IPPB4/415-430/13-4/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 4 września 2013 r. (data nadania 4 września 2013 r., data wpływu 6 września 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 27 sierpnia 2013 r. Nr IPPB4/415-430/13-2/JK2 (data nadania 27 sierpnia 2013 r., data doręczenia 29 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości warszawskiej objętej dekretem:

* w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku dochodowego oraz nie pomniejszenia podstawy opodatkowania o uiszczony podatek dochodowy - jest prawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości warszawskiej objętej dekretem.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-430/13-2/JK2 z dnia 27 sierpnia 2013 r. (data nadania 27 sierpnia 2013 r., data doręczenia 29 sierpnia 2013 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez złożenie oświadczenia następującej treści: "Oświadczam, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej" i złożenia podpisu oraz dostarczenia pełnomocnictwa lub innego dokumentu (oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa lub innego dokumentu), z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez osobę upoważnioną.

Pismem z dnia 4 września 2013 r. (data nadania 4 września 2013 r., data wpływu 6 września 2013 r.) pełnomocnik Wnioskodawczyni uzupełnił powyższe w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nieruchomość warszawska położona przy ul. P. oznaczona Nr hipoteki: Nieruchomość w mieście W. 1... stanowiła własność poprzedników prawnych Wnioskodawczyni, tj. jej rodziców - S. i A. małżonków R. (postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 14 maja 2012 r., postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 10 września 1983 r. sygn. akt B). W dniu 21 listopada 1945 r. ww. nieruchomość z mocy prawa stała się własnością m.st. Warszawy na mocy art. 1 ww. dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). W konsekwencji takiej sytuacji faktycznej i prawnej poprzednikom prawnym Wnioskodawczyni przysługiwały prawa i roszczenia do przedmiotowej nieruchomości m.in. o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o odszkodowanie i inne. Uprawnienia te weszły w skład spadku po S. R. jak i po A. R. w proporcji wynikającej z przysługujących Stanisławie R. i A. R. udziałów w prawie własności ww. nieruchomości. W dniu 11 października 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na podstawie dziedziczenia, w którym ujawniła, że w skład spadku po S. R. zmarłej w dniu 16 stycznia 1997 r. wchodzą m.in. ww. uprawnienia. Jako wartość tego składnika spadku wskazano kwotę 783.333,50 zł. W dniu 21 stycznia 2013 r. została wydana decyzja ustalająca wysokość podatku na kwotę 53.542 zł. Podatek ten został w całości zapłacony. W dniu 12 marca 2013 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a M. P. S.A. umowa sprzedaży wszelkich praw i roszczeń do nieruchomości. Wartość sprzedanego udziału ustalono na kwotę identyczną z wartością udziału wskazaną ww. zgłoszeniu i taka też kwota została uiszczona na rzecz Wnioskodawczyni przez kupującego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni zobowiązana jest w związku z zawartą umową sprzedaży do zapłaty podatku dochodowego.

2. Jeśli tak, to czy podstawą opodatkowania będzie różnica pomiędzy uzyskaną kwotą w związku ze zbyciem udziału a wartością udziału nabytego w spadku. Czy też ewentualnie podstawą opodatkowania będzie kwota uzyskana ze zbycia ww. praw pomniejszona o ww. uiszczony podatek spadkowy. Czy ewentualnie uzyskany dochód sumuje się z dochodami uzyskanymi z innych źródeł.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zobowiązana jest ona do zapłaty podatku dochodowego. Podstawą, od której winien być wyliczony podatek jest wzrost wartości sprzedanych praw, tj. różnica wartości pomiędzy wartością prawa nabytych w spadku, od której to został zapłacony podatek, a wartością praw określoną w umowie sprzedaży. Przeciwne stanowisko prowadziłoby bowiem do podwójnego opodatkowania tego samego przysporzenia w majątku Wnioskodawczyni. Wobec takiego stanowiska w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w ocenie Wnioskodawczyni brak jest podstawy do pomniejszenia kwoty podatku dochodowego o uiszczony już podatek w związku z decyzją z dnia 21 stycznia 2013 r. Uzyskany dochód nie sumuje się z dochodami z innych źródeł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku dochodowego oraz nie pomniejszenia podstawy opodatkowania o uiszczony podatek dochodowy uznaje się za prawidłowe, natomiast w pozostałym zakresie uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do źródeł przychodów zalicza się m.in. odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w powołanych wyżej art. 18 wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa nie wymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Przepisy prawa podatkowego oraz prawa cywilnego nie definiują pojęcia prawa majątkowego. Podobnie brak jest również definicji majątku. Przez "prawa" należy rozumieć tutaj prawa podmiotowe. Mogą one występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów.

Z informacji wskazanych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 12 marca 2013 r. sprzedała wszelkie prawa i roszczenia do nieruchomości warszawskiej, które nabyła w drodze spadkobrania.

Analizując powyższe, nie podlega wątpliwości, że prawa i roszczenia, które Wnioskodawczyni sprzedała w 2013 r. nie zaliczają się do praw wymienionych w przytoczonym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nabytych w drodze spadku praw i roszczeń do nieruchomości warszawskiej, z tytułu których uzyskała przychód z praw majątkowych (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W wyniku powyższego, otrzymane lub postawione do dyspozycji Wnioskodawczyni pieniądze, z tytułu sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości, będą stanowić przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że kwota uzyskana z tytułu sprzedaży nabytych w drodze spadku praw i roszczeń do nieruchomości warszawskiej stanowi dochód z tytułu sprzedaży praw majątkowych, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami, zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają ich sumę, różnica jest stratą z tego źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Jednakże należy zaznaczyć, że w przypadku nabycia praw majątkowych, jakim są prawa i roszczenia do nieruchomości warszawskiej, które zostały nabyte w drodze spadku, nie występuje koszt nabycia tych praw, ponieważ nie zostały poniesione żadne wydatki na ich nabycie. Nabycie w drodze spadku jest nabyciem nieodpłatnym, gdyż spadkobierca nie poniósł wydatku na nabycie poszczególnych składników masy spadkowej. Tym samym do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni nie może zaliczyć wartości praw nabytych w spadku, od której został zapłacony podatek od spadku.

Za koszt uzyskania przychodu nie można też uznać zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Stosownie bowiem do treści art. 23 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od spadków i darowizn.

Zatem podstawą, od której wylicza się podatek dochodowy, jest w związku z tym cała kwota uzyskana ze sprzedaży odziedziczonych praw i roszczeń do nieruchomości.

Podsumowując, sprzedaż w 2013 r. praw i roszczeń do nieruchomości warszawskiej stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą, od której wylicza się podatek dochodowy jest cała kwota uzyskana ze sprzedaży ww. praw i roszczeń, a nie jak twierdzi Wnioskodawczyni różnica wartości pomiędzy wartością praw nabytych w spadku, a wartością praw określoną w umowie sprzedaży. Przychodu tego nie można pomniejszyć o uiszczony podatek od spadku. Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy je wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek, obliczony zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.