IPPB4/415-389/09-6/SP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 października 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-389/09-6/SP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 września 2009 r. (data nadania 17 września 2009 r., data wpływu 21 września 2009 r.) na wezwanie z dnia 11 sierpnia 2009 r. Nr IPPB4/415-389/09-2/SP (data nadania 12 sierpnia 2009 r. oraz 9 września 2009 r., data doręczenia 15 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zatrudniony jako mechanik inżynier przez norweską firmę. Jest to międzynarodowa firma świadcząca usługi dla poszukiwań złóż węglowodorów. Wnioskodawca jest członkiem załogi pływającej na statku pod banderą Panamy. Umowa o pracę została podpisana z Wyspą Isle of Man. Z umowy tej wynika, iż poza granicami kraju Wnioskodawca spędzi 188.5 dni w roku. Siedziba firmy wraz z zarządem znajdują się w Norwegii, w Oslo, gdzie firma notowana jest na giełdzie papierów wartościowych. Wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymuje z Norwegii. Tam też są załatwiane wszystkie sprawy załogowe.

Pismem z dnia 11 sierpnia 2009 r. Nr IPPB4/415-389/09-2/SP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie, jakiego okresu podatkowego dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przyporządkowane do tego stanu faktycznego pytanie.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku, wskazując, iż opodatkowanie uzyskanych dochodów dotyczy 2008 r. i 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej powyżej sytuacji, Wnioskodawca powinien składać zeznanie podatkowe w Polsce, jeśli nie posiada innych dochodów w kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 3 umowy z dnia 24 maja 1977 r. miedzy Rządem Polskim a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 z późn. zm.), wynagrodzenie z pracy najemnej wykonywanej miedzy innymi na pokładzie statku może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Natomiast art. 24 ust. 1 ww. umowy stanowi, iż osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany w Norwegii, to kraj zamieszkania (Polska), zwalnia ten dochód od opodatkowania, ale przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu może stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie podlegał zwolnieniu.

Reasumując, jeżeli osiągane przez Wnioskodawcę dochody ze stosunku pracy u norweskiego armatora będą jedynym źródłem przychodu, to Wnioskodawca nie ma obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ani też składania rocznego zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy powołany wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zatem z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym (...) stosuje się zasadę, która zgodna jest z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego; zgodnie z tą zasadą wynagrodzenia załóg statków morskich podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Dla rozstrzygnięcia, jaką umowę międzynarodową należy zastosować do osoby wykonującej pracę na pokładzie statku morskiego pływającego pod obcą banderą, istotne jest więc, w jakim państwie znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego ten statek.

Jak wynika z treści wniosku główny zarząd firmy będącej administratorem całej floty badawczej, której członkiem jest Wnioskodawca, znajduje się w Norwegii. Wobec powyższego, jeżeli istotnie faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statek, którego członkiem załogi jest Wnioskodawca, znajduje się w Norwegii, to w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia polsko-norweskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy dnia 24 maja 1977 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157.), pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przy czym, jak stanowi art. 15 ust. 2 tej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a.

odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku finansowego i

b.

wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę, który nie ma w tym drugim Państwie zamieszkania lub siedziby oraz

c.

wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia powyższych ustępów wynagrodzenia z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, samolotu, pojazdu szynowego lub drogowego w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Użyty w art. 15 ust. 3 umowy zwrot "mogą być opodatkowane" oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik świadczy pracę. Zatem dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo mające miejsce faktycznego zarządu na terytorium Norwegii, może być opodatkowany zarówno w Norwegii, jak i w państwie rezydencji tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w art. 24 ust. 1 umowy metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Ww. zasada znajduje odzwierciedlenie w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl jego postanowień, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1.

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2.

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

3.

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Powyższą zasadę opodatkowania stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę, mającego miejsce zamieszkania w Polsce, za pracę wykonywaną na statku eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Norwegii, podlega opodatkowaniu zarówno w Norwegii jak i w Polsce. Jednakże w celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania należy zastosować określoną w umowie - metodę wyłączenia z progresją.

Wobec powyższego, jeżeli Wnioskodawca nie osiągnął w 2008 r. i nie osiągnie w 2009 r. innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie powinien składać zeznania podatkowego za te lata i wykazywać uzyskanych dochodów osiągniętych za pracę na statku.

Natomiast, jeżeli Wnioskodawca uzyskał w 2008 r. lub uzyska w 2009 r. również dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce lub będzie chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. łącznie z małżonkiem, dochód uzyskany z tytułu zatrudnienia przez firmę w Norwegii powinien zostać uwzględniony dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl