IPPB4/415-151/08-3/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2008 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2005 - 2009 - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2005 - 2009.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Po ukończeniu studiów, w styczniu 2005 r. Wnioskodawca opuścił kraj, udając się do Wielkiej Brytanii gdzie zamieszkał w D., Isle of Man z zamiarem pobytu stałego. Tam podjął pracę w stoczni jako inżynier przy projekcie budowy statku - zatrudnienie stałe. W stoczni Wnioskodawca pracował do końca kwietnia 2007 r., po czym od 1 maja rozpoczął pracę dla nowej firmy - właściciela budowanego statku. W firmie tej Wnioskodawca pracuje do chwili obecnej. Od momentu podjęcia pracy w Wielkiej Brytanii odprowadza tam podatki, był zobowiązany do wymiany prawa jazdy na brytyjskie, wynajmował mieszkanie.

Wnioskodawca jest stanu wolnego, bezdzietny. Nie posiada w Polsce własnego domu i nie uzyskuje żadnych dochodów. W Wielkiej Brytanii jest zlokalizowane całe jego centrum życiowe. Jako potwierdzenie zaistniałego faktu poświadczyć mogą: zaświadczenia o rozliczonym podatku w Wielkiej Brytanii od 2005 r., angielskie prawo jazdy, umowy o pracę z firmą, dla której pracował i pracuje obecnie, dodatkowo oświadczenia firm o zatrudnieniu.

W chwili obecnej Wnioskodawca planuje powrócić do Polski. W związku z tym zamierza dokonać zakupu mieszkania w roku 2009 i kolejno osiedlić się w kraju. Na zakup mieszkania chciałby wprowadzić środki własne, zaoszczędzone podczas pobytu w Wielkiej Brytanii.

Pismem z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek informując, iż w okresie 2005 - 2008 nie uzyskiwał żadnych dochodów w Polsce oraz, że planuje wrócić do Polski w 2009 r. Ponadto wskazuje, że pytanie zawarte we wniosku nie dotyczy abolicji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po powrocie do Polski Wnioskodawca ma obowiązek rozliczania podatkowego dochodów uzyskanych w czasie pobytu w Wielkiej Brytanii w latach 2005 - 2009.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 3 o nieograniczonym obowiązku podatkowym oraz biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca nie przebywa w Polsce powyżej 183 dni w okresie podatkowym oraz nie posiada tu centrum interesów osobistych (o czym świadczą: rozliczenie podatkowe w Wielkiej Brytanii, adres zamieszkania, umowa o pracę na czas nieokreślony, brytyjskie prawo jazdy), nie będzie zobowiązany po powrocie do Polski do rozliczenia podatkowego dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r., jeżeli stosownie do postanowień ust. 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od 2005 r. do końca 2006 r. nie posiadał Pan w Polsce miejsca zamieszkania. W tym okresie mieszkał Pan w Wielkiej Brytanii, tam Pan pracował, nie uzyskiwał Pan dochodów w Polsce.

Począwszy od 1 stycznia 2007 r. w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) pojawiła się definicja miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) został do art. 3 ww. ustawy dodany ust. 1a) w brzmieniu, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:

W świetle wspomnianych definicji miejsca zamieszkania, uznać należy, że od 2005 r. do chwili powrotu do Polski Wnioskodawcę łączyły ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią.

W związku z tym w Polsce podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegał opodatkowaniu jedynie od dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wskazuje na to fakt stałego pobytu w Wielkiej Brytanii oraz fakt powiązań gospodarczych i osobistych, które to kryterium miało znaczenie przy określaniu miejsca zamieszkania zgodnie z polskimi przepisami obowiązującymi do końca 2006 r.

Biorąc pod uwagę kryteria wyznaczania miejsca zamieszkania w Polsce obowiązujące po 1 stycznia 2007 r. żaden z warunków, od których zależy posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce, nie został spełniony. Wnioskodawca spędza w Polsce mniej niż 183 dni oraz jak wynika z opisu stanu faktycznego nie posiada w Polsce centrum interesów osobistych ani gospodarczych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu z Polski, Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii. Oznacza to, że w Polsce jest podatnikiem o ograniczonym obowiązku podatkowym, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem po powrocie do Polski Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatkowego dochodów uzyskanych w czasie pobytu w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.