IPPB4/415-435/14-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data nadania 22 lipca 2014 r., data wpływu 24 lipca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-435/14-2/MS z dnia 9 lipca 2014 r. (data nadania 10 lipca 2014 r., data doręczenia 16 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wspólnego rozliczania małżonków - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-435/14-2/MS z dnia 9 lipca 2014 r. (data nadania 10 lipca 2014 r., data doręczenia 16 lipca 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data nadania 22 lipca 2014 r., data wpływu 24 lipca 2014 r.) Wnioskodawczyni częściowo uzupełniła wniosek.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni wysłała listem poleconym z potwierdzeniem odbioru do Urzędu Skarbowego rozliczenie roczne PIT-37, rozliczenie wspólne ze swoim mężem Adamem K. W przesłanym zeznaniu podatkowym Wnioskodawczyni zaznaczyła kwadrat w punkcie 6.2, co oznacza, że wyraziła razem z mężem jednoznacznie wolę wspólnego opodatkowania (Wnioskodawczyni z mężem robi tak od wielu lat). W ustawowym terminie Wnioskodawczyni dokonała dopłaty podatku wynikającego z rozliczenia w kwocie 2383 zł. W dniu 13 maja 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała z Urzędu Skarbowego pismo wzywające do złożenia korekty zeznania PIT-37 za rok 2013. Podstawą złożenia korekty był brak podpisu na deklaracji.

Z informacji uzyskanej w Urzędzie Skarbowym wynikało że korektę muszą złożyć osobno, bo według Urzędu, brak podpisu na deklaracji, spowodował że Urząd uznał, że rozliczenie roczne nie zostało złożone.

Orzeczenie WSA mówi, że brak podpisu nie może prowadzić do skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania małżonków.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że w stosunku do Niej i Jej męża Adama nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez cały 2013 rok istniała między Wnioskodawczynią i Jej mężem wspólność majątkowa i przez cały 2013 rok Wnioskodawczyni pozostawała z mężem w związku małżeńskim. Podstawą złożenia korekty był brak podpisu na deklaracji. Z informacji uzyskanej w Urzędzie Skarbowym wynikało, że korektę musimy złożyć osobno. W dniu 19 maja 2014 r. Wnioskodawczyni wysłała korektę PIT-37 za 2013 rok (rozliczenie wspólne z mężem) wraz z uzasadnieniem złożenia korekty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy brak podpisu na wysłanym do Urzędu Skarbowego PIT-37 za 2013 rok oznacza brak dokonania rozliczenia podatku za 2013 rok.

2. Czy zaznaczenie kwadratu (2) PIT-37 oznacza wolę wspólnego rozliczania się.

3. Czy Urząd Skarbowy może żądać złożenia osobnego rozliczenia podatku za 2013 rok.

4. Czy wysyłając korektę PIT-37 za 2013 rok - rozliczenie wspólne z mężem - Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo i zgodnie z przepisami.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni uważa, że brak podpisu na rozliczeniu rocznym PIT-37 za 2013 rok to brak formalny uzupełnienia.

Zaznaczając kwadrat o wspólnym rozliczenia się ze współmałżonkiem Wnioskodawczyni wraz z mężem wyrazili zgodną wolę wspólnego rozliczania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytana Nr 1 i 2. W zakresie pytania Nr 3 i 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 i 2a ww. ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, tj. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 ustawy).

Na mocy art. 6 ust. 8 cytowanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Natomiast przepis art. 6 ust. 10 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Wskazać należy również, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki, jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać.

W świetle zacytowanych przepisów, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy, mogą zatem wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie następujące warunki:

* podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,

* przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,

* przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska,

* żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym ani nie mają do nich zastosowanie przepisy art. 30c (tzw. podatek liniowy) oraz postanowienia ustawy o podatku tonażowym.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy brak podpisu na zeznaniu podatkowym PIT-37 oznacza brak dokonania rozliczenia podatku za 2013 rok.

Z analizy opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia deklaracji PIT-37 wspólnie ze swoim mężem. W przesłanym zeznaniu podatkowym Wnioskodawczyni wyraziła razem z mężem jednoznacznie wolę wspólnego opodatkowania. W ustawowym terminie Wnioskodawczyni dokonała dopłaty podatku wynikającego z rozliczenia. W dniu 13 maja 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała z Urzędu Skarbowego pismo wzywające do złożenia korekty zeznania PIT-37 za rok 2013. Podstawą złożenia korekty był brak podpisu na deklaracji.

Należy wskazać, że wzory zeznań podatkowych za 2013 rok zawierających wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów małżonków zostały ogłoszone w drodze rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1303), w sprawie określenia wzorów rocznego obliczenia podatku oraz zeznań podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Złożenie wniosku o wspólne opodatkowanie dochodów małżonków polega na dokonaniu wyboru sposobu opodatkowania poprzez zaznaczenie kwadratu Nr 2 w poz. 6 zeznania PIT-37 lub PIT-36 oraz złożenie podpisu pod oświadczeniem o spełnieniu warunków do zastosowania tego sposobu opodatkowania. Informuje o tym treść zamieszczona w poz. 6 formularza zeznania rocznego. A zatem dla skuteczności wniosku niezbędne jest zaznaczenie kwadratu, jak i podpisanie oświadczenia przez małżonków (małżonka, jeśli zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 6 ust. 2a ustawy) w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku, za który składane jest zeznanie. Brak jednego z wymienionych elementów uniemożliwia skorzystanie z preferencji w postaci wspólnego opodatkowania dochodów małżonków.

W związku z tym, jeśli Wnioskodawczyni wraz z mężem w terminie do złożenia zeznania (do dnia 30 kwietnia) złożyli zeznanie podatkowe, zaznaczyli kwadrat wskazujący wybór wspólnego opodatkowania, a zeznanie nie zostało podpisane, to nie mają możliwości skorzystania z łącznego opodatkowania dochodów. Zgodnie z informacją zawartą na PIT-37 lub PIT-36 zaznaczenie odpowiednich kwadratów i złożenie podpisów traktuje się na równi ze złożeniem wniosku o zastosowanie wskazanego sposobu opodatkowania. Dlatego brak podpisu Wnioskodawczyni i Jej małżonka na zeznaniu prowadzi do braku możliwości skorzystania z łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla męża Wnioskodawczyni, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania do męża Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.