IPPB4/415-202/10-4/JK - Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej z tytułu opieki nad osobą niepełnosprawną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 9 marca 2010 r.) oraz w piśmie nadanym w dniu 24 maja 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 18 maja 2010 r. (data nadania 18 maja 2010 r., data odbioru 21 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 18 maja 2010 r. tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia tego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem nadanym w dniu 24 maja 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć ulgę prorodzinną za 2009 r. na córkę niepełnosprawną, która ma 31 lat, przez cały 2009 r. pobierała zasiłek pielęgnacyjny z Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. Ponadto córka pobiera rentę socjalną, ma znaczny stopień niepełnosprawności, który istnieje od dzieciństwa, nie pracuje, zamieszkuje z Wnioskodawczynią i Jej mężem. W 2009 r. Wnioskodawczyni uzyskała dochód tylko z renty socjalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może odliczyć ulgę prorodzinną za 2009 r. na córkę niepełnosprawną...

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Wnioskodawczyni dopiero niedawno dowiedziała się o uldze prorodzinnej dla rodziców, którzy wychowują pełnoletnie, niepełnosprawne dziecko. Przy takim dziecku nie ma znaczenia jego wiek, by móc odliczyć tą ulgę. Warunkiem jest tylko otrzymywanie zasiłku pielęgnacyjnego przez cały rok podatkowy lub renty socjalnej. To powinno wystarczyć do uzyskania takiej ulgi. Nie dość, że rodzice takich "dzieci" mają mniejsze dochody, szybciej tracą zdrowie, krócej pracują, ponieważ sytuacja przy wychowaniu takiego dziecka zmusza do tego, to jak na ironię losu koszty utrzymania chorego dziecka są większe niż zdrowego: związane z leczeniem, rehabilitacją i całą egzystencją codzienną. Ulga ta w kontekście wszystkich niezbędnych wydatków jest drastycznie mała. Po co więc zdaniem Wnioskodawczyni wydaje się tak niezrozumiałe przepisy, które trudno zinterpretować. Broszurka informacyjna PIT/O składanego wraz z zeznaniem PIT-37 za rok 2009 informuje jednoznacznie: odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, którzy utrzymywali w roku podatkowym pełnoletnie dziecko, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywało zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną (broszura str. 7).

Jeżeli spełniony jest ten warunek Wnioskodawczyni uważa, że to powinno wystarczyć, aby móc odliczyć taką ulgę. Reasumując powyższe Wnioskodawczyni stwierdza, że nikt kto nie miał takiej sytuacji, nie zrozumie ludzi, którzy się w niej znaleźli. Ustawodawcy, a nawet urzędnicy czynią starania, aby utrudnić chorym ludziom życie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. w 2009 r. wynosi 92,67 zł), za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Jak wynika z powyższego z ulgi o której mowa powyżej mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.):

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy więc:

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż możliwość skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej ma podatnik, który wychowywał w roku podatkowym dzieci, bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek pielęgnacyjny, bez znaczenia jest przy tym, czy dzieci te poza zasiłkiem, otrzymują inne dochody i w jakiej wysokości.

Ponadto, podkreślenia wymaga, że dla skorzystania z odliczeń od podatku w ramach ulgi prorodzinnej koniecznym jest uzyskanie w roku podatkowym dochodów, od których obliczony zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek przekracza kwotę podlegającej odliczeniu składki zdrowotnej.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż warunkiem wystarczającym, aby móc odliczyć ulgę prorodzinną, jest utrzymywanie w roku podatkowym pełnoletniego dziecka, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywało zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną.

Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni może odliczyć ulgę prorodzinną za 2009 r. z tytułu opieki nad niepełnosprawną córką, pod warunkiem, że zostaną spełnione wszystkie przesłanki wymagane do jej zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie - Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.