IPPB4/415-189/08-2/SP - Obowiązek podatkowy w przypadku wyjazdu z kraju z zamiarem osiedlenia się na stałe a następnie powrotu i podjęcia pracy w Polsce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2004 - 2007 - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2004 - 2007.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od stycznia do końca kwietnia 2004 r. Wnioskodawczyni uzyskiwała dochód z tytułu pracy na terytorium Polski. W dniu 1 maja 2004 r. Wnioskodawczyni zmieniła swoje miejsce zamieszkania i podjęła zatrudnienie w ramach umowy o pracę na terytorium Wielkiej Brytanii. Wynajęła mieszkanie, otworzyła rachunek bankowy, zarejestrowała się u lekarza pierwszego kontaktu, uzyskała numer ubezpieczenia społecznego, dokonała rejestracji w H O. W Zjednoczonym Królestwie Wnioskodawczyni chodziła do szkoły, a także uczestniczyła we wszelkiego rodzaju kursach i szkoleniach. Przeniosła tam ośrodek swoich interesów osobistych i gospodarczych. W roku 2004 Wnioskodawczyni przyjechała do Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu. Tam spędziła około 240 dni w roku 2004 (od 1 maja 2004 r. - 31 grudnia 2004 r.). Od stycznia 2005 r. do listopada 2006 r. Wnioskodawczyni mieszkała, pracowała oraz uczyła się na terenie Zjednoczonego Królestwa. W sumie spędziła tam 970 dni w ciągu 2,5 r. Przez cały ten okres nie uzyskiwała żadnych dochodów z terytorium Polski. Wszystkie dochody uzyskiwane na terytorium Zjednoczonego Królestwa rozliczała w tamtejszym organie podatkowym. Uzyskała zaświadczenie z HM R C mówiące, że za powyższy okres jest rezydentem Wielkiej Brytanii i podlega obowiązkowi podatkowemu na terenie UK od całości swoich dochodów.

Wnioskodawczyni jest osobą stanu wolnego, nie posiada męża ani dzieci. Na terytorium Polski nie posiada mieszkania, ani żadnych nieruchomości, Za powyższy okres posiadała jedynie jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.

Do Wielkiej Brytanii nie przybyła w krótkotrwałych celach zarobkowych, ale z zamiarem osiedlenia się na stałe.

W roku 2007 zmieniły się okoliczności i sytuacja osobista Wnioskodawczyni, podjęła pracę na terytorium Polski i w związku z tym zmieniła swoje miejsce zamieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 3 oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania w związku ze zmianą miejsca zamieszkania (od 1 maja 2004 r. do 1 listopada 2006 r.) Wnioskodawczyni posiada w Polsce od dnia wyjazdu z kraju ograniczony obowiązek podatkowy, natomiast od roku 2007 nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski od całości swoich dochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 3 oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania w związku ze zmianą miejsca zamieszkania (1 maja 2004 r. - 1 listopada 2006 r.) Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zatem nie ciąży na niej obowiązek rozliczenia się z dochodów uzyskanych na terytorium Wielkiej Brytanii z tytułu wykonywanej pracy.

Natomiast od roku 2007 Wnioskodawczyni podlega w Polce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości moich dochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. tekst jedn. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. umowy, jeżeli stosownie do postanowień ust. 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Rozpatrując obowiązek podatkowy w 2007 r. należy wziąć pod uwagę przepisy podatkowe obowiązujące od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w okresie od 1 maja 2004 r. do 1 listopada 2006 r. Wnioskodawczyni posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Wielkiej Brytanii, w tym państwie mieszkała z zamiarem stałego pobytu, podjęła zatrudnienie w ramach umowy o pracę, wynajęła mieszkanie, otworzyła rachunek bankowy, zarejestrowała się u lekarza pierwszego kontaktu, uzyskała numer ubezpieczenia społecznego, dokonała rejestracji w Home Office. W Zjednoczonym Królestwie Wnioskodawczyni chodziła do szkoły, uczestniczyła we wszelkiego rodzaju kursach i szkoleniach. Do Wielkiej Brytanii przeniosła ośrodek swoich interesów osobistych i gospodarczych. W Wielkiej Brytanii spędziła około 240 dni w roku 2004 (od 1 maja 2004 r. - 31 grudnia 2004 r.). Od stycznia 2005 r. do listopada 2006 r. Wnioskodawczyni mieszkała, pracowała oraz uczyła się na terenie Zjednoczonego Królestwa. W sumie spędziła tam 970 dni w ciągu 2,5 r. Przez cały ten okres nie uzyskiwała żadnych dochodów z terytorium Polski. Wszystkie dochody uzyskiwane na terytorium Zjednoczonego Królestwa rozliczała w tamtejszym organie podatkowym. Uzyskała zaświadczenie z HM R C mówiące, że za powyższy okres jest rezydentem Wielkiej Brytanii i podlega obowiązkowi podatkowemu na terenie UK od całości swoich dochodów.

Wnioskodawczyni jest osobą stanu wolnego, nie posiada męża ani dzieci. Na terytorium Polski nie posiada mieszkania, ani żadnych nieruchomości, Za powyższy okres posiadała jedynie jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.

Do Wielkiej Brytanii przybyła z zamiarem osiedlenia się na stałe.

W roku 2007 zmieniły się okoliczności i sytuacja osobista Wnioskodawczyni, podjęła pracę na terytorium Polski i w związku z tym zmieniła swoje miejsce zamieszkania.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa do dnia 1 listopada 2006 r. podlegała Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegała Pani opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast od dnia przyjazdu do Polski, tj. od 2007 r., będzie Pani podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tzn. od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów) - zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile spełni Pani warunki określone w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.