IPPB4/415-140/12-4/JK3 - Możliwość odliczenia od dochodu w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej kosztów zakupu pompy insulinowej oraz zestawów infuzyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 21 lutego 2012 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012 r.) na wezwanie z dnia 23 marca 2012 r. Nr IPPB4/415-140/12-2/JK3 (data nadania 23 marca 2012 r., data doręczenia 3 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-140/12-2/JK3 z dnia 23 marca 2012 r. (data nadania 23 marca 2012 r., data doręczenia 3 kwietnia 2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W wyniku decyzji Powiatowego Zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności Wnioskodawca otrzymał orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim w dniu 8 sierpnia 2011 r. W orzeczeniu określono iż niepełnosprawność istnieje od 11 czerwca 2007 r. a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 11 czerwca 2001 r. Przyczynę niepełnosprawności określono symbolem 11-I. Niepełnosprawność orzeczono w związku z wykrytą u Wnioskodawcy 11 czerwca 2007 r. cukrzycą typu I zwaną także insulinozależną.

Wydatki jakie Wnioskodawca poniósł na cele rehabilitacyjne od 11 czerwca 2007 r. do 8 sierpnia 2011 r. to zakup pompy insulinowej, zestawy infuzyjne Q, zestawy infuzyjne S konieczne do prawidłowego podawania insuliny przez pompę. Wszystkie wydatki są udokumentowane fakturami VAT. Wydatki nie były sfinansowane lub dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Zakupiony sprzęt jest przystosowany wyłącznie do potrzeb Wnioskodawcy związanych z niepełnosprawnością. Lekarz diabetolog potwierdzi, że sposób podawania insuliny przy pomocy pompy insulinowej znacznie ułatwia wykonywanie czynności życiowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 08.08 2011 r. i faktem, iż ustalony stopień istnieje od 11 czerwca 2007 r. Wnioskodawca może w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć od dochodu wydatki poniesione od 11 czerwca 2007 r. do 7 sierpnia 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 stycznia 1991 r. określa, iż podstawę opodatkowania stanowi dochód ustalony po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne poniesione przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.

W przypadku Wnioskodawcy orzeczona niepełnosprawność w stopniu lekkim istnieje od 11 czerwca 2007 r. jedynie została potwierdzona 8 sierpnia 2011 r. decyzją odpowiedniego organu.

Wśród wydatków na cele rehabilitacyjne ustawodawca zamieszcza wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. W lipcu 2010 r. Wnioskodawca dokonał zakupu pompy insulinowej i od tego momentu ponosi wydatki związane z zakupem zestawów infuzyjnych, sensorów, akcesoriów do pompy. W ocenie przepisów prawa dokonanej przez Wnioskodawcę skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej przysługuje mu od daty ustalenia stopnia niepełnosprawności, tj. od 11 czerwca 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Na podstawie art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Zgodnie z art. 26 ust. 7g odliczenie o którym mowa w ust. 1 pkt 6 cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

Jak z wyżej powołanych przepisów wynika ustawodawca w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy wyraźnie określił, jako warunek wstępny konieczność poniesienie wydatku na zakup lub naprawę sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, a następnie wskazał, które wydatki uznaje za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane 8 sierpnia 2011 r. W orzeczeniu określono iż niepełnosprawność istnieje od 11 czerwca 2007 r. a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 11 czerwca 2007 r. Przyczynę niepełnosprawności określono symbolem 11-I. Niepełnosprawność orzeczono w związku z wykrytą u Wnioskodawcy 11 czerwca 2007 r. cukrzycą typu I zwaną także insulinozależną.

Wątpliwość Wnioskodawcy wzbudziła kwestia czy może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione od 11 czerwca 2007 r. do 7 sierpnia 2011 r., tj. zakup pompy insulinowej, zestawy infuzyjne Q, zestawy infuzyjne S konieczne do prawidłowego podawania insuliny przez pompę.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że faktem bezspornym jest w przedmiotowej sprawie, iż używanie pompy insulinowej przez osobę niepełnosprawną w związku z chorobą cukrzycy typu I zdecydowanie ułatwia oraz umożliwia jej wykonywanie czynności życiowych, w związku z czym można uznać wydatki poniesione przez Wnioskodawcę (zlecone przez lekarza specjalistę) na zakup pompy insulinowej oraz osprzętu do eksploatacji pompy insulinowej (sensorów, zestawów infuzyjnych, do prawidłowego podawania insuliny przez pompę) za wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyżej wskazano warunkiem niezbędnym do skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej jest m.in. posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, co oznacza, że odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż stopień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wydania orzeczenia.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę od dnia 11 czerwca 2007 r. do dnia 7 sierpnia 2011 r. będą mogły zostać odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.