IPPB4/415-232/13-4/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-232/13-4/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2013 r. (data wpływu 4 kwietnia 2013 r.) oraz w piśmie z dnia 10 czerwca 2013 r. (data nadania 10 czerwca 2013 r., data wpływu 13 czerwca 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 29 maja 2013 r. Nr IPPB4/415-232/13-2/MS (data nadania 31 maja 2013 r., data doręczenia 5 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-232/13-2/MS z dnia 29 maja 2013 r. (data nadania 31 maja 2013 r., data doręczenia 5 czerwca 2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz doprecyzowanie pytania.

Pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data nadania 10 czerwca 2013 r., data wpływu 13 czerwca 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w trakcie związku małżeńskiego z Jackiem K. od Pana Seweryna S. w dniu 6 października 1998 r. Na podstawie umowy sprzedaży przedmiotowy lokal został nabyty jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego, objętego wspólnością majątkową małżeńską. Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość wspólnie z małżonkiem Jackiem K. na własność.

Następnie w wyniku umowy podziału majątku dorobkowego Wnioskodawczyni nabyła 2/3 części mieszkania w spółdzielczym prawie do przedmiotowego lokalu, na podstawie umowy z dnia 31 maja 2010 r. W wyniku podziału majątku dorobkowego Wnioskodawczyni stała się właścicielem 2/3 mieszkania, natomiast Jej mąż - 1/3 udziałów przedmiotowej nieruchomości. Podziałowi majątku dorobkowego nie towarzyszyły spłaty lub dopłaty. Rozwód nastąpił 23 lipca 2011 r.

W dniu 26 października 2012 r. Wnioskodawczyni odsprzedała swoje udziały (2/3 ww. nieruchomości) Jackowi K. Kupujący zapłacił za nieruchomość z kredytu z Banku X za kwotę 240 tys. zł W dniu sprzedaży 2/3 udziałów mieszkania Wnioskodawczyni była ich właścicielem.

Podział majątku był ekwiwalentny oraz wartość otrzymanego mieszkania w wyniku podziału majątku mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jak liczyć nabycie nieruchomości w takiej sytuacji, czy od 1995 r. czy od 2010 r.

2. Czy Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek i w jakiej wysokości ze sprzedaży 2/3 udziałów przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie nieruchomości liczy się od 1998 r. i Wnioskodawczyni nie powinna płacić podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujące zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w dniu 6 października 1998 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem na współwłasność do majątku wspólnego nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku umowy z dnia 31 maja 2010 r. dotyczącej podziału majątku dorobkowego Wnioskodawczyni nabyła 2/3 części nieruchomości, a Jej mąż 1/3 udziałów przedmiotowej nieruchomości. W dniu 23 lipca 2011 r. nastąpił rozwód między Wnioskodawczynią, a Jej mężem. Podział majątku był ekwiwalentny, podziałowi nie towarzyszyły spłaty lub dopłaty, a wartość otrzymanego mieszkania w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim. W dniu 26 października 2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała swoje udziały, tj. 2/3 nieruchomości, byłemu mężowi.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnegoi opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Zatem uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawczynią, iż podział majątku był ekwiwalentny, a także wartość otrzymanej nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżonków, w szczególności udział ten nie uległ powiększeniu, uznać należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego, nastąpiło w dniu 6 października 1998 r., tj. w dacie nabycia tego lokalu w czasie trwania związku małżeńskiego. Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 1998 r.

W związku z powyższym, jako że Wnioskodawczyni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyła w dniu 6 października 1998 r. należy stwierdzić, iż od momentu nabycia tego prawa do dnia sprzedaży upłynęło ponad pięć lat. Zatem czynność sprzedaży nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu sprzedaży 2/3 udziałów przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro, Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl