IPPB4/415-250/10-4/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) oraz piśmie z dnia 9 czerwca 2010 r., (data wpływu 15 czerwca 2010 r., data nadania 10 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 r. Wnioskodawczyni rozliczyła się z niepełnosprawną córką urodzoną w 1981 r. Córka w lipcu 2009 r. urodziła dziecko, jest osobą niezamężną. Wnioskodawczyni mieszka razem z córką i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Córka pobiera rentę socjalną i zasiłek pielęgnacyjny. Urząd Skarbowy odmówił Wnioskodawczyni prawa do rozliczenia preferencyjnego twierdząc, że urodzenie dziecka przez córkę Wnioskodawczyni pozbawia możliwości wspólnego rozliczenia i skorzystania z ulgi. Ulgę przyznano za okres od stycznia do czerwca 2009 r., czyli do momentu urodzenia dziecka przez córkę. Wnioskodawczyni jest wdową i uzyskuje dochody z tytułu zatrudnienia w jednym miejscu pracy na czas nieokreślony, innych dochodów nie posiada.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do wspólnego rozliczenia z córką na zasadach preferencyjnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Uważa, ze do chwili zamążpójścia córki w myśl art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przysługuje Jej prawo do preferencyjnego rozliczenia i korzystania z ulgi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r., od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 omawianej ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Określając warunki uprawniające do preferencyjnego rozliczenia ustawodawca odwołuje się zarówno do stanu cywilno-prawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Zaznaczyć należy, iż warunki te muszą zostać spełnione łącznie.

Dopiero bowiem wtedy osoba wskazana w art. 6 ust. 5, która faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywała dziecko, czyli sprawowała nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim, po zgłoszeniu swojej woli we wniosku zawartym w zeznaniu rocznym, złożonym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, ma prawo do opodatkowania swoich dochodów - doliczając do nich jedynie dochody małoletnich dzieci (z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku) - w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. W przypadku dziecka pełnoletniego, dziecko jest zobowiązane do samodzielnego rozliczenia swoich dochodów.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pani wdową. Mieszka Pani i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z córką, która otrzymuje rentę socjalną z dodatkiem pielęgnacyjnym. W lipcu 2009 r. Pani córka urodziła dziecko. Chciałaby Pani skorzystać ze wspólnego rozliczenia z córką na zasadach preferencyjnych.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że spełnia Pani przesłanki do preferencyjnego sposobu opodatkowania i w związku z tym ma Pani prawo do rozliczenia swoich dochodów uzyskanych w ciągu całego 2009 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, bez uwzględniania w zeznaniu podatkowym dochodów pełnoletniej córki.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.