IPPB4/415-444/09-4/JS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-444/09-4/JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) oraz uzupełnieniu (data wpływu 3 września 2009 r., data nadania 2 września 2009 r.) na wezwanie z dnia 26 sierpnia 2009 r. Nr IPPB4/415-444/09-2/JS (data nadania 26 sierpnia 2009 r., data doręczenia 1 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* jest prawidłowe w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup laptopa i drukarki oraz naprawy tego sprzętu, o ile zakupiony sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwia wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z orzeczonej niepełnosprawności,

* jest nieprawidłowe w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów materiałów eksploatacyjnych - papieru i tuszu.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, które zalicza Go do niepełnosprawności stopnia "Lekkiego". Niepełnosprawność istnieje od roku 2005, a symbol przyczyny to:....

Głównym powodem wystąpienia o orzeczenie i otrzymania go oprócz dwóch innych chorób branych pod uwagę, jest przede wszystkim choroba Parkinsona. Oprócz wielu dolegliwości (i braku komfortu podczas wykonywania najprostszych czynności życiowych) jak: utrata koordynacji ruchów oraz ich spowolnienie, bóle mięśniowe, trudności z mową i modulowaniem głosu, zanik mimiki twarzy, trudności przy połykaniu pokarmu itp., najbardziej i najwcześniej dokuczającą Wnioskodawcy dolegliwością były i jest "mikrografia", czyli pismo niewyraźne do tego stopnia, że staje się i dla Wnioskodawcy nieczytelne. Jest to pisanie coraz mniejszych liter, aż do tak małych, że stają się niemożliwe do odczytania. Dzieje się to wbrew woli Wnioskodawcy - chce pisać litery duże i wyraźne a pisze nieczytelnie.

Wnioskodawca ma duże trudności w banku i na poczcie, gdzie kilkakrotnie musi składać czytelny podpis. Jedynym pocieszeniem, rekompensatą i wyjściem z kłopotliwej sytuacji jest pisanie na laptopie. Wnioskodawca nie odczuwa psychicznych i umysłowych objawów choroby oraz skutków charakterystycznych przy chorobie Parkinsona, takich jak depresje, lęki, spowolnienie myślenia, upośledzenie pamięci, zniechęcenie do jakichkolwiek zajęć, itp. Wnioskodawca psychicznie czuje się dobrze i jest pełen optymizmu, ma mnóstwo planów na przyszłość.

Wnioskodawca jest hobbystą i Jego zamiłowania wymagają prowadzenia korespondencji. Jako filatelista i numizmatyk przy wymianie i zakupie "walorów", a jako "kronikarz rodzinny" przy pozyskiwaniu dokumentów oraz przy tworzeniu dokumentacji genealogicznej. Wnioskodawca prowadzi szeroką korespondencję z kolegami z lat szkolnych.

Laptop i drukarka jest dla Wnioskodawcy jak "proteza". Wnioskodawca uważa, że nie da się nie zauważyć analogii między aparatem słuchowym dla człowieka niedosłyszącego, aparatem "B" dla niewidomego, czy protezą kończyny dla kogoś po amputacji - a laptopem dla Wnioskodawcy nie mogącego pisać ręcznie.

Wnioskodawca wie, że laptopa i drukarkę będzie posiadał do końca swojej sprawności fizycznej i umysłowej. Wnioskodawca jest jednak emerytem, a sprzęt ten jak i materiały eksploatacyjne nie są tanie. Cena kompletnego zestawu oryginalnego tuszu jest porównywalna z ceną średniej jakości drukarki. W każdej chwili stary laptop Wnioskodawcy może się uszkodzić i będzie musiał kupić nowy, lub sfinansować jego naprawę. Dlatego Wnioskodawca chce uzyskać informacje, czy będzie mógł skorzystać z ulgi przewidzianej w "załączniku PIT /0, cz. B, pkt 3"

Pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. Nr IPPB4/415-444/09-2/JS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie

1.

Czy zakupiony laptop wraz z drukarką stanowią urządzenie przystosowane wyłącznie do Jego niepełnosprawności.

2.

Czy biorąc pod uwagę stan zdrowia, lekarz specjalista potwierdzi, że przedmiotowy sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwi Wnioskodawcy wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

3.

Jakiego okresu podatkowego (rok) dotyczą zapytania przedstawione we wniosku.

Powyższe uzupełniono w terminie informując, iż laptop nie jest jeszcze zakupiony, ale Wnioskodawca zakupi laptop seryjny i aby mógł na nim pisać nie będzie on wymagał żądnych przeróbek technicznych, tym bardziej drukarka. Wnioskodawca nie widzi przyczyny, dla której lekarz specjalista mógłby nie potwierdzić, że przy chorobie Parkinsona z uwypukloną "mikrografią" laptop jest sprzętem "ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności", a taki jest warunek ustawowy dla możliwości przedmiotowego odliczenia.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż jeśli chodzi o rehabilitację, to może nie wprost, ale pośrednio - to dzięki możliwości kontaktu z ludźmi i ze światem (korzystając z laptopa) psychicznie czuje się On o wiele lepiej niż musiałby ciągle korzystać z pomocy innych osób - i właśnie na tym polega rehabilitacja i jej efekty.

