IPPB4/415-24/09-4/JK - Możliwość odliczenia od dochodu wydatków na wszczepienie implantu i kosztów rehabilitacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2009 r. (data wpływu 8 stycznia 2009 r.) oraz piśmie z dnia 27 stycznia 2009 r. (data nadania 31 stycznia 2009 r., data wpływu 2 lutego 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 20 stycznia 2009 r. (data nadania 20 stycznia 2009 r., data odbioru 26 stycznia 2009 r.) Nr IPPB4/415-24/09-2/JK, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne - jest prawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.

Pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. Nr IPPB4/415-24/09-2/JK wezwano Wnioskodawczynię do uiszczenia opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych oraz do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wnioskodawczyni przedmiotowy wniosek uzupełniła w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia,....2008 r. w szpitalu XXX i A w W. dokonano Wnioskodawczyni wszczepienia implantu stawu kolanowego. Operacja została wykonana komercyjnie, ze względu na szybko pogarszający się stan zdrowia. Całkowity koszt operacji - 15.550 zł został wpłacony do kasy szpitala. Wnioskodawczyni dysponuje fakturą VAT. W trakcie choroby Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Zespołu Do Spraw Orzekania w M.. o przyznanie grupy inwalidzkiej. Orzeczeniem Nr,......... z,....2008 przyznano Wnioskodawczyni II grupę inwalidzką na stałe z potwierdzeniem, że niepełnosprawność istnieje od sierpnia 2008 r. Postanowienia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności są następujące:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawczyni ma prawo dokonać odpisu od dochodów kosztu wszczepienia implantu oraz koszty rehabilitacji w zeznaniu podatkowym za 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, implant jest rodzajem protezy i dlatego koszt wszczepienia oraz koszt samego implantu może być odliczany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w r. podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy, stanowi że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

Powyższy przepis enumeratywnie wymienia wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegających odliczeniu od dochodu. Katalog tych wydatków jest katalogiem zamkniętym, wobec czego nie może być traktowany rozszerzająco.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Podstawowym warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z ww. przepisem jest posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Co do zasady więc, odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia jak to ma miejsce w przypadku Wnioskodawczyni. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni posiada orzeczoną niepełnosprawność od sierpnia 2008 r., natomiast nabycie implantu stawu kolanowego i jego wszczepienie nastąpiło 18 sierpnia 2008 r. Oznacza to, że w dniu wszczepienia implantu posiadała aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g updof, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

W myśl art. 26 ust. 7c ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

Jak z wyżej powołanych przepisów wynika ustawodawca w art. 26 ust. 7a ww. ustawy wyraźnie określił, które wydatki uznaje za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną z II grupą inwalidzką. Symbol przyczyny niepełnosprawności 05-R - upośledzenie narządu ruchu. Wnioskodawczyni poniosła wydatek na zakup implantu stawu kolanowego.

Niewątpliwie implant stawu kolanowego można uznać za sprzęt niezbędny w rehabilitacji i ułatwiający wykonywanie czynności życiowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionego wydatku na zakup implantu stawu kolanowego, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 26 ust. 7b, 7c, 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione za odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia rehabilitacja oraz rehabilitacja lecznicza. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w "Słowniku wyrazów obcych" (PWN, W 1991 r.) rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Istotne znaczenie mogą mieć również zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.

Należy jednak podkreślić, iż ocena jakie zabiegi wchodzą w zakres zabiegów rehabilitacyjnych lub leczniczo-rehabilitacyjnych wykracza poza kompetencje organu podatkowego i należy do lekarza specjalisty.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż dnia 18 sierpnia 2008 r. w szpitalu xx i A w W. dokonano operacji wszczepienia implantu stawu kolanowego. Operacja została wykonana komercyjnie, ze względu na szybko pogarszający się stan zdrowia. Całkowity koszt operacji - 15.550 zł został wpłacony do kasy szpitala.

Biorąc powyższe pod uwagę można przyjąć, iż zabieg operacyjny, polegający na wszczepieniu implantu stawu kolanowego kwalifikuje się do zabiegów rehabilitacyjnych, ponieważ ma na celu stworzenie warunków do dalszej efektywnej rehabilitacji i poprawy sprawności uszkodzonego organu. Ostatecznie jednak rozstrzygnięcie tej kwestii należy do specjalisty w dziedzinie ortopedii.

Mając na względzie stan faktyczny i prawny obowiązujący w ww. zakresie, stwierdzić zatem należy, iż Pani, jako osobie posiadającej II grupę inwalidzką, po spełnieniu wszystkich wskazanych powyżej warunków, przysługuje prawo odliczenia od dochodu za 2008 r. wydatków dotyczących kosztów operacji wszczepienia implantu stawu kolanowego oraz kosztów rehabilitacji związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.