IPPB4/415-144/08-5/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-144/08-5/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.) oraz w piśmie z dnia 24 grudnia 2008 r. (data nadania 24 grudnia 2008 r. data wpływu 29 grudnia 2008 r.) uzupełniające wezwanie z dnia 17 grudnia 2008 r. Nr IPPB4/415-144/08-2/JK (data nadania 18 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w okresie od 24 sierpnia 2004 r. do 14 października 2008 r.- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w okresie od 24 sierpnia 2004 r. do 14 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W miesiącach od stycznia do czerwca 2004 r. Wnioskodawczyni zatrudniona była w pełnym wymiarze godzin przez N., Oddział w G. Złożone przez Wnioskodawczynię zeznanie podatkowe za rok 2004 objęło całość uzyskanego dochodu z tytułu zatrudnienia w tej jednostce.

Do Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni wyjechała 24 sierpnia 2004 r. O zamiarze pozostania w tym kraju na stałe Wnioskodawczyni utwierdziła się wkrótce po przyjeździe. Z tego powodu podatek od całości uzyskanego przez Wnioskodawczynię dochodu płacony był i jest jedynie w tym kraju. Legalną pracę zawodową, w pełnym wymiarze godzin, na podstawie umowy o pracę, Wnioskodawczyni podjęła następnego dnia po przybyciu do Wielkiej Brytanii. Podatek odprowadzany był przez pracodawcę. Po przepracowaniu nieprzerwanie 16 miesięcy Wnioskodawczyni zrezygnowała z tej pracy na rzecz agencji zatrudnienia, dla której pracuje nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Jednostka ta, podobnie jak poprzednia, odpowiedzialna jest za odprowadzanie podatku dochodowego Wnioskodawczyni. Od września 2004 r. do dnia dzisiejszego, całość dochodu Wnioskodawczyni z tytułu zatrudnienia przekazywana była i jest na brytyjskie, bieżące konto bankowe.

Wnioskodawczyni uważa, że od sierpnia 2004 r. wszystkie Jej interesy życiowe skoncentrowane były i są w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest osobą niezamężną i bezdzietną, nie pozostawiła w Polsce żadnych innych osób od Niej zależnych. W okresie pobytu w Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni nie posiadała w Polsce nieruchomości, inwestycji, nie prowadziła tam żadnych interesów i nie posiadała żadnych dochodów (poza odsetkami z lokal bankowych). Nie wykonywała również żadnych traserów gotówkowych pomiędzy Wielką Brytanią i Polską.

Do Polski Wnioskodawczyni przyjeżdża jedynie w celu wizyt u rodziców. Są to krótkie (ok. tygodniowe) pobyty, raz lub dwa razy w roku. Wyjątkiem był koniec 2005 r. i pierwsza połowa 2006 r. kiedy to ok. 10 bardzo krótkich wizyt Wnioskodawczyni (weekendowych) przyjazdów wiązało się ze skończeniem ostatniego roku studiów i obroną pracy magisterskiej.

Wnioskodawczyni wierzy, iż od sierpnia 2004 r. nie podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Do Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni wyjechała z zamiarem stałego pobytu, w tym celu rezygnując z pracy dla jednostki, w której w Polsce zatrudniona była przez ok. 9 lat. Kontrakt z jednostką zatrudniającą Wnioskodawczynię w Wielkiej Brytanii podpisany został jeszcze w Polsce. Od dnia 24 sierpnia 2004 r. do dnia dzisiejszego zamieszkuje Ona nieprzerwanie na terytorium w Wielkiej Brytanii.

Kwestiami, co do których Wnioskodawczyni nie jest pewna jak interpretowane mogą być przez polskie prawo podatkowe fakty, iż w momencie wyjazdu z kraju pozostawiła tam bieżące konto złotówkowe, jak również pieniądze zdeponowane na lokatach. Konto używane było do rozliczeń z krajowymi jednostkami jak np. opłaty za studia czy (przez krótki okres) za telefon komórkowy. Tam również wpływało stypendium Wnioskodawczyni. Konto to zlikwidowane zostało zaraz po tym jak przestało być niezbędne. Wnioskodawczyni wierzy, iż była to pierwsza połowa 2006 r. Przez cały okres pobytu za granicą Wnioskodawczyni była i jest posiadaczką lokat bankowych w Polsce. Lokaty te założone były przed 2004 r. Są to stosunkowo niewielkie kwoty (ich suma to kilka tysięcy złotych) które są traktowane jako "pieniądze awaryjne" w razie kłopotów rodziców. Istnieje jednak prawdopodobieństwo, że są to tzw. "lokaty antypodatkowe".

Do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni nie zawiadomiła Urzędu Skarbowego o wyjeździe z Polski. Z adresu, pod którym była zameldowana w Polsce wymeldowała się w marcu 2006 r., w tym czasie zmieniając również dowód osobisty. Od tego czasu Wnioskodawczyni nie posiada adresu meldunkowego w Polsce. Wnioskodawczyni nie wydaje się jednak by kwestie te mogły świadczyć o koncentracji Jej interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też tam zamieszkiwaniu.

W lutym 2008 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o wydanie dokumentu potwierdzającego status rezydentury w Wielkiej Brytanii. Karta ta została przyznana Wnioskodawczyni w kwietniu 2008 r. na podstawie dokumentów wydanych przez brytyjski Home Office wkrótce po Jej przyjeździe (data wydania - listopad 2004) którymi są: Accession State Worker Registration Scheme - Registration Card; Accession State Worker Registration Scheme - Registration Certificate; jak również odcinków wypłaty potwierdzających 16 - miesięczne nieprzerwane zatrudnienie w pierwszym okresie pobytu Wnioskodawczyni w UK; sierpień 2004 - styczeń 2006 (z równoczesnym oświadczeniem obecnego managera Wnioskodawczyni potwierdzającym fakt, że przez cały czas osiąga Ona w Wielkiej Brytanii dochody z pracy zawodowej).

Zgodnie z informacją uzyskaną w rozmowie telefonicznej z brytyjskim Home Office, fakt wydania karty rezydentury nie kreuje żadnych praw, a jedynie potwierdza ich istnienie. Wnioskodawczyni uważa, iż Jej prawo rezydentury w Wielkiej Brytanii istnieje od roku 2004. Zamiar stałego pobytu w Wielkiej Brytanii do dnia dzisiejszego nie uległ zmianie. Wnioskodawczyni zdaje sobie jednocześnie sprawę, iż wiek i stan zdrowia rodziców mogą w każdej chwili spowodować konieczność powrotu Wnioskodawczyni do kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Ustalenie istnienia lub nieistnienia obowiązku podatkowego Wnioskodawczyni na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, od dochodów uzyskanych na terytorium Wielkiej Brytanii w okresie od sierpnia 2004 r. do dnia bieżącego.

Pismem z dnia 17 grudnia 2008 r. Nr IPPB4/415-144/08-2/JK tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię o uzupełnienie wniosku poprzez dokładne sprecyzowanie pytania przyporządkowanego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 24 grudnia 2008 r. (data wpływu 29 grudnia 2008 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek przedstawiając pytanie:

Czy dochody uzyskane na terytorium Wielkiej Brytanii w okresie od 24 sierpnia 2004 r. do dnia 14 października 2008 r. podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochody uzyskane na terytorium Wielkiej Brytanii, w okresie od 24 sierpnia 2004 r., tj. 14 października 2008 r. nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, że wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) obowiązującej do 31 grudnia 2006 r. określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 polsko - brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli stosowanie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lun nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

d.

jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do 31 grudnia 2006 r. pojęcie miejsca zamieszkania nie zostało zdefiniowane. W konsekwencji interpretacja tego pojęcia była oparta na postanowieniach zawartych w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, że istnieją kryteria subiektywizujące zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Rozpatrując obowiązek podatkowy po 2006 r. należy wziąć pod uwagę przepisy podatkowe obowiązujące od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z regulacja art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 24 sierpnia 2004 r. Wnioskodawczyni z zamiarem pozostania na stałe wyjechała do Wielkiej Brytanii. Podatek od całości uzyskanego przez Nią dochodu płacony był jedynie w Wielkiej Brytanii. Legalną pracę zawodową, w pełnym wymiarze godzin, na podstawie umowy o pracę podjęła następnego dnia po przybyciu do Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni uważa, iż wszystkie Jej interesy życiowe skoncentrowane były i są w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest osoba niezamężną i bezdzietną, nie pozostawiła w Polsce żadnych innych zależnych od Niej osób. W okresie pobytu w Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni nie posiadała w Polsce nieruchomości, inwestycji, nie prowadziła żadnych interesów i nie osiągała żadnych dochodów. Jest posiadaczką lokat bankowych w Polsce. Jednak jak sama zaznacza, są to jedynie "pieniądze awaryjne". Do Polski przyjeżdża jedynie w celu wizyt u rodziców. Są to krótkie (ok. tygodniowe) pobyty, raz lub dwa razy w roku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, obowiązujące przepisy prawa, oraz zapisy umowy między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni od wyjazdu z Polski, tj. od sierpnia 2004 r. nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii, w tym państwie mieszka z zamiarem stałego pobytu, tam przeniosła swój ośrodek interesów życiowych i gospodarczych.

W związku z powyższym należy uznać, że od momentu wyjazdu, tj. od 24 sierpnia 2004 r. do 14 października 2008 r. Wnioskodawczyni podlegała w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegały opodatkowaniu jedynie dochody z pracy wykonywanej na jej terytorium, na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz dochody z innych źródeł przychodów położonych w kraju. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w tym okresie uzyskała tylko dochody na terytorium Wielkiej Brytanii, w związku z powyższym nie miała obowiązku rozliczania tych dochodów w Polsce.

Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl