IPPB4/415-323/09-2/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 18 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego i miejsca postojowego uzyskanego w wyniku podziału majątku małżeńskiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego i miejsca postojowego uzyskanego w wyniku podziału majątku małżeńskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 19 kwietnia 2001 r. uzyskała w drodze przydziału spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego oraz spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego. Wnioskodawczyni była członkiem spółdzielni, natomiast mąż Wnioskodawczyni nie był członkiem spółdzielni. Wkład budowlany na przydział spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu został ustalony na kwotę 1.276.350 złotych, a wkład budowlany na przydział prawa do miejsca postojowego został ustalony na kwotę 25.000 złotych. W tym czasie Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim i ww. prawa stały się częścią małżeńskiej wspólności ustawowej. Następnie w dniu 16 września 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli umowę majątkową małżeńską o ustanowieniu rozdzielności majątkowej i umowę o podziale majątku dorobkowego w formie aktu notarialnego. Podział majątku dorobkowego miał charakter ekwiwalentny, a także miały miejsce spłaty i dopłaty. W wyniku dokonanego podziału majątku dorobkowego wyżej wymienione prawa majątkowe weszły w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni. W dniu 20 lutego 2009 r. Wnioskodawczyni sprzedała wyżej wymienione prawa majątkowe za cenę w łącznej wysokości 458.400 złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podział majątku dorobkowego dokonany przez Wnioskodawczynię i Jej męża stanowi moment nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i spółdzielczego prawa do miejsca postojowego przez Wnioskodawczynię.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W opinii Wnioskodawczyni podział majątku dorobkowego dokonany przez Wnioskodawczynię i Jej męża nie stanowi momentu nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i spółdzielczego prawa do miejsca postojowego w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że dla powstania zobowiązania podatkowego w przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz spółdzielczego prawa do miejsca postojowego dokonanego poza działalnością gospodarczą kluczowe znaczenie ma moment nabycia tych praw. W związku z brakiem definicji nabycia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy sięgnąć do cywilistycznego rozumienia tego pojęcia prawnego, bowiem pomiędzy prawem podatkowym i cywilnym istnieje wiele powiązań, choćby z faktu, że skutkiem dokonania określonych czynności cywilnoprawnych jest powstanie zobowiązań podatkowych. Dlatego też obie dziedziny posługują się podobnymi pojęciami i jeżeli ustawodawca wyraźnie nie wskazał różnego ich rozumienia, to należy je interpretować jednakowo (zasada spójności systemu prawnego).

Z art. 35 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że małżeńska wspólność ustawowa ma charakter współwłasności łącznej. Z faktu bycia małżonkiem nie wynika prawo do ułamkowej części określonych praw wchodzących w skład tej masy majątkowej, nie jest też możliwe rozporządzanie udziałem we współwłasności. W razie podziału majątku dorobkowego małżonków konieczne jest uprzednie zniesienie ustawowego ustroju wspólności i ustalenie współwłasności w częściach ułamkowych. Wtedy ustalany jest udział małżonków w masie majątkowej, a nie w poszczególnych prawach majątkowych. Przy dokonaniu takiego podziału nie dochodzi do żadnego przesunięcia majątkowego w sensie ekonomicznym, małżonkowie zachowują majątek o takiej samej wartości. Ustawodawca takiego podziału nie traktuje jako obrotu, który podlega obrotowi, wyraźnie wyłączając tutaj stosowanie ustaw podatkowych - ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, warto też podkreślić fakt, że Wnioskodawczyni była jedyną uprawnioną do przedmiotowych praw majątkowych w rozumieniu prawa spółdzielczego. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że podział majątku dorobkowego nie stanowi momentu nabycia praw, bowiem nie dochodzi do żadnych przesunięć ekonomicznych pomiędzy majątkami małżonków, ustawodawca podział majątku jednoznacznie zwalnia z obowiązku podatkowego, nie traktuje tego jako obrót, który powinien podlegać opodatkowaniu, a Wnioskodawczyni będąc w rozumieniu prawa spółdzielczego jedynym uprawnionym nie mogła dwukrotnie nabyć tych samych praw majątkowych z rzędu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z powyższym przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do przepisu art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) po dniu 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Istotna dla rozpatrywanej sprawy jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zatem ustalić moment nabycia przez Wnioskodawczynię praw własności nieruchomości.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują użytego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) pojęcia "nabycie". Należy zatem sięgnąć przede wszystkim do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) o nabyciu i utracie własności. Pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje bowiem wiele powiązań, wynikających chociażby z faktu, iż następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z przepisów prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe posługują się zatem podobnymi określeniami. Jeżeli nie są one odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, należy je, biorąc pod uwagę fakt, iż obie gałęzie prawa składają się na jeden system prawny, interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2001 r. Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego oraz spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego. We wrześniu 2008 r. w wyniku podziału majątku po rozwodzie Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem ww. praw. Podziałowi majątku towarzyszyły spłaty i dopłaty.

W lutym 2009 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal użytkowy i miejsce postojowe za kwotę 458.400 zł.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje pomiędzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, obejmująca ich dorobek (wspólność ustawowa) i ma ona charakter współwłasności łącznej (bezudziałowej). Stosownie do treści art. 32 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dorobkiem małżeńskim są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Oznacza to, w analizowanym stanie faktycznym, że każdemu z małżonków przysługuje niepodzielnie w całości: przedmiotowe prawo do lokalu użytkowego i miejsca postojowego, które w wyniku podziału przypadło Wnioskodawczyni. Dopiero ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie wspólnej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

Za datę nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego stała się jedyną właścicielką spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego i miejsca postojowego. Konsekwencją tego było dokonanie spłat.

W związku z tym należy uznać, że nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu użytkowego oraz miejsca postojowego nastąpiło:

* w 2001 r. część nieruchomości, której wartość mieściła się w udziale przysługującym Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim,

* w 2008 r. w części, której wartość przekroczyła udział Wnioskodawczyni w majątku wspólnym, tj. dzień dokonania podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.