IPPB4/415-139/11-2/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ekwiwalentu sędziowskiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ekwiwalentu sędziowskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest sędzią piłki nożnej i z tytułu prowadzonych zawodów piłki nożnej ma wypłacane ekwiwalenty przez kluby sportowe. Z płatnikami ekwiwalentów (klubami sportowymi) z ww. tytułu Wnioskodawcy nie wiąże umowa o pracę ani żadna umowa cywilnoprawna zawarta w formie pisemnej. Wnioskodawca każdorazowo otrzymuje z macierzystego związku piłki nożnej polecenie prowadzenia zawodów na rzecz danego klubu sportowego. Przedmiotowe ekwiwalenty są natomiast każdorazowo wypłacane przez kluby sportowe na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę rachunku. Wartość ekwiwalentów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę od poszczególnych płatników (klubów sportowych) nie przekracza każdorazowo kwoty 200,00 złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyżej wymienione wypłaty ekwiwalentów powinny być opodatkowane w sposób zryczałtowany, tj. określony art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. - Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), czy należy je doliczać do innych przychodów, opodatkowanych według skali podatkowej, tj. zgodnie z przepisami art. 26 i 27 ww. ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody z tytułu prowadzenia zawodów piłki nożnej, nie przekraczające każdorazowo 200,00 złotych od tego samego płatnika (klubu sportowego), nie będącego pracodawcą sędziego, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, określonych w art. 26 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 2 oraz art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy. Nie mają tu natomiast zastosowania postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, gdyż Wnioskodawcy nie wiąże z płatnikami (klubami sportowymi) umowa o pracę ani żadna umowa cywilnoprawna zawarta w formie pisemnej, a kwota należności, jaka przysługuje Wnioskodawcy z tytułu prowadzenia przedmiotowych zawodów sportowych nie wynika z zawartej umowy, lecz z rachunków każdorazowo składanych płatnikom przez Wnioskodawcę. Analogiczna argumentacja została wyrażona w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów Nr IPPB4/415-767/09-2/SP z dnia 11 lutego 2010 r. wydanej dla Wnioskodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Wobec powyższego, Wnioskodawca jest zobowiązany - podobnie jak miało to miejsce w 2010 r. - doliczać kwoty przychodów (dochodów) uzyskiwanych z ww. tytułu do dochodu ustalonego na podstawie art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest sędzią piłki nożnej i z tytułu prowadzonych zawodów piłki nożnej ma wypłacane ekwiwalenty przez kluby sportowe. Z płatnikami ekwiwalentów (klubami sportowymi) z ww. tytułu Wnioskodawcy nie wiąże umowa o pracę ani żadna umowa cywilnoprawna zawarta w formie pisemnej, natomiast przedmiotowe ekwiwalenty są każdorazowo wypłacane na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę rachunku. Wartość ekwiwalentów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę od poszczególnych płatników (klubów sportowych) nie przekracza każdorazowo kwoty 200 zł.

Zakwalifikowanie przedmiotowego ekwiwalentu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy, powoduje, iż na klubach sportowych jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku płatnicy są zobowiązani, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, przekazywać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia sposobu opodatkowania wypłacanych powyżej wymienionych świadczeń z tytułu prowadzenia zawodów piłki nożnej, w ujęciu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy podatkowej). Dodatkowo, przychodów tych nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z treści art. 30 ust. 8 ww. ustawy.

Analiza normy wyrażonej w cytowanym art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

* kwota należności określona w umowie lub umowach zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza kwoty 200 zł,

* wysokość należności musi wynikać z umowy (umów).

Zatem z treści art. 30 ust. 1 pkt 5a, należy wywieść, że chodzi o kwoty określone w umowie, a nie wypłacane oraz o to, że z treści umowy, na podstawie której wypłacane są należności winna wynikać kwota tych należności.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do otrzymanych przez Wnioskodawcę ekwiwalentów od klubów sportowych, gdyż z klubami tymi Wnioskodawcę nie wiążą żadne umowy o pracę ani umowy cywilnoprawne w formie pisemnej, natomiast przedmiotowe ekwiwalenty są każdorazowo wypłacane na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę rachunku. Wartość ekwiwalentów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę od poszczególnych płatników (klubów sportowych) nie przekracza każdorazowo kwoty 200 zł.

Przyczyną braku możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę w przedmiotowej sytuacji normy przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, jak wyjaśniono powyżej jest niespełnienie łącznie wymienionych w nim warunków, a mianowicie, pomimo, że wynagrodzenie każdorazowo Wnioskodawcy nie przekracza kwoty 200 zł oraz Wnioskodawca nie jest pracownikiem klubów sportowych, które wypłacają mu ekwiwalent, to wysokość wypłacanego ekwiwalentu nie wynika z umowy (umów).

W związku z powyższym, nie ma możliwości zastosowania do otrzymywanych przez Wnioskodawcę ekwiwalentów za prowadzenie zawodów piłki nożnej zryczałtowanego podatku wynikającego z treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanego ekwiwalentu przez kluby sportowe nie wynika z zawartej umowy, a jedynie jest wypłacany na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę rachunku.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż na klubach sportowych jako płatnikach dokonujących wypłat ekwiwalentu sędziowskiego ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobór zaliczki na podatek dochodowy. Z kolei Wnioskodawca winien wykazać ten ekwiwalent po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym, który jest zobowiązany złożyć do urzędu skarbowego, według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1 ustawy).

Reasumując, należy stwierdzić, iż wypłacane przez kluby sportowe ekwiwalenty dla Wnioskodawcy jako sędziego piłki nożnej za przeprowadzenie zawodów piłki nożnej nie mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem wynikającym z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, od wypłat ekwiwalentu sędziowskiego (niezależnie od wysokości poszczególnych wypłat z tego tytułu) na klubach sportowych jako płatniku ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast Wnioskodawca jest zobowiązany do wykazania tego ekwiwalentu w zeznaniu rocznym i opodatkowania wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego wskazać należy, iż interpretacja ta dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.