corocznie w Szwecji i jest znanym na całym świecie wydarzeniem sportowym. Zaproszenie do uczestnictwa w imprezie pracowników A. miało służyć wspólnej rywalizacji sportowej pracowników Grupy A. i budowaniu wzajemnych relacji między pracownikami oraz chęci współpracy. Było to wydarzenie o charakterze integracyjnym. Z tytułu udziału w powyższym wydarzeniu Spółka poniosła koszty: stroje sportowe (czapki i kurtki trwale oznakowane logo firmy oraz rękawiczki i spodnie bez logo firmy, które będą mogli wykorzystywać także prywatnie), świadczenia skierowane imiennie do konkretnego pracownika (zakwaterowanie pracowników spoza W. w hotelu, bilety lotnicze, zmianę rezerwacji lotniczej, ubezpieczenia, parking w hotelu), świadczenia, których nie można przypisać do konkretnego pracownika (zbiorcze faktury za gastronomię, paliwo za podróże samochodem z lotniska do hotelu i pomiędzy odcinkami Biegu Wazów, zakup suplementów diety), a także świadczenia, których nie można przypisać do konkretnego pracownika, za które firma otrzymała zbiorczą refakturę (wyżywienie, przygotowanie sprzętu narciarskiego, zakwaterowanie na miejscu wydarzenia).

W związku z powyższym, uznać należy, że wartość świadczeń, których nie można przypisać do konkretnego pracownika (zbiorcze faktury za gastronomię, paliwo za podróże samochodem z lotniska do hotelu i pomiędzy odcinkami Biegu Wazów, zakup suplementów diety), a także świadczeń, których nie można przypisać do konkretnego pracownika, za które firma otrzymała zbiorczą refakturę (wyżywienie, przygotowanie sprzętu narciarskiego, zakwaterowanie na miejscu wydarzenia) nie stanowi dla pracowników źródła przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak możliwości zindywidualizowania przedmiotowych świadczeń.

Natomiast świadczenia skierowane imiennie do konkretnego pracownika (zakwaterowanie pracowników spoza W. w hotelu, bilety lotnicze, zmianę rezerwacji lotniczej, ubezpieczenia, parking w hotelu), ze względu na możliwość indywidualizacji świadczenia będą stanowiły nieodpłatne świadczenia i stanowiły dla danego pracownika przychód ze ztosunku pracy o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do poniesionych przez Spółkę kosztów zakupu strojów sportowych należy wskazać, że jeżeli czapki i kurtki trwale oznakowane logo firmy, Wnioskodawca przekazuje pracownikom nieodpłatnie do obowiązkowego noszenia w określonych okolicznościowych (w tym przypadku impreza integracyjna) lub w celach związanych z wykonywanymi zadaniami służbowymi, tj.m.in. promowaniu i reprezentacją Spółki na zewnątrz, a więc wyłącznie do celów związanych z wykonywaną pracą, to przekazane stroje nie stanowią nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników i ich wartość nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, jeżeli przekazane przez pracodawcę nieodpłatnie stroje pracownicy otrzymają do swobodnego używania, a więc do prywatnego użytku (rękawiczki i spodnie bez logo firmy, które będą mogli wykorzystywać także prywatnie), wówczas zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym ww. ubrania będą stanowiły przychód pracownika jako nieodpłatne świadczenie.

W tej części zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nie można natomiast zgodzić się z Wnioskodawcą, że przychód odnośnie świadczeń podlegających opodatkowaniu po stronie pracowników powstał w momencie otrzymania ostatniej faktury i ustalenia całkowitej wartości poniesionych świadczeń przez pracodawcę na rzecz pracownika.

Wskazać należy, że wartość nieodpłatnych świadczeń wskazanych powyżej, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, ustala się według zasad określonych w art. 11 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższe przepisy nie określają wprost, kiedy u pracownika wystepuje przychód ze stosunku pracy z tytułu uzyskania nieodpłatnych świadczeń. W przypadku świadczeń pieniężnych poniesionych za pracownika będzie to moment ich poniesienia, lecz w przypadku innych nieodpłatnych świadczeń ustawodawca nie wskazuje wprost momentu powstania przychodu. W przypadku, gdy następuje wydanie pracownikowi nieodpłatnego świadczenia, momentem uzyskania przychodu jest moment ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji pracownikom.

Zatem momentem powstania przychodu ze stosunku pracy z tytułu uzyskania nieodpłatnych świadczeń jest dzień, w którym pracownik otrzymał od pracodawcy prawo do skorzystania z tych nieodpłatnych świadczeń.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że wartość świadczeń, których nie można przypisać do konkretnego pracownika (zbiorcze faktury za gastronomię, paliwo za podróże samochodem z lotniska do hotelu i pomiędzy odcinkami Biegu Wazów, zakup suplementów diety), oraz świadczeń, których nie można przypisać do konkretnego pracownika, za które firma otrzymała zbiorczą refakturę (wyżywienie, przygotowanie sprzętu narciarskiego, zakwaterowanie na miejscu wydarzenia), a także wartość świadczeń z tytułu zakupu czapek i kurtek trwale oznakowanych logo firmy nie stanowi dla pracowników źródła przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tych świadczeń Spółka jako płatnik nie powinna doliczać do dochodu pracowników i nie odprowadzać od tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy.

Natomiast wartość świadczeń skierowanych imiennie do konkretnego pracownika (zakwaterowanie pracowników spoza W. w hotelu, bilety lotnicze, zmianę rezerwacji lotniczej, ubezpieczenia, parking w hotelu) oraz wartość rękawiczek i spodni bez logo firmy, które pracownicy będą mogli wykorzystywać także prywatnie, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Momentem powstania przychodu u danego pracownika jest dzień otrzymania przez niego nieodpłatnego świadczenia. Wartość tych świadczeń Wnioskodawca jako płatnik winien doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Spółkę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że rozstrzygnięcie to nie jest wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.