IPPB4/415-158/09-2/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-158/09-2/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2009 r. (data wpływu: 9 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni ukończyła 83 lata. Jest rencistką, osobą niepełnosprawną zaliczoną do pierwszej grupy inwalidów, z orzeczeniem o niesprawności ogólnego stanu zdrowia, trwałym inwalidztwie.

Okulista stwierdził u Wnioskodawczyni zaćmę starczą wzroku lewego i prawego oka, bez nadziei na poprawę wzroku poprzez zastosowanie leków zastępczych (zakraplanie itp.). W listopadzie 2008 r. Wnioskodawczyni skorzystała z zabiegu usunięcia zaćmy w Klinice - Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Za usunięcie zaćmy metodą fakoemulsyfikacyjną ze wszczepieniem sztucznej soczewki w lewym oku Wnioskodawczyni zapłaciła 3.100 zł (trzy tysiące sto złotych).

Wypis na fakturze VAT: zabieg PKWiU 8512,

netto - 3.100 zł

Upust (%) - 0

VAT (%) - 0

Kwota VAT - 0,00

Wart. brutto - 3.100 zł

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wydatek poniesiony przez osobę niepełnosprawną na zabieg związany z usunięciem zaćmy z oka i wszczepienie soczewki jest wydatkiem zaliczanym do wydatków na cele rehabilitacyjne, do wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, podlegających odliczeniu od dochodu (zabieg - PKWiU 8512).

2.

Czy odliczenie za zabieg usuwania zaćmy należne są osobom niepełnosprawnym za dwoje oczu.

3.

Czy pozytywna interpretacja wydana po 30 kwietnia 2009 r. pozwala na korektę złożonego wcześniej rozliczenia podatkowego, w którym takiego odliczenia nie uwzględniono.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1 Podlega odliczeniu od dochodu Wnioskodawczyni wydatek poniesiony na zabieg usunięcia zaćmy z oka i wszczepienie soczewki; jest wydatkiem zaliczanym do wydatków na cele rehabilitacyjne, do wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Zabieg był dla Wnioskodawczyni operacją konieczną i zarazem zabiegiem rehabilitacyjnym, przywrócił Jej zdolność widzenia lewego oka, ułatwił wykonywanie czynności życiowych.

Ad. 2 Jako osobie niepełnosprawnej odliczenie od dochodu wydatku za zabieg usunięcia zaćmy podlega za dwoje oczu - na podstawie faktury VAT za rok wystawienia faktury.

Ad. 3 Pozytywna interpretacja wydana po 30 kwietnia 2009 r. pozwala na korektę złożonego wcześniej rozliczenia podatkowego, w którym takiego odliczenia nie uwzględniono.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W świetle powyższego, z ulgi rehabilitacyjnej może skorzystać osoba niepełnosprawna bez względu na wysokość rocznych dochodów, która poniosła wydatki na cele rehabilitacyjne związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu zostały enumeratywnie wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu, uważa się wydatki poniesione na:

1.

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2.

przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3.

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4.

zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5.

odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6.

odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7.

opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8.

utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,

9.

opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10.

opłacenie tłumacza języka migowego,

11.

kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,

12.

leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13.

odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne:

a)

osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b)

osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),

14.

używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,

15.

odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)

na turnusie rehabilitacyjnym,

b)

w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)

na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że w listopadzie 2008 r. Wnioskodawczyni poddała się operacji usunięcia zaćmy lewego oka metodą fakoemulsyfikacji ze wszczepieniem sztucznej soczewki. Za zabieg ten Wnioskodawczyni zapłaciła 3.100 zł. Wnioskodawczyni uważa, że zabieg był operacją konieczną, przywrócił jej zdolność widzenia lewego oka, ułatwił wykonywanie czynności życiowych.

Katalog wydatków rehabilitacyjnych zawarty w art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że jedynie enumeratywnie wymienione wydatki rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu. Ustawodawca określił wyraźnie, które wydatki uważa się za "wydatki" poniesione na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawnionych do odliczeń od dochodu.

Z powyższego wynika, że wśród wydatków, których poniesienie uprawnia do korzystania z ulgi rehabilitacyjnej nie ma wydatków na zabieg usunięcia zaćmy oka wraz z wszczepieniem sztucznej soczewki.

Należy w tym miejscu nadmienić, iż ulgi podatkowe (w tym ulga rehabilitacyjna) są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące ich zakresu winny być interpretowane ściśle, nie rozszerzająco.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz prawny należy stwierdzić, iż brak jest podstaw do odliczenia od dochodu za 2008 r. wydatku poniesionego na zabieg usunięcia zaćmy. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień do korekty pierwotnie złożonego zeznania o kwotę powyżej wskazanego wydatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, iż wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 80 zł w dniu 9 marca 2009 r., różnica w kwocie 40 zł zostanie zwrócona na wskazany przez Stronę adres zamieszkania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marie Skłodowskiej - Curie 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl