IPPB4/415-40/08-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniach 15.04 - 8 maja 2008 r. Wnioskodawczyni sprzedała swoje mieszkanie w K. za kwotę 277.000 zł, z czego zapłaciła prowizję agencji nieruchomości w kwocie 9.805,80 zł O fakcie tym został szczegółowo poinformowany urząd skarbowy (pismo + dokumenty) w dniu 19 maja 2008 r.

Mieszkanie to, do dnia 8 stycznia 2008 r. formalnie stanowiło wspólność majątkową Wnioskodawczyni i Jej byłego męża, z którym jest rozwiedziona od dnia 5 kwietnia 2007 r., z orzeczeniem przez sąd z winy męża. W rzeczywistości mieszkanie to było w około 95% sfinansowane przez Wnioskodawczynię oraz Jej rodziców. Wkład budowlany w kwocie 76.712,100 zł w całości wpłacili rodzice Wnioskodawczyni jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego (wpłata w dniu 6 kwietnia 1992 r., a małżeństwo od dnia 15 sierpnia 1992 r.). Przy wykupieniu tego mieszkania (uzyskanie własności) w 1997 r. już w czasie trwania małżeństwa, rodzice wpłacili 22.000 zł, natomiast Wnioskodawczyni wraz z mężem wpłacili po 6.600 zł każdy.

W dniu 8 stycznia 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła wraz z byłym mężem porozumienie, potwierdzone notarialnie, na podstawie którego mieszkanie to w całości należało do Wnioskodawczyni w zamian za wypłaconą rekompensatę w kwocie 20.000 zł na rzecz byłego męża, co odpowiadało jego udziałowi w finansowaniu mieszkania.

W mieszkaniu tym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 7 maja 1994 r. do 16 października 2006 r.

Aktualnie Wnioskodawczyni nie posiada mieszkania i zamieszkuje u rodziców. Dlatego zawarła ze Spółdzielnią Mieszkaniową umowę na wybudowanie małego, 1-pokojowego mieszkania, gdyż na większe nie wystarczy Wnioskodawczyni pieniędzy. Cena tego mieszkania jest wysoka i na dzień dzisiejszy wynosi 280.887 zł. Mieszkanie to będzie w stanie surowym: bez podłóg, drzwi i tzw. białego montażu, tj. bez urządzeń sanitarnych itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna płacić podatek dochodowy od sprzedaży mieszkania według stanu faktycznego przedstawionego powyżej.

Zdaniem Wnioskodawczyni

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku dochodowego od sprzedaży tego mieszkania, ponieważ w mieszkaniu tym była zameldowana na pobyt stały przez okres ok. 12 lat, więc ma podstawę do skorzystania z ulgi meldunkowej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

Przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. A zatem kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy ustawy powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa łączna, bezudziałowa) obejmujące przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Art. 43 Kodeksu stanowi, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Na skutek wyroku sądowego orzekającego rozwód, wspólność majątkowa małżeńska ustaje, a do majątku który był nią objęty stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), jeżeli wartość otrzymanej w wyniku podziału nieruchomości, mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez byłą małżonkę nieruchomości przekracza jej udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłej małżonki w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że majątkiem wspólnym małżonków było przedmiotowe mieszkanie nabyte w 1997 r., tj. w czasie trwania małżeństwa. W dniu 8 stycznia 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła z byłym mężem porozumienie potwierdzone notarialnie, na podstawie którego mieszkanie nabyte w trakcie trwania małżeństwa przypadło w całości Wnioskodawczyni w zamian za wypłaconą rekompensatę w kwocie 20.000 zł na rzecz byłego męża, co odpowiadało jego udziałowi w finansowaniu mieszkania.

Zatem Wnioskodawczyni nabyła przedmiotowe mieszkanie w różnym czasie i w różny sposób:

* nabycie #189; części mieszkania nastąpiło w 1997 r. w ramach współwłasności majątkowej,

* pozostałą #189; część w zamian za wypłaconą rekompensatę byłemu mężowi w dniu 8 stycznia 2008 r.

Należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z datami nabycia sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego niesie za sobą następujące skutki podatkowe:

* odpłatne zbycie #189; części mieszkania nabytego w ramach wspólności ustawowej w 1997 r. nie będzie stanowiło źródła przychodów, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie i nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

* Natomiast odnosząc się do #189; części mieszkania nabytego z datą 8 stycznia 2008 r. na podstawie porozumienia z byłym mężem należy stwierdzić, iż do opodatkowania tej części przychodu ze sprzedaży zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu po 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Treść art. 22 ust. 6e ww. ustawy stanowi, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże w świetle art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Wymóg złożenia w terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do skorzystania ze zwolnienia jest obok zameldowania na pobyt stały w sprzedanym lokalu przez okres 12 miesięcy przed datą zbycia, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, iż w dniu 9 kwietnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 59, poz. 361). Na podstawie tego rozporządzenia podatnicy, którzy uzyskali w 2008 r. przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych mają prawo do składania w terminie do dnia 30 kwietnia 2009 r. oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania regulują wyłącznie opodatkowanie przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Określony w ustawie dwunastomiesięczny okres zameldowania odnosi się do daty zbycia nieruchomości. Żaden przepis prawa nie uzależnia też obowiązku zameldowania od posiadania tytułu własności do lokalu. Nie jest więc konieczne, by Wnioskodawczyni była właścicielką lokalu mieszkalnego przez cały ww. wymagany okres zameldowania. Istotny jest tylko sam fakt zameldowania na pobyt stały w danym lokalu, natomiast istniejące stosunki własnościowe przypadające na okres ww. 12 miesięcy pozostają bez wpływu na możliwość skorzystania ze zwolnienia.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy objęty jest wyłącznie przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży gruntu lub udziału w gruncie związanego z lokalem podlega opodatkowaniu na zasadach wymienionych powyżej.

W mieszkaniu tym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 7 maja 1994 r. do 16 października 2006 r., a więc przez okres ok. 12 lat. Oznacza to, że spełniony został warunek zameldowania w zbywanym lokalu przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy. Wnioskodawczyni ponadto dodała, iż o fakcie sprzedaży lokalu mieszkalnego poinformowała szczegółowo urząd skarbowy w dniu 19 maja 2008 r.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przychód ze sprzedaży:

* #189; części mieszkania nie będzie stanowiło źródła przychodu, ponieważ od końca roku w którym nastąpiło nabycie minął okres 5 lat. Zatem przychód ze sprzedaży tej części mieszkania nie będzie podlegał opodatkowaniu.

* pozostałej #189; części mieszkania nabytej z datą 8 stycznia 2008 r. będzie korzystał ze zwolnienia, o ile Wnioskodawczyni złożyła lub złoży we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia w terminie wskazanym powyżej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock