IPPB4/415-402/09-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zameldowany jest na pobyt stały w W. Od 1998 r. do 31 maja 2008 r. był zatrudniony na stanowisku dyrektora generalnego w T. Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie, w której jest również udziałowcem od 2003 r.

Od 3 marca 2003 r. do 31 grudnia 2007 r. Wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku managera ds. rynku ukraińskiego w P. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce. W latach 1998-2007, w całości rozliczał się w Polsce z dochodu uzyskiwanego na Ukrainie. Od początku 2008 r. Wnioskodawca nie jest zatrudniony w Polsce. Od 02.07.2008 jest zatrudniony na stanowisku dyrektora generalnego w P. Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie.

Wnioskodawca w roku 2008 przebywał ponad 250 dni na terytorium Ukrainy. Jego żona oraz córka są obywatelkami Ukrainy. Pomiędzy małżonkami ustanowiona jest rozdzielność majątkowa. Ponadto, Wnioskodawca jest właścicielem dwóch lokali mieszkalnych w W., z których nie pobiera pożytków, a także od 2007 r. posiada nieruchomość na Ukrainie. W 2008 r. Wnioskodawca nie miał żadnego źródła przychodu na terenie RP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca na podstawie przedstawionego stanu faktycznego podlegał nieograniczonemu lub ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu ani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie RP w 2008 r..

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) na terytorium RP podlegają osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium RP, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Za taką osobę zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy uważa się osobę fizyczną posiadającą na terytorium RP ośrodek interesów życiowych lub przebywającą na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie posiadają na terytorium RP miejsca zamieszkania, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium RP.

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1 i 1a ww. ustawy powinny być stosowane z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, określenie osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Z powyższego wynika, że definicja miejsca zamieszkania odnosi się bezpośrednio do określenia miejsca zamieszkania przyjętego w ustawodawstwach państw umawiających się i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnych ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby uznać czy posiada On miejsce zamieszkania na terytorium RP należy w pierwszej kolejności przeprowadzić analizę w oparciu o prawo polskie. W przypadku gdy Wnioskodawca posiada dwa miejsca zamieszkania tj. w Polsce i na Ukrainie, należy odnieść się do przepisów ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych Ustawodawca nie sprecyzował pojęcia ośrodka interesów życiowych, o którym mowa w art. 3 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, jednak na definicję tą wskazuje wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 stycznia 2008 r. sygn. III SA/Wa 1894/07, w którym jest zawarte, że: "Jeżeli (...) nie można stwierdzić, iż dana osoba posiada stałe miejsce zamieszkania wyłącznie w jednym z Umawiających się Państw, albowiem w każdym z Umawiających się Państw posiada swoje ogniska domowe, którym można przypisać atrybut stałości, to uznaje się, że osoba ta posiada miejsce zamieszkania tylko w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze. Mówiąc o ściślejszych powiązaniach osobistych i gospodarczych danej osoby, należy wziąć pod uwagę jej rodzinne i towarzyskie powiązania, wykonywane zajęcia, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz wszelkiego rodzaju inną działalność, w tym polityczną i kulturalną. Wszystkie te okoliczności muszą być przy tym rozważane całościowo z tym, że kluczową kwestią w tej materii powinno być zawsze samo postępowanie danej osoby".

Wnioskodawca uważa, iż przez wzgląd na to, że ma powiązania rodzinne (małżonkę oraz pięcioletnią córkę, będące obywatelkami Ukrainy) jak i powiązania gospodarcze na Ukrainie, Jego centrum interesów osobistych nie znajduje się na terytorium RP, lecz na terytorium Ukrainy. Ponadto, Wnioskodawca nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce również w przypadku rozpatrywania go zgodnie z art. 25 Kodeksu cywilnego tj. jako miejscowości, w której osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, ponieważ miejsce to znajduje się na Ukrainie.

Wnioskodawca uzyskał przychody na terytorium Ukrainy, wykonując pracę na podstawie stosunku pracy, będąc zatrudnionym od 1998 r. do maja 2008 r. na stanowisku dyrektora generalnego w T. Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie, jak również od lipca 2008 r. do chwili obecnej na stanowisku dyrektora generalnego w P. Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie. W związku z powyższym nie posiada On na terytorium RP centrum interesów gospodarczych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na postanowienie Urzędu Skarbowego w Gliwicach z dnia 3 czerwca 2005 r., sygn. IPD3/415-35/05 PBB1/423-949/05 w sprawie interpretacji prawa podatkowego, oraz na interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. IPD3/415-35/05 PBB1/423-949/05 wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ponadto, rozpatrując kryterium przebywania na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym zgodnie z art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również miejsce zamieszkania Wnioskodawcy nie znajduje się w Polsce, jako że spędził w 2008 r. ponad 250 dni na terytorium Ukrainy.

Wnioskodawca wskazuje, iż posiada dwa lokale mieszkaniowe w Polsce, z których nie pobiera żadnych pożytków. Sam fakt posiadania lokali mieszkaniowych nie determinuje posiadania ośrodka interesów życiowych na terytorium RP. Ponadto, w myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie posiadają na terytorium RP miejsca zamieszkania, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium RP. Zgodnie ze stanem faktycznym Wnioskodawca nie osiągnął żadnych przychodów na terytorium RP w 2008 r.. W związku z tym nie podlega On również ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie RP.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie spełnione są warunki art. 3 ust. 1a ww. ustawy, posiadania na terytorium RP ośrodka interesów życiowych i przebywania ponad 183 dni na terytorium RP w roku podatkowym, które determinują nieograniczony obowiązek podatkowy. Zatem zdaniem Wnioskodawcy Jego miejsce zamieszkania nie znajduje się na terytorium RP i w związku z tym nie podlega On nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP od całości swoich dochodów. Ponadto, Wnioskodawca nie osiągnął żadnych przychodów na terytorium RP w 2008 r. i nie podlega także ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269 oraz z 2008 r. Nr 163, poz. 1025), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 1998 r. do 31 maja 2008 r. Wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku dyrektora generalnego w T. Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie, natomiast od 02.07.2008 jest zatrudniony na stanowisku dyrektora generalnego w P. Sp. z o.o. z siedzibą na Ukrainie. Od 3 marca 2003 r. do 31 grudnia 2007 r. Wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku managera ds. rynku ukraińskiego w P. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce, jednak od początku 2008 r. nie jest już zatrudniony w Polsce.

Wnioskodawca w roku 2008 przebywał ponad 250 dni na terytorium Ukrainy. Jego żona oraz córka są obywatelkami Ukrainy. Ponadto, Wnioskodawca jest właścicielem dwóch lokali mieszkalnych w W., z których nie pobiera pożytków, a także od 2007 r. posiada nieruchomość na Ukrainie. W 2008 r. Wnioskodawca nie miał żadnego źródła przychodu na terenie RP.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy uznać, iż Wnioskodawca w 2008 r. podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, t. j. podlegał opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium RP, zgodnie z zapisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2008 r. Wnioskodawca nie osiągnął żadnych dochodów na terytorium RP, zatem należy stwierdzić, że nie zachodzą przesłanki zobowiązujące dokonanie rozliczenia dochodów za ten okres w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.