IPPB4/415-1016/12/16-5/S/MP - Określenie skutków podatkowych związanych z podjęciem uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego przez spółkę komandytowo-akcyjną z zysków zgromadzonych przez tę spółkę poprzez emisję nowych akcji lub podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-1016/12/16-5/S/MP Określenie skutków podatkowych związanych z podjęciem uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego przez spółkę komandytowo-akcyjną z zysków zgromadzonych przez tę spółkę poprzez emisję nowych akcji lub podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, sygn. akt III SA/Wa 1103/13 (data wpływu 21 stycznia 2016 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 12 listopada 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z podjęciem uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego przez spółkę komandytowo-akcyjną z zysków zgromadzonych przez tę spółkę poprzez emisję nowych akcji lub podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z podjęciem uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego przez spółkę komandytowo-akcyjną z zysków zgromadzonych przez tę spółkę poprzez emisję nowych akcji lub podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną ("Wnioskodawca" lub "Akcjonariusz"), posiada akcje spółki komandytowo - akcyjnej oraz będzie posiadał akcje innych spółek komandytowo - akcyjnych ("SKA").Walne zgromadzenie SKA podejmie uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego ze środków własnych SKA poprzez emisję nowych akcji lub podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Na ten cel zostaną przekazane środki zgromadzone na kapitale zapasowym SKA, pochodzące z tzw. agio emisyjnego z poprzednich emisji akcji. Agio emisyjne powstało w związku z wniesieniem do SKA wkładów pieniężnych i niepieniężnych.

Akcje przydzielone (nabyte) w tym trybie nie wymagają objęcia, będą przysługiwały akcjonariuszom w tym Wnioskodawcy w stosunku do ich udziałów w dotychczasowym kapitale zakładowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako akcjonariusz SKA jest zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, jeśli walne zgromadzenie SKA podejmie uchwałę o przekazaniu środków zgromadzonych na kapitale zapasowym na kapitał zakładowy SKA, a Wnioskodawcy zostaną przydzielone nowe akcje lub nastąpi podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Przepis art. 8 ustawy PIT przewiduje opodatkowanie przychodu z udziałów w zyskach osób niebędących osobami prawnymi i nie obejmuje on swoim zakresem opodatkowania przychodu uzyskanego przez akcjonariusza SKA w przypadku podniesienia kapitału zakładowego ze środków własnych SKA.

Kolejną regulacją mogącą mieć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji jest ogólna definicja przychodu zawarta w przepisie art. 11 ust. 1 Ustawy PIT stanowiąca, że: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast przepis art. 14 ust. 1 Ustawy PIT stanowi, że za dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Również te unormowania nie obejmują swoim zakresem opisanej w zdarzeniu przyszłym sytuacji.

Nie przewiduje jej także przepis art. 17 wymieniający przychody z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z przepisem art. 24 ust. 5 pkt 4 Ustawy PIT: "dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także (...) dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej".

Z brzmienia przytoczonego przepisu jasno wynika, że dochód (przychód) do opodatkowania powstaje jedynie na skutek podwyższenia kapitału zakładowego w spółce będącej osobą prawną. Natomiast zgodnie z przepisem art. 8 i 125 Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037) oraz art. 331 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93) spółka komandytowo-akcyjna jest jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną tak jak pozostałym spółkom osobowym.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako akcjonariusz SKA nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, jeśli walne zgromadzenie SKA podejmie uchwałę o przekazaniu środków zgromadzonych na kapitale zapasowym na kapitał zakładowy, a Wnioskodawcy zostaną przydzielone nowe akcje lub nastąpi podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji, gdyż obowiązku takiego nie przewiduje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w pełni potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 23 września 2011 r. (IPPB2/415-615/11-2/MK).

W interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2013 r. Nr IPPB4/415-1016/12-2/MP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych związanych z podjęciem uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego przez spółkę komandytowo-akcyjną:

a.

w części dotyczącej podwyższenia kapitału zakładowego z zysków zgromadzonych przez tę spółkę poprzez emisję nowych akcji - jest nieprawidłowe,

b.

w części dotyczącej podwyższenia kapitału zakładowego z zysków zgromadzonych przez tę spółkę poprzez podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji - jest prawidłowe.

Interpretację doręczono w dniu 30 stycznia 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca, reprezentowany przez pełnomocnika Panią Dorotę D., w dniu 1 lutego 2013 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu do Izby Skarbowej 4 lutego 2013 r.).

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, w dniu 5 marca 2013 r., pismem Nr IPPB4/415-1016/W/12-4/MP udzielono odpowiedzi na ww. wezwanie, w którym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź została skutecznie doręczona w dniu 11 marca 2013 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 24 stycznia 2013 r. Nr IPPB4/415-1016/12-2/MP Strona Skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika Panią Dorotę D., złożyła pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.) skargę z powodu jej niezgodności z prawem, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1103/13 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB4/415-1016/12-2/MP z dnia 24 stycznia 2013 r., w części uznającej stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe. W wyroku tym Sąd stwierdził, że interpretacja indywidualna nie może być wykonana w części, w jakiej została uchylona.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że sporne między stronami jest zagadnienie, czy powstaniem przychodu akcjonariusza będzie skutkowało objęcie nowych akcji w związku z powyższym podwyższeniem kapitału zakładowego SKA.

Skarżący uważał, że obejmując akcje nowej emisji nie uzyska przychodu i w związku z tym nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ obowiązku takiego nie przewiduje u.p.d.o.f.

Zdaniem Ministra Finansów, jeżeli walne zgromadzenie SKA podejmie uchwałę o przekazaniu środków zgromadzonych na kapitale zapasowym na kapitał zakładowy spółki, skutkiem czego Skarżącemu zostaną przydzielone nowe akcje, uzyska on przychód z udziału w SKA, stanowiący rodzaj dywidendy rzeczowej (w formie akcji), który to przychód powinien być opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu rację ma Skarżący.

W uchwale z 20 maja 2013 r. sygn. akt II FPS 6/12 (dostępna na http://orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f. przychód (dochód) osoby fizycznej, będącej akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, a obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych powstaje w dacie powstania przychodu, którą w myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy jest dzień wypłaty dywidendy.

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował dla celów podatkowych, czym jest przychód z udziału w SKA, konieczne jest, zdaniem Sądu, rozważenie spornego zagadnienia prawnego w kontekście przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h., w zakresie stosunku prawnego akcjonariuszy SKA stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej.

W konsekwencji, na podstawie art. 347 § 1 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h, prawo do udziału w zysku akcjonariusza spółki powstaje, dopiero z chwilą jego przeznaczenia przez zgromadzenie wspólników do wypłaty akcjonariuszom. Przyjąć zatem należy, że akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, stosownie do art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h., zysk ze spółki przysługuje tylko wtedy, gdy zostanie podjęta uchwała o jego podziale. Wcześniej akcjonariusz nie ma skutecznego roszczenia o wypłatę przypadającej mu części zysku. Z tą chwilą, a więc dopiero po spełnieniu przesłanek określonych w k.s.h., akcjonariusz nabywa wierzytelność o wypłatę, należnej mu części zysku (dywidendy). Jakkolwiek prawo do udziału w zysku jest podstawowym prawem majątkowym przysługującym akcjonariuszowi SKA, prawo to należy odróżnić od wierzytelności i opartego na nim roszczenia akcjonariusza wobec spółki o wypłatę przypadającej mu części zysku przeznaczonego do podziału.

Sąd podniósł, że z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że uchwała - jeżeli walne zgromadzenie SKA ją podejmie - dotyczyć będzie przekazania środków zgromadzonych na kapitale zapasowym na kapitał zakładowy spółki. Nie będzie to zatem uchwała o podziale zysku z przeznaczeniem przynajmniej jego części na wypłatę dywidendy.

Tymczasem, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w powyższej uchwale o sygn. akt II FPS 6/12, przysporzeniem majątkowym akcjonariusza SKA w sensie ekonomicznym będzie dopiero wypłacona mu dywidenda. Od tego momentu przychód z tytułu udziału w zysku spółki (art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f.) staje się przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, należnym w rozumieniu art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., stanowiącym podstawę do wyliczenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, zdaniem Sądu, brak jest podstaw do twierdzenia, że przychód ten w postaci dywidendy (rzeczowej w formie akcji) powstaje z momentem przydzielenia akcjonariuszom akcji z nowej emisji. Moment uzyskania dochodu z akcji (dywidendy) nie jest tożsamy z momentem ich nabycia bez względu na formę tego nabycia (w tym przypadku przydzielenia nowych akcji w ramach podwyższenia kapitału zakładowego). Cechą papierów wartościowych, jakimi są akcje, jest generowanie dochodu w przyszłości, tj. w postaci dywidendy, czy też - w przypadku ich odpłatnego zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na nabycie akcji.

W momencie zaś przydzielenia akcji nowej emisji na warunkach opisanych przez Skarżącego przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje akcjonariusz, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, ma charakter potencjalny. Dopiero zwiększenie przychodu przy zbyciu akcji w podwyższonym kapitale zakładowym może spowodować powstanie podatkowego dochodu ze zbycia akcji, ponieważ wartość sumy akcji posiadanych przez akcjonariusza SKA będzie zwykle większa po podwyższeniu kapitału zakładowego niż przed tym podwyższeniem. Dojdzie zatem do swego rodzaju przesunięcia terminu opodatkowania udziału w zysku, który to udział - jako że nie został przeznaczony na wypłatę dywidendy - nie został opodatkowany w roku powstania tego zysku, a zostanie opodatkowany dopiero jako zwiększenie przychodu ze zbycia akcji nabytych w drodze podwyższenia kapitału zakładowego z niepodzielonych zysków.

Sąd podniósł, że stanowisko Ministra Finansów prowadzi natomiast do opodatkowania przychodów, których Skarżący nie tylko nie otrzymał, ale które w ogóle nie stały się należne, ponieważ nie powstało prawo do dochodzenia ich od spółki.

Zdaniem Sądu, niezasadny jest pogląd Organu interpretacyjnego, zgodnie z którym uzyskanie nowych akcji w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego stanowi otrzymanie surogatu dywidendy "w formie rzeczowej", czy też jest formą nieodpłatnego przekazania akcjonariuszowi akcji należących do SKA lub powoduje sytuację "gdzie część majątku spółki zostaję przekazana akcjonariuszowi w formie akcji". Pogląd ten pomija bowiem istotę instytucji akcji wynikającą z przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), do której odsyła art. 5a pkt 11 u.p.d.o.f. Akcje to nie abstrakcyjna wartość wyrażona w nich samych rozumianych, czy to jako fizycznie istniejący dokument, czy też jako zindywidualizowane prawo majątkowe. Stanowią one prawnie określony