IPPB4/415-118/08-2/SP - Czy w przypadku form pozaszkolnych, aby wartość świadczeń mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku, pracownik powinien posiadać dodatkowo skierowanie od pracodawcy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji dofinansowania przez pracodawcę pracownikom studiów podyplomowych organizowanych przez szkoły wyższe lub podmioty inne niż szkoły wyższe w przypadku, gdy pracownik nie posiada skierowania na naukę na studiach podyplomowych - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji dofinansowania przez pracodawcę pracownikom studiów podyplomowych organizowanych przez szkoły wyższe lub podmioty inne niż szkoły wyższe w przypadku, gdy pracownik nie posiada skierowania na naukę na studiach podyplomowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownicy Spółki zamierzają podjąć naukę na studiach podyplomowych prowadzonych przez różne instytuty i uczelnie wyższe na terytorium całego kraju, m.in. uniwersytet, akademie medyczne lub inne podmioty nie będące szkołą wyższą (uczelnia.), uprawnione do organizowania studiów podyplomowych.

Zakres tematyczny studiów jest związany z profilem działalności Spółki lub z rodzajem wykonywanej pracy przez danego pracownika. Studia takie mogą również przygotowywać ich do objęcia innego stanowiska w zakładzie pracy. Inicjatywa podjęcia ww. studiów leży po stronie pracownika. Spółka nie wysyła pracowników na studia ani też nie wystawia im skierowania na naukę. Niemniej, Spółka jest zainteresowana podnoszeniem kwalifikacji zawodowych swoich pracowników i dlatego zamierza finansować im koszty opłat za studia oraz wydatki na przejazd, zakwaterowanie i wyżywienie na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju. Rozliczanie tych wydatków będzie się odbywać na podstawie umowy zawartej z pracownikami o sfinansowaniu takich kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na tle przedstawionego stanu faktycznego, wartość świadczeń jakie pracownik otrzyma od pracodawcy na naukę na studiach podyplomowych (tj. na pokrycie kosztów czesnego, kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju), będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (dalej: ustawa PIT), w sytuacji gdy organizatorem studiów podyplomowych będzie:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji, kiedy pracownik nie posiada skierowania na naukę a organizatorem studiów podyplomowych jest szkoła wyższa (uczelnia), to zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy PIT będzie miało zastosowanie, natomiast w sytuacji kiedy - również przy braku skierowania pracodawcy - organizatorem tych studiów będzie podmiot nie będący szkolą wyższą (uczelnia), to powyższe zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy PIT, wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z . dnia pracy, przysługującym pracownikom podejmujących naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odrębnymi przepisami, które regulują zasady przyznawania świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracowników jest m.in. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (dalej: Rozporządzenie). Zgodnie z Rozporządzeniem, nauka pracownika może odbywać się w formie szkolnej czy pozaszkolnej.

Ponadto, pracownik może podjąć naukę na podstawie skierowania zakładu lub też bez takiego skierowania.

Dopasowanie studiów podyplomowych do odpowiedniej formy kształcenia, tj. szkolnej lub pozaszkolnej, nie powodowało trudności do 13 marca 2006 r. Do tego czasu obowiązywał, bowiem § 8 Rozporządzenia, który wprost wymieniał studia podyplomowe jako jedną z form kształcenia pozaszkolnego. W przypadku, gdy pracownik nie posiadał skierowania pracodawcy na naukę na studiach podyplomowych, wartość świadczeń otrzymanych od pracodawcy nie korzystała ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy PIT.

Z dniem 14 marca 2006 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, które w § 52 uchyliło przepis § 8 Rozporządzenia. Uchylenie tego przepisu spowodowało, że pojawiły się wątpliwości, co do tego, czy studia podyplomowe dalej należy traktować jako pozaszkolną formę kształcenia, czy też jako formę szkolną. Zdaniem Spółki, zmiana ta oznacza, że obecnie studia podyplomowe powinny być traktowane jako szkolna lub pozaszkolna forma kształcenia w zależności od tego, jaki podmiot jest ich organizatorem. W tej sytuacji bowiem należy odwołać się do przepisów, które regulują kwestie związane z organizacją szkół. I tak zgodnie z § 3 Rozporządzenia, kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych, zwanych dalej "szkołami". Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, w uczelniach mogą być prowadzone studia, studia doktoranckie, studia podyplomowe oraz kursy dokształcające. Dlatego, mając na uwadze te uregulowania, Spółka doszła do wniosku, że gdy organizatorem studiów podyplomowych jest szkoła wyższa (uczelnia) w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, zastosowanie mają przepisy Rozporządzenia dotyczące kształcenia w formach szkolnych. Natomiast w sytuacji, gdy organizatorem studiów podyplomowych jest podmiot inny niż szkoła wyższa (uczelnia), to studia podyplomowe należy traktować jako formę pozaszkolną.

Takie stanowisko zajęło również Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w piśmie z 17 stycznia 2008 r. (Nr DP 123-3638/07/JS), które zostało ponownie potwierdzone w piśmie z dnia 17 kwietnia 2008 r. (DSS-2-ML-624-23/08). Minister stwierdził w nich, że to do jakiej formy kształcenia należy zaliczyć studia podyplomowe, zależy przede wszystkim od podmiotu prowadzącego kształcenie. Dlatego, jeżeli organizatorem studiów podyplomowych jest szkoła wyższa (uczelnia), to studia podyplomowe należy traktować jako formę szkolną.

Kwalifikacja ta ma znaczenie dla określenia skutków podatkowych wartości świadczeń przekazanych pracownikowi przez Spółkę. I tak, w przypadku form szkolnych, takie koszty jak w szczególności: przejazd, zakwaterowanie i wyżywienie rozliczane na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, koszty zakupu podręczników i innych materiałów szkoleniowych, opłata za naukę, będą podlegać zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy PIT.

W przypadku form pozaszkolnych, aby wartość ww. świadczeń mogła skorzystać ze zwolnienia z PIT, pracownik powinien posiadać dodatkowo skierowanie od pracodawcy. Wynika to z § 11 Rozporządzenia, zgodnie z którym pracownikowi podejmującemu naukę w formach pozaszkolnych bez skierowania może przysługiwać jedynie świadczenie w postaci bezpłatnego urlopu i zwolnienia z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia między zakładem pracy i pracownikiem. Przepisy te nie przewidują żadnego dofinansowania na rzecz pracownika z tytułu ponoszonych kosztów nauki na studiach podyplomowych. Jeśli więc takie dofinansowanie jest przyznane, to jego wartość będzie podlegać opodatkowaniu PIT.

Z powyższego wynika, jak istotna jest kwalifikacja nauki na studiach podyplomowych jako formy szkolnej lub pozaszkolnej W zależności bowiem tej kwalifikacji a w przypadku form pozaszkolnych także od uzyskania skierowania pracodawcy, wartość otrzymanych świadczeń przez pracownika będzie jego przychodem podlegającym opodatkowaniu PIT lub też będzie z niego zwolniona.

Z uwagi na przytoczone powyżej argumenty Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.