IPPB4/415-351/09-4/PJ - Prawo do skorzystania przez podatnika z ulgi z tytułu wychowania dzieci w przypadku śmierci dziecka po porodzie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) oraz piśmie z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 2 czerwca 2009 r. (data nadania 2 czerwca 2009 r., data odbioru 5 czerwca 2009 r.) Nr IPPB4/415-351/09-2/PJ o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dzieci - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 21 maja 2008 r. urodził się syn Wnioskodawcy. Dziecko tego samego dnia - po kilku godzinach zmarło.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje ulga z tytułu wychowywania dzieci na zmarłego syna...

W piśmie z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 2 czerwca 2009 r. (data nadania 2 czerwca 2009 r., data odbioru 5 czerwca 2009 r.) Nr IPPB4/415-351/09-2/PJ Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko, uznając, że przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika dzieci (art. 6 ust. 4 ww. ustawy):

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 27f ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż odliczenie kwoty ww. ulgi, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4, a kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

W myśl art. 27f ust. 4 cytowanej ustawy, w przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1

Przytoczone regulacje ustawowe wskazują, że jednym z kryterium skorzystania z prawa do odliczenia ulgi jest wychowywanie dziecka przez podatnika w danym roku podatkowym.

Ustawodawca używając wyrażenia "wychowywanieʼ, nie określił co należy rozumieć pod tym pojęciem. Mając na uwadze brak definicji legalnej, należy posiłkować się znaczeniem potocznym. Zgodnie z definicją słownikową, przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie dziecku stałej opieki i doprowadzenie do samodzielności (http://sjp.pwn.pl).

Dla skorzystania z ulgi na dzieci nie jest zatem wystarczający fakt bycia rodzicem małoletnich dzieci.

Należy pokreślić, iż zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Muszą być one interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach "odkodowania" zawartych w nich norm prawnych, należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 21 maja 2008 r. został ojcem. Jednakże syn Wnioskodawcy po kilku godzinach od urodzenia zmarł.

W świetle powołanych przepisów prawa i przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, iż prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci, stosownie do art. 27f ww. ustawy, przysługuje w przypadku pozytywnego spełnienia wszystkich przesłanek nakreślonych powołanymi przepisami.

W przypadku Wnioskodawcy nie został spełniony warunek dotyczący wychowywania dziecka. Kilkugodzinny okres życia dziecka, pozbawił Wnioskodawcę możliwości spełnienia tego warunku.

W związku z powyższym nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka w składanym za rok 2008 r. zeznaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy dziecko jest faktycznie wychowywane przez rodzica; stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Należy nadmienić, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.