Wnioskodawca nie określił jakiego "okresu podatkowego" dotyczą Jego pytania przedstawione we wniosku, może to być najwcześniej "rok podatkowy 2009" lub dalsze lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w świetle art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy, Wnioskodawca może dokonać odliczenia od dochodu w zał. PIT/O w poz. B 3, wartości zakupionego laptopa i drukarki.

2.

Czy na tej samej zasadzie Wnioskodawca będzie mógł odliczać ewentualne koszty naprawy laptopa i drukarki.

3.

Czy na tej samej zasadzie Wnioskodawca będzie mógł odliczać koszty materiałów eksploatacyjnych jak tusz i papier.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uważa, że powinien otrzymać pozwolenie na korzystanie z odliczeń od dochodu kosztów związanych z zakupem, naprawą i eksploatacją sprzętu, który ułatwia mu wykonywanie czynności życiowych.

W przypadku Jego niepełnosprawności sprzętem tym, czyli "protezą" jest laptop. A ponadto Wnioskodawca:

* jest zaliczony przez organ orzekający do jednego z trzech stopni niepełnosprawności,

* mimo tego, że miejscem pracy laptopa jest mieszkanie Wnioskodawcy, to zaliczyć go do sprzętu gospodarstwa domowego raczej byłoby trudno. W przekonaniu Wnioskodawcy, przy wykluczeniu "sprzętu gospodarstwa domowego" ustawodawcy chodziło o pospolity sprzęt jak: pralki, zmywarki, lodówki, miksery, roboty kuchenne, wirówki, suszarki, odkurzacze itp., które napewno także i niepełnosprawnym ułatwiają wykonywanie czynności życiowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup laptopa i drukarki oraz naprawy tego sprzętu uznaje się za prawidłowe, o ile zakupiony sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwia wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z orzeczonej niepełnosprawności, natomiast w części dotyczącej odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów materiałów eksploatacyjnych - papieru i tuszu uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy, stanowi że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1.

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2.

przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3.

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4.

zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5.

odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6.

odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7.

opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8.

utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,

9.

opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10.

opłacenie tłumacza języka migowego,

11.

kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,

12.

leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13.

odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a)

osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b)

osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),

14.

używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,

15.

odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a.

na turnusie rehabilitacyjnym,

b.

w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c.

na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

W katalogu wyliczeń ujętym w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spotyka się zatem przy wielu wydatkach na cele rehabilitacyjne zastrzeżenia m.in., iż poniesiony wydatek ma w rezultacie ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i ma mieć indywidualny charakter.

Powyższy przepis wymienia też enumeratywnie wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegające odliczeniu od dochodu. Katalog tych wydatków jest katalogiem zamkniętym, wobec czego nie może być traktowany rozszerzająco.

Ponadto wydatki te, zgodnie z art. 26 ust. 7b tejże ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14. (ust. 7c).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Przy czym zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.) rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek. Zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji i mieć indywidualny charakter.

Właściwym do stwierdzenia czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiał wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że choruje Pan na chorobę Parkinsona, jest Pan osobą niepełnosprawną, posiadającą orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Towarzyszą Panu takie dolegliwości jak: utrata koordynacji ruchów oraz ich spowolnienie, bóle mięśniowe, trudności z mową i modulowaniem głosu, zanik mimiki twarzy, trudności przy połykaniu pokarmu itp., najbardziej i najwcześniej dokuczającą Panu dolegliwością były i jest "mikrografia", czyli pismo niewyraźne do tego stopnia, że staje się nieczytelne. Jest to pisanie coraz mniejszych liter, aż do tak małych, że stają się niemożliwe do odczytania. Natomiast przy pomocy laptopa może Pan samodzielnie pisać, prowadzić korespondencję. Możliwość samodzielnego wykonywania tych czynności ma również bezpośredni wpływ na poprawę stanu Pana zdrowia psychicznego. Zamierza Pan zakupić laptopa wraz z drukarką oraz materiały eksploatacyjne takie jak: tusz i papier oraz ponosić wydatki na naprawę ww. sprzętu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Pana na zakup laptopa i drukarki oraz ewentualne koszty ich naprawy w 2009 r. lub latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2009 rok, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki (przytoczone wyżej), określone w art. 26 ust. 7b, 7c i 7d ww. ustawy oraz o ile lekarz specjalista biorąc pod uwagę Pana stan zdrowia i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu.

Jednocześnie jednak podkreślić należy, iż wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 ww. ustawy podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 13a ustawy).

Natomiast wydatki poniesione na materiały eksploatacyjne, czyli na tusz i papier nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne, bowiem nie spełniają przesłanek przewidzianych w katalogu wydatków ujętych w treści przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl