IPPB4/415-1039/14-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze sfinansowaniem składki w ramach bezimiennej polisy dotyczącej ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze sfinansowaniem składki w ramach bezimiennej polisy dotyczącej ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 17 stycznia 2014 r. R. S.A. (dalej Spółka) zawarła umowę Ubezpieczenia Szkód Powstałych w Następstwie roszczeń z tytułu Odpowiedzialności Członków organów Spółki Kapitałowej, na okres od 14 stycznia 2014 r. do 13 stycznia 2015 r.

Na podstawie tej umowy, zakład ubezpieczeń zobowiązał się, że w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego, pokryje określone koszty związane z tym zdarzeniem. Fakt zawarcia tej umowy został potwierdzony w polisie ubezpieczeniowej. Natomiast szczegółowe warunki tego ubezpieczenia zostały wskazane w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (dalej OWU).

Ze względu na charakter zawartej umowy ubezpieczenia, obejmuje ono członków organów (ani w polisie, ani w OWU członkowie organów Spółki nie zostali wskazani imiennie jako ubezpieczeni). Brak możliwości imiennej identyfikacji ubezpieczonych wiąże się przede wszystkim z faktem, że w momencie zawarcia umowy ubezpieczenia stanowią oni otwarty krąg podmiotów.

W konsekwencji zawarcia przedmiotowej umowy, świadczeniem w postaci ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej zostali objęci m.in. Członkowie Zarządu R. S.A.

Z tego tytułu z wynagrodzeń: Pana W. Ś. - pełniącego funkcję Prezesa Zarządu, Pani M. G. - N. - pełniącej funkcję Wiceprezesa Zarządu, a także Pani E. K. - pełniącej funkcję Członka Zarządu, odprowadzony został podatek dochodowy od osób fizycznych w następującej wysokości:

* od wynagrodzenia Pana W. Ś. - 744 zł,

* od wynagrodzenia Pani M. G. - N. - 381 zł,

* od wynagrodzenia Pani E. K. - 381 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne świadczenie ustanowione na rzecz członków organów Spółki w tym także na rzecz członków organu jakim jest Zarząd - w postaci objęcia ich ubezpieczeniem OC stanowi dla nich przychód i tym samym rodzi obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego od wynagrodzeń konkretnych, indywidualnych pracowników - w tym także Członków Zarządu R. S.A.: Pana W. Ś. (Prezesa Zarządu) Pani M. G. - N., Pani E. K. - podczas gdy polisa jest bezimienna i nie obejmuje konkretnych osób, zatem brak jest możliwości identyfikacji z imienia i nazwiska podmiotów ubezpieczonych, a także podczas gdy w czasie objęcia Członków Zarządu R. S.A. tym ubezpieczeniem w żaden sposób nie skorzystali oni ze świadczeń oferowanych przez ubezpieczyciela.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, orzecznictwa sądów administracyjnych a także w ślad za wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., nieodpłatne świadczenie na rzecz członków organów Spółki, jakie w niniejszym przypadku stanowi ubezpieczenie OC, nie stanowi dla nich przychodu, a tym samym nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku obliczenia i poboru podatku dochodowego.

Przede wszystkim podkreślenia wymaga, że wskazana we wniosku polisa jest bezimienna, nie obejmuje konkretnej osoby lecz nieokreślony, otwarty i zmienny krąg osób, wskutek czego, w opinii Wnioskodawcy, niemożliwe jest przypisanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konkretnej, indywidualnej osobie. Dodatkowy argument w tym przedmiocie stanowi także fakt, że ww. świadczenie w postaci ubezpieczenia OC nie zostało w żaden sposób wykorzystane przez objętych nim Członków Zarządu R. S.A., a zatem nie doszło do powstania po ich stronie przysporzenia ani w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej ani w postaci zaoszczędzenia konkretnego wydatku. W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zaistniałym stanie faktycznym objęcie ubezpieczeniem OC członków organów Spółki, w tym także Członków Zarządu R. S.A. nie stanowi dla nich przychodu, a zatem nie rodzi obowiązku Wnioskodawcy odprowadzenia od ich wynagrodzeń podatku dochodowego.

W art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361) wskazano, że przychodami - z pewnymi zastrzeżeniami - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponadto, na podstawie art. 12 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przy analizie niniejszego zagadnienia prawnego należy w pierwszej kolejności ustalić znaczenie terminu "nieodpłatne świadczenie". Zgodnie z utrwalonym poglądem (zob. uchwała siedmiu sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/2002, ONSA 2003/2, poz, 47; wyrok SN z dnia 6 sierpnia 1999 r., sygn, akt III RN 31/99, OSNAPiUS 2000/13, poz. 496; wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98; uchwała siedmiu sędziów NSA z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/2010, ONSA i WSA 2010/4, poz. 58; uchwała siedmiu sędziów NSA z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/2006, ONSA i WSA 2006/6, poz. 153), pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, czy osób fizycznych, których celem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W dalszej kolejności należy ustalić, czy opłacanie polisy przez Wnioskodawcę stanowi nieodpłatne świadczenie dla członków organów Spółki. W orzecznictwie prezentowane jest stanowisko, że przychód z tego tytułu nie powstanie (np. w interpretacjach indywidualnych z dnia 27 września 2010 r., Nr IPPB4/415-570/10-2/JK, oraz z dnia 14 września 2010 r., IPPB4/415-537/10-4/JK, z dnia 24 sierpnia 2010 r., Nr IPPB4/415-464/10-2/MP, a także z dnia 17 października 2010 r., Nr IPPB2/415-1082/08-2/SP). Podobne stanowiska prezentowano np. w wyrokach: WSA w Warszawie z dnia 26 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2019/08 z tezą "ubezpieczenie członków zarządu i członków rady nadzorczej wykupione przez spółkę kapitałową nie stanowi przychodu tych osób" i z dnia 30 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 804/09, WSA w Szczecinie z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 49/11.

Należy zważyć, że - zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 - nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu. Zdaniem Trybunału, kryterium w takim przypadku musi stanowić obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe czyli korzyść, której efekt jest uchwytny w jego majątku.

Świadczenia uzyskiwane od pracodawcy, aby podlegały opodatkowaniu, muszą prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach; prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. Trybunał zwrócił uwagę, że świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia - w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych - są traktowane jako przychód wyłącznie pod warunkiem, że są "otrzymane", co ma wskazywać na bezwzględnie - w odniesieniu do tego przychodu - wymagany realny charakter świadczenia. W odniesieniu do innych nieodpłatnych świadczeń - bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. W przypadku, gdy mamy do czynienia z nieokreślonym, niejednorodnym oraz zmiennym pod względem ilościowym kręgiem osób objętych ubezpieczeniem, nie jest możliwe przypisanie odpowiedniej części kwoty składki do osób, które podlegają bądź będą podlegać ubezpieczeniu, a więc w konsekwencji nie jest możliwe określenie wymiaru finansowego ewentualnego nieodpłatnego świadczenia (podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. III SA/Wa 2019/08).

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy należy przede wszystkim podkreślić, że z uwagi na fakt, że wskazana we wniosku polisa jest bezimienna i nie obejmuje konkretnej osoby, a krąg osób ubezpieczonych uzależniony jest od zmiennego co do liczby i osób składu osobowego organów Spółki, niemożliwe jest przypisanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do konkretnej, indywidualnej osoby. W ocenie Wnioskodawcy, ubezpieczenie OC nie stanowi dla poszczególnych członków organów Spółki przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co jest tym bardziej uzasadnione szeroką definicją członków organów Spółki, jak również tym, że nie są oni wymienieni z imienia i nazwiska. Ponadto, samo zawarcie umowy ubezpieczenia nie spowodowało powstania po stronie członków organów Spółki przysporzenia mającego jakikolwiek wymiar finansowy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że o ile skład osobowy członków organów Spółki możliwy będzie do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że stanowisko odnoszące się do analogicznego stanu faktycznego z tym, który został przedstawiony w niniejszym wniosku, w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w przypadku objęcia członków zarządu, rady nadzorczej oraz pracowników ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej zostało przedstawione przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 17 października 2008 r. (IPPB2/415-1082/08-2/SP).

W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej, odnosząc się do kwestii powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w związku z objęciem bliżej nieoznaczonego kręgu osób ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej stwierdził, że "w przypadku gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (załączniku do umowy, aneksie lub w innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę."

Mając na uwadze podniesione powyżej okoliczności Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po jego stronie nie powstał obowiązek obliczenia i poboru podatku dochodowego z tytułu objęcia ubezpieczeniem OC członków organów Spółki, w tym Członków Zarządu R. S.A. pracowników R.S.A. Pana W. Ś., Pani M. G. - N. i Pani E. K.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy - Kodeks cywilny - ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, członka rady nadzorczej, pracownika wykonującego funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje - co do zasady - powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem zawiera umowę ubezpieczenia i Spółka poniesie koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo że otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zawarta przez Spółkę w rezultacie zapewniać będzie tym osobom ochronę. Chronić je będzie przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania (lub nie podejmowania) przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dnia 17 stycznia 2014 r. Spółka zawarła umowę Ubezpieczenia Szkód Powstałych w Następstwie roszczeń z tytułu Odpowiedzialności Członków organów Spółki Kapitałowej, na okres od 14 stycznia 2014 r. do 13 stycznia 2015 r. (Polisa). Na podstawie tej umowy, zakład ubezpieczeń zobowiązał się, że w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego, pokryje określone koszty związane z tym zdarzeniem. Fakt zawarcia tej umowy został potwierdzony w polisie ubezpieczeniowej. Natomiast szczegółowe warunki tego ubezpieczenia zostały wskazane w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (dalej OWU). Ze względu na charakter zawartej umowy ubezpieczenia, obejmuje ono członków organów (ani w polisie, ani w OWU członkowie organów Spółki nie zostali wskazani imiennie jako ubezpieczeni). Brak możliwości imiennej identyfikacji ubezpieczonych wiąże się przede wszystkim z faktem, że w momencie zawarcia umowy ubezpieczenia stanowią oni otwarty krąg podmiotów. W konsekwencji zawarcia przedmiotowej umowy, świadczeniem w postaci ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej zostali objęci m.in. Członkowie Zarządu R. S.A. Z tego tytułu z wynagrodzeń Prezesa Zarządu, Wiceprezesa Zarządu, a także Członka Zarządu, odprowadzony został podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle opisu stanu faktycznego zaprezentowanego we wniosku należy przyjąć za Spółka, że ubezpieczonym będzie nieograniczony krąg osób. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że opłacona składka ubezpieczeniowa z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym po stronie członka Zarządu, ponieważ nie będzie możliwym zidentyfikowanie kręgu osób objętych owym ubezpieczeniem Tym samym, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Sądu oraz interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego organu. Wydane orzeczenia i interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.