IPPB4/415-259/13-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (data wpływu 18 kwietnia 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 13 czerwca 2013 r. (data nadania 13 czerwca 2013 r., data wpływu 17 czerwca 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 6 czerwca 2013 r. Nr IPPB4/415-259/13-2/MP (data nadania 6 czerwca 2013 r., data doręczenia 11 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem 6 czerwca 2013 r. Nr IPPB4/415-259/13-2/MP (data nadania 6 czerwca 2013 r., data doręczenia 11 czerwca 2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska.

Pismem z dnia 13 czerwca 2013 r. (data nadania 13 czerwca 2013 r., data wpływu 17 czerwca 2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną kupił mieszkanie. Wnioskodawca nie miał rozdzielności majątkowej, w związku z czym stał się z żoną właścicielem mieszkania w równych częściach, tj. po połowie. W 2010 r. żona zrzekła się swojej części mieszkania na rzecz Wnioskodawcy. Zrzeczenie się na Wnioskodawcę części nieruchomości przypadającej na żonę nastąpiło na podstawie umowy o podział majątku wspólnego zgodnie z aktem notarialnym z dnia 7 maja 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż po dokonaniu podziału majątku wspólnego wartość Jego majątku (w tym otrzymanej nieruchomości) mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału majątku wspólnego Jego majątek nie uległ powiększeniu ani nie zmniejszył się, a podziałowi nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty. Poza przedmiotowym mieszkaniem do majątku dorobkowego małżeńskiego należała nieruchomość gruntowa, która również była przedmiotem podziału majątku wspólnego małżeńskiego, a jej przejęta część też mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim.

W roku 2012 Wnioskodawca sprzedał mieszkanie jako jedyny właściciel.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż części nieruchomości nabytej w drodze umowy o podział majątku wspólnego w 2010 r. mieszczącego się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim podlega opodatkowaniu z tytułu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, część nieruchomości nabytej w drodze podziału majątku wspólnego mieszczą się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim nie podlega opodatkowaniu z art. 10 ust. 1 pkt 8 p.d.o.f. w momencie jej zbycia w roku 2012, ponieważ nabycia nieruchomości jako majątku dorobkowego małżeńskiego Wnioskodawca dokonał wraz żoną wspólnie w 2006 r., a w wyniku podziału majątku wspólnego w 2010 r. Wnioskodawca nie nabył części majątku ponad udział, jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim zgodnie z aktem notarialnym z dnia 7 maja 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujące zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną kupił do majątku wspólnego mieszkanie. W 2010 r. żona zrzekła się swojej części mieszkania na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie umowy o podział majątku wspólnego zgodnie z aktem notarialnym z dnia 7 maja 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż po dokonaniu podziału majątku wspólnego wartość Jego majątku (w tym otrzymanej nieruchomości) mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału majątku wspólnego Jego majątek nie uległ powiększeniu ani nie zmniejszył się, a podziałowi nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty. Poza przedmiotowym mieszkaniem do majątku dorobkowego małżeńskiego należała nieruchomość gruntowa, która również była przedmiotem podziału majątku wspólnego małżeńskiego, a jej przejęta część też mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. W roku 2012 Wnioskodawca sprzedał mieszkanie jako jedyny właściciel.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnegoi opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego

Zatem uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawcą, iż po dokonaniu podziału majątku wspólnego wartość Jego majątku (w tym otrzymanej nieruchomości) mieścił się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim oraz majątek nie uległ powiększeniu ani nie zmniejszył się, a podziałowi nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty, uznać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego, nastąpiło w 2006 r., tj. w dacie nabycia tego lokalu w czasie trwania związku małżeńskiego.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2006 r.

W związku z powyższym, jako że Wnioskodawca przedmiotowy lokal mieszkalny nabył w 2006 r. należy stwierdzić, iż od momentu nabycia tej nieruchomości do dnia sprzedaży w 2012 r. upłynęło ponad pięć lat. Zatem czynność sprzedaży nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro, Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.