IPPB4/415-254/09-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 9 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1997 r. w ramach wspólności małżeńskiej zakupiono działkę o pow. 1250 m² wraz z domem. W 2001 r. w ramach wspólności małżeńskiej została nabyta jeszcze jedna działka o pow. 1000 m². W dniu 1 lipca 2005 r. między małżonkami podpisano notarialną umowę o podział majątku wspólnego powyższych nieruchomości. W wyniku podpisania tej umowy każdemu z współmałżonków przypadła 1/2 udziału w działce zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz 1/2 części działki zakupionej w 2001 r. Ponadto po podpisaniu umowy o podział majątku wspólnego małżonków popisano umowę intercyzy. W 2006 r. Sąd orzekł rozwód współmałżonków. W dniu 1 lipca 2008 r. między byłymi współmałżonkami - współwłaścicielami nieruchomości zawarto przed sądem ugodę dotyczącą zniesienia współwłasności działki z domem i odrębnej działki.

Przedmiotowe nieruchomości wyceniono w następujący sposób, że działkę z domem wyceniono na 640 tyś. zł, natomiast działkę odrębną zakupioną w 2001 r. wyceniono na 100 tyś. zł Łączna wartość przedmiotów zniesienia współwłasności ustalono na kwotę 740 tyś. zł.

Na podstawie zawartej ugody sądowej zniesiono współwłasność współwłaścicieli w ten sposób, że działka z domem została przyznana na wyłączną własność jednemu współwłaścicielowi (byłej małżonce), a działka odrębna zakupiona w 2001 r. przyznana została na wyłączną własność drugiego współwłaściciela (byłego męża - Wnioskodawcy). Z tym, że współwłaściciel otrzymujący działkę z domem zobowiązany został do spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela (byłego męża - Wnioskodawcy) kwoty 270 tyś. zł.

W 2009 r. właściciel działki zakupionej w 2001 r. zamierza ją sprzedać za kwotę 100 tyś zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca sprzedając działkę w 2009 r. jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19 %.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając działkę w 2009 r. nie powinien płacić 19 % podatku dochodowego od osób fizycznych dlatego, że działka została nabyta w 2001 r. i upłynęło już 5 lat od zakupu działki (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ten sposób, że zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Nowe zasady opodatkowania mają natomiast zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po dniu 1 stycznia 2007 r.

Istotna dla rozpatrywanej sprawy jest zatem kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zatem ustalić moment nabycia przez Wnioskodawcę prawa własności nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w 1997 r. w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej zakupiono działkę o pow. 1250 m² zabudowaną budynkiem mieszkalnym. W 2001 r. również w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej zakupiono jeszcze jedną działkę o pow. 1000 m². W dniu 1 lipca 2005 r. między małżonkami podpisano notarialną umowę o podział majątku wspólnego powyższych nieruchomości. W wyniku tej umowy każdemu ze współmałżonków przypada 1/2 udziału w każdej z ww. nieruchomości. W 2006 r. sąd orzekł rozwód współmałżonków. W dniu 1 lipca 2008 r. między byłymi współmałżonkami - współwłaścicielami nieruchomości zawarto przed sądem ugodę dotyczącą zniesienia współwłasności działki z domem i odrębnej działki. Na mocy tej ugody działka z domem przyznana została na wyłączną własność byłej małżonce Wnioskodawcy, natomiast Wnioskodawca na wyłączną własność otrzymał działkę odrębną zakupioną w 2001 r., która została wyceniona na 100 tyś. zł. Była żona Wnioskodawcy otrzymała działkę z domem i została zobowiązana do spłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty 270 tyś. zł Łączna wartość przedmiotów zniesienia współwłasności została ustalona na kwotę 740 tyś zł.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy ustawy powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa łączna, bezudziałowa) obejmujące przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Art. 43 Kodeksu stanowi, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Oznacza to, w analizowanym stanie faktycznym, że każdemu z małżonków przysługuje niepodzielnie w całości: działka zabudowana domem, którą w wyniku podziału przypadło byłej małżonce Wnioskodawcy i odrębna działka, którą na wyłączną własność otrzymał Wnioskodawca. Dopiero ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu współwłasność polega na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Stosownie do treści art. 220 ww. Kodeksu roszczenie o zniesienie współwłasności nie ulega przedawnieniu.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie wspólnej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. Natomiast osoby, które otrzymują spłaty w zamian za udziały we współwłasności zbywają je odpłatnie. Należy zatem stwierdzić, iż współwłaściciele przedmiotowych nieruchomości zbywając odpłatnie swoje udziały w zamian za spłatę osiągną przychód.

Uzyskana spłata będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, działkę o pow. 1250 m² Wnioskodawca nabył w 1997 r., natomiast odpłatne zniesienie współwłasności nastąpiło w 2008 r. Zbycie udziału w tej nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dlatego też spłata nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Sprzedaż działki o pow. 1000 m² w 2009 r. przyznanej w wyniku zniesienia współwłasności na wyłączną własność Wnioskodawcy, która została nabyta w 2001 r. nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca sprzedając działkę w 2009 r. nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.