IPPB4/415-463/11-6/SP - Ustalenie wysokości zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku uzyskiwania emerytury z tytułu zatrudnienia w Polsce oraz emerytury z tytułu zatrudnienia we Francji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 13 czerwca 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 26 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 6 września 2011 r. (data nadania 06./09.2011 r., data wpływu 7 września 2011 r.) na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2011 r. Nr IPPB4/415-463/11-2/SP, IPPB4/415-589/11-2/SP (data nadania 31 sierpnia 2011 r., data doręczenia 2 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszenia zaliczki na podatek dochodowy z tytułu emerytury o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej emerytury polskiej wypłacanej przez ZUS,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej emerytury z Francji wypłacanej przez bank.

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszenia zaliczki na podatek dochodowy tytułu emerytury o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 sierpnia 2011 r. Nr IPPB4/415-463/11-2/SP, IPPB4/415-589/11-2/SP (data nadania 31 sierpnia 2011 r., data doręczenia 2 września 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wyjaśnienie, czy wniosek z dnia 26 lipca 2011 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 1 sierpnia 2011 r.) należy traktować jako odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, czy też jako uzupełnienie wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 13 czerwca 2011 r.) oraz doprecyzowanie stanu faktycznego, sprecyzowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, uiszczenie opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych oraz przesłanie kserokopii wpłaty.

Pismem z dnia 6 września 2011 r. (data nadania 6 września 2011 r., data wpływu 7 września 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest emerytem, na którego świadczenie emerytalne składają się okresy pracy w Polsce i we Francji. Za okres przepracowany w Polsce Wnioskodawca otrzymuje świadczenie z ZUS, za okres przepracowany we Francji otrzymuje świadczenie z Francji. Wnioskodawca podkreśla, że okresy te nie pokrywają się i nie występuje sytuacja, w której za te same lata pracy otrzymywałby świadczenie z obu stron równocześnie. Ta jedna emerytura, na którą składają się świadczenia z Polski i Francji stanowi jego jedyne źródło utrzymania.

Wnioskodawca podkreśla że:

* Jego dochody nie przekraczają górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej

* rozlicza się wspólnie z żoną, która nie pracuje i nie osiąga żadnych dochodów

* Jego jedynym źródłem utrzymania jest emerytura.

Płatnikami podatku są: za świadczeni z Polski, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), za świadczenia z Francji, Jego bank (P. SA). Obie te instytucje potrącają Mu 18% zaliczki na podatek.

Przedstawiony powyżej stan faktyczny będący przedmiotem zapytania dotyczy okresu, od kiedy Wnioskodawca przeszedł na emeryturę, czyli od listopada 2010 r.. W tym okresie miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest Polska. Jest On wyłącznie obywatelem Polski. Emerytury, o których mowa powyżej zostały przyznane w związku z zatrudnieniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy płatnicy podatku (zarówno ZUS jak i bank), mają w świetle art. 32 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo pobierać zaliczkę od podatku w wysokości 18%.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że spełnia warunki art. 32 ust. 1a pkt 1 ustawy i powinny być wobec niego zastosowane postanowienia tego przepisu, czyli 18% zaliczki pomniejszone za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako osoba mającą miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje polską emeryturę wypłacana przez ZUS i emeryturę z Francji wypłacaną przez bank. Emerytury te są przyznane w związku z zatrudnieniem. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie należy zastosować umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5).

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy, renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.- art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż emerytury (polska i francuska) zostały przyznane w związku z zatrudnieniem, zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma treść art. 18 umowy, zgodnie z którym emerytury z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż zarówno emerytura wypłacana przez ZUS, jak i emerytura z Francji wypłacana przez Bank podlega regulacjom prawa polskiego.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przez emeryturę lub rentę w myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W myśl art. 34 ust. 1 ww. ustawy, organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych. Na podstawie art. 34 ust. 2 cyt. ustawy, zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia, ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c odejmując kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3 miesięcznie. Z przepisu art. 32 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 6 ust. 4, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej. Przy czym z przepisu art. 32 ust. 3 ww. ustawy wynika, iż zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowe (...). W przypadku zaliczki pobieranej przez organ rentowy następuje automatyczne pomniejszenie tych zaliczek o 1/12 kwoty wolnej od podatku, bez konieczności składania przez podatnika stosownego oświadczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dochody Wnioskodawcy nie przekraczają górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej i rozlicza się wspólnie z żoną, która nie pracuje i nie osiąga żadnych dochodów. W świetle powołanych powyżej przepisów prawa i przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż w przypadku gdy dochód Wnioskodawcy nie przekroczy pierwszego progu podatkowego a odpowiednio małżonka nie uzyskuje żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej, to na podstawie złożonego płatnikowi oświadczenia, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem, wówczas ZUS od polskiej emerytury jest obowiązany pobrać zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego w wysokości 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i dodatkowo pomniejszyć za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej.

Natomiast w odniesieniu do emerytury z Francji, stwierdzić, należy co następuje.

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent. W myśl art. 35 ust. 3 tej ustawy, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zgodnie z art. 35 ust. 4 zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli zaliczkę pobierają płatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, a podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął osiągać takie dochody, złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30-30c oraz art. 30e.

Zgodnie z art. 32 ust. 3, do którego odsyła powołany art. 35 ust. 4 ww. ustawy podatkowej, zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zaliczka na podatek dochodowy z tytułu emerytury francuskiej wypłacanej przez bank nie może być zmniejszona się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, gdyż Wnioskodawca równocześnie uzyskuje inne dochody, tj. emeryturę polską wypłacaną przez ZUS. Dodatkowo należy wskazać, iż kwota zmniejszająca podatek, o której mowa w art. 32 ust. 1a pkt 1 i art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest tylko jedna w miesiącu, zatem nie ma możliwości odliczania tej kwoty od każdego przychodu uzyskanego w danym miesiącu. Wnioskodawca składając zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego w danym roku podatkowym ma możliwość wykazania i wykorzystania całej kwoty zmniejszającej podatek przysługującej za dany rok podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.