IPPB4/415-320/09-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka P. S. A. zatrudnia Członków Zarządu (w tym także Prezesa) na podstawie cywilnoprawnych umów o zarządzanie. Stosownie do treści postanowień umownych za czynności zarządzania wskazane osoby otrzymują wynagrodzenie miesięczne. Jednocześnie też Spółka w ramach istniejącego stosunku prawnego udostępnia tym osobom należącą do niej infrastrukturę do użytku wyłącznie związanego z pełnionymi funkcjami. Członkowie Zarządu korzystają z biurek i gabinetów znajdujących się w siedzibie Spółki, współkorzystają wraz z innymi osobami zatrudnionymi przez Spółkę (zarówno pracownikami jak też zleceniobiorcami) ze służbowych telefonów stacjonarnych i komórkowych (wyłącznie do wykonywania i odbierania połączeń w sprawach dotyczących P.).Spółka umożliwia też Członkom Zarządu korzystanie z należących do niej materiałów papierniczych, przyborów pisarskich i rachunkowych (długopisy, pióra, kalkulator), Internetu, drukarek, kserokopiarki oraz wody, środków higieny osobistej (mydło, ręczniki znajdujące się w toaletach na terenie firmy). W chwili obecnej Prezes korzysta ze swojego osobistego komputera, jakkolwiek Spółka zamierza zakupić taki komputer z własnych środków i oddać go Prezesowi do użytku wyłącznie służbowego.

W przypadku gdy istnieje konieczność reprezentowania interesów Spółki w innym mieście lub uczestniczenia w konferencji związanej z powstaniem i działalnością P. Spółka deleguje pracowników i Członków Zarządu w podróże służbowe, w związku z czym dokonuje zakupu biletów lotniczych, usług hotelowych oraz pokrywa inne wydatki związane z udziałem w konferencjach. Spółka planuje też zatrudnienie osobistej asystentki dla Prezesa Zarządu. Zadaniem tej osoby będzie wykonywanie czynności biurowych związanych z obsługą gabinetu Prezesa Zarządu, podejmowaniem przedstawicieli kontrahentów P., odbieranie telefonów do Prezesa Zarządu oraz do Spółki.

Członkowie zarządu nie wykonują umów cywilnoprawnych w ramach działalności gospodarczej.

Spółka nie prowadzi działalności w zakresie odpłatnego udostępnienia mienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki z tytułu stworzenia właściwych warunków pracy w tym udostępnienia wskazanych wyżej składników mienia należącego do P. u wskazanych osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia oraz umów o zarządzanie) nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 18 listopada 2002 r. (sygn. FSP 9/02) dla celów podatkowych "nieodpłatnym świadczeniem" jest działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tzn. jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (por. też postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2008 r. IPPB2/415-1082/08-2/SP).

Okoliczność stworzenia właściwych warunków pracy oraz korzystania z mienia Spółki w zakresie związanych wyłącznie z jej działalnością oraz wyłączenie jej potrzebami przez wskazane osoby (członków zarządu, kierowców, sprzątaczek, pracowników fizycznych) nie wyczerpuje tak zdefiniowanego nieodpłatnego świadczenia. Osoby takie nie odnoszą w żadnym razie jakichkolwiek przysporzeń majątkowych czy osobistych korzyści z tytułu np. używania telefonu Spółki do rozmów służbowych, korzystania z energii elektrycznej, wody, toalety czy narzędzi P. w czasie wykonywanie zleconych czynności. Korzyścią także byłoby ewentualnie wykorzystanie mienia Spółki dla osobistych celów tych osób (np. telefonów służbowych do rozmów prywatnych), co jednakże w ramach zawiązanych lub planowanych stosunków prawnych jest wykluczone. Stwarzanie przez Spółkę właściwych warunków wykonywania umowy zlecenia lub umowy o zarządzanie jest jedynie formą współdziałania stron stosunku cywilnoprawnego i wynika z ogólnej zasady określonej w art. 354 k.c. zleceniobiorcy nie mają żadnego wpływu na wybór konkretnego modelu samochodu, telefonu, czy innych elementów wyposażenia udostępnianych im przez Spółkę.

Z uwagi też na fakt, iż z takich elementów infrastruktury Spółki jak samochód, pomieszczenie, energia elektryczna, Internet, woda, środki czystości korzystać będą wszystkie osoby zatrudnione w firmie (zarówno ramach umowy o pracę jak też na podstawie umowy zlecenia) w praktyce niemożliwe będzie obliczanie w jakim zakresie każda z nich korzysta z poszczególnych składników majątku Spółki.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, iż z samego faktu korzystania z jej mienia nie powstaną po stronie Członków Zarządu, kierowcy, sprzątaczki czy innych zleceniobiorców jakiekolwiek przysporzenia czy nieodpłatne świadczenia, o ile osoby te wykorzystywać je będą wyłącznie w celach realizacji zlecenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy ustawodawca wyróżnił jako osobne źródło przychodów działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonych przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7.

Oznacza to, że przychody uzyskane z tych tytułów stanowią, zawsze przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli tego rodzaju umowy, zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Do tej samej kategorii źródeł przychodów (działalność wykonywana osobiście) zostały zakwalifikowane również przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia, bowiem jak stanowi art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Natomiast zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 i 2 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2 określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentu świadczenia wzajemnego).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zatrudnia Członków Zarządu (w tym także Prezesa) na podstawie cywilnoprawnych umów o zarządzanie oraz innych pracowników na podstawie umowy zlecenia. W ramach istniejącego stosunku prawnego udostępnia tym osobom należącą do niej infrastruktury, tj. biurka, gabinety służbowe, telefony stacjonarne i komórkowe, materiały papiernicze, środki higieny osobistej, komputery itd. Spółka zamierza zakupić samochodów służbowy, którym będą przewożeni członkowie zarządu w związku z pełnieniem przez nich zadaniami służbowymi. Do prowadzenia samochodu służbowego Spółka ma zamiar zatrudnić na umowę zlecenia osoby fizyczne - szoferów. Ponadto Spółka zamierza zatrudnić na umowę zlecenia sprzątaczki oraz pracowników fizycznych do dbania o porządek w pomieszczeniach firmowych oraz uprzątnięcia terenu dawnego cmentarza wojskowego.

Wobec powyższego uznać należy, że osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę nie uzyskują przychodu z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu korzystania z wyżej wymienionych przedmiotowych składników majątkowych Spółki.

Natomiast w przypadku wykorzystywania przez Prezesa i innych osób zatrudnionych mienia Spółki oraz samochodu dla celów prywatnych i ponoszenia kosztów takiego korzystania w całości lub w części przez Spółkę, osoby te uzyskiwałyby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia, na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy. Dotyczy to także przypadku, w którym umowy cywilnoprawne przewidują, iż prawo do korzystania z majątku Spółki stanowi składnik wynagrodzenia.

Należy zatem wyróżnić dwa przypadki:

Reasumując stwierdzić należy, iż wykorzystywanie przez członków zarządu oraz innych osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umów cywilnoprawnych samochodu, telefonu, komputera, pomieszczenia biurowego itd. oraz mienia Spółki jedynie w celach służbowych nie stanowi nieodpłatnych świadczeń. W przypadku wykorzystywania przedmiotowych składników majątku Spółki oraz samochodu służbowego do celów osobistych wysokość świadczenia będzie podlegała opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie na rzecz osób zatrudnionych w Spółce.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji organu podatkowego oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej - Curie 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.