IPPB4/415-508/11-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.) częściowo uzupełnione pismem z dnia 30 września 2011 r. (data nadania 30 września 2011 r., data wpływu 3 października 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 8 września 2011 r. Nr IPPB4/415-508/11-2/JK (data nadania 9 września 2011 r., data doręczenia 23 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na barki formalne, pismem z dnia 8 września 2011 r. Nr IPPB4/415-508/11-2/JK (data nadania 9 września 2011 r., data doręczenia 23 września 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, doprecyzowanie drugiej części pytania Nr 1 (poproszono o dokładne wskazanie przedmiotu zapytania), dokładne sprecyzowanie pytań Nr 3 i 4 przyporządkowanych do zdarzenia przyszłego, które winny dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy, w nawiązaniu do przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego w odniesieniu do drugiej części pytania Nr 1 oraz pytań Nr 2, 3 i 4.

Pismem z dnia 30 września 2011 r. (data nadania 30 września 2011 r., data wpływu 3 października 2011 r.) częściowo uzupełniono wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako obywatel brytyjski Wnioskodawca zawarł związek małżeński z Polką w lipcu 2003 r. Nie została zawarta intercyza pomiędzy małżonkami. W październiku 2004 r. został zakupiony dom za 710 tyś. zł. Dom został częściowo kupiony za gotówkę w wysokości 500 tyś. zł. Pieniądze te należały w całości do obywatela brytyjskiego i zostały odziedziczone po członku rodziny obywatela brytyjskiego. Pozostała kwota została sfinansowana kredytem hipotecznym zaciągniętym w polskim banku w wysokości 300 tyś. zł przez oboje małżonków. Od października 2004 r. do października 2009 r. raty kredytowe były płacone przez obywatela brytyjskiego podczas gdy obywatel polski nie wnosił czynnika finansowego związanego ze spłatą zaciągniętego kredytu.

W październiku 2009 r. został orzeczony rozwód pomiędzy małżonkami. Wyrokiem sądu orzeczono, że obywatel brytyjski powinien byłej żonie jednorazowo wypłacić 175 tyś. zł tytułem pełnego i ostatecznego rozliczenia oraz że obywatel Wielkiej Brytanii staje się jedynym właścicielem nieruchomości nabytej w październiku 2004 r. Wnioskodawca dodaje, iż podział majątku był ekwiwalentny. Jedyną wspólną rzecz jaką Wnioskodawca nabył w trakcie trwania związku małżeńskiego była nieruchomość, która ma zostać w najbliższym czasie sprzedana. Zatem Wnioskodawca potwierdza, że wartość otrzymanej w październiku 2009 nieruchomości w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. Od października 2009 r. obywatel brytyjski pozostał pełnym i jedynym właścicielem nieruchomości, co zostało odnotowane w akcie własności oraz w księdze wieczystej przez Sąd. Ponadto, bank w którym zaciągnięto kredyt zawarł załącznik do umowy kredytowej, w którym potwierdzono, iż jedyną osobą, która winna jest spłacić zaciągnięty kredyt jest obywatel brytyjski.

W najbliższym czasie obywatel brytyjski rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. Chciałby zrozumieć konsekwencje podatkowe związane ze sprzedażą nieruchomości, uwzględniając upływ pięcioletniego okresu od czasu od daty zakupu nieruchomości, a także fakt, iż pieniądze pochodzące ze sprzedaży nieruchomości zamierza w całości przeznaczyć na zakup innej nieruchomości w Polsce lub w Wielkiej Brytanii. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, iż posiada miejsce zamieszkania w Polsce, nie w Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy rozpatrzenia wniosku w zakresie zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 oraz art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pierwsza część pytania Nr 1 oraz pytanie Nr 2). Natomiast wniosek w zakresie ustalenia innych obciążeń podatkowych, kwestii związanej z dowodami odnośnie terminu i właściwości organu, a także związanej z opinią urzędu skarbowego w zakresie daty nabycia nieruchomości (druga część pytania Nr 1, pytanie Nr 3 i 4) zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obywatel brytyjski uważa, że jest on w sposób ciągły i nieprzerwany właścicielem nieruchomości od października 2004 r. i że hipoteka na nieruchomości trwa nieprzerwanie od pierwotnego zakupu nieruchomości w 2004 r. Nadto obywatel brytyjski jest zdania, że nie podlega opodatkowaniu za planowaną sprzedaż nieruchomości według stawki 19% ponieważ posiada nieruchomość ponad pięć lat. Obywatel brytyjski uważa, ze może swobodnie wrócić do Wielkiej Brytanii po sprzedaży nieruchomości w Polsce i zakupić nieruchomość w Wielkiej Brytanii, nie będzie podlegał obowiązkowi zapłaty podatku w Polsce z uwagi na fakt, ponownego zainwestowania środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości oraz upływu pięciu lat od daty pierwotnego zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, iż w październiku 2004 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupił dom. Dom częściowo został sfinansowany gotówką należącą do Wnioskodawcy oraz częściowo kredytem hipotecznym zaciągniętym przez oboje małżonków. W październiku 2009 r. między małżonkami został orzeczony rozwód. Wyrokiem sądu orzeczono, że Wnioskodawca powinien wypłacić byłej żonie jednorazowo kwotę 175 tyś zł tytułem pełnego i ostatecznego rozliczenia oraz że staje się jedynym właścicielem nieruchomości nabytej w październiku 2004 r. Wnioskodawca dodaje, iż podział majątku był ekwiwalentny. Wartość otrzymanej w październiku 2009 nieruchomości w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. Wnioskodawca rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, natomiast pieniądze uzyskane ze sprzedaży zamierza w całości przeznaczyć na zakup innej nieruchomości w Polsce lub w Wielkiej Brytanii.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Zatem uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawcą, iż podział majątku był ekwiwalentny, a także wartość otrzymanej w październiku 2009 nieruchomości w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim, stwierdzić należy iż za datę nabycia domu mieszkalnego należy przyjąć 2004 r., czyli rok jego nabycia do majątku wspólnego.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2004 r.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w związku z faktem, że sprzedaż domu nastąpi po upływie okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie, sprzedaż ta nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie rodziła obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W związku z powyższym bezpodstawne jest rozpatrywanie przedmiotowej sprawy pod względem zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 oraz art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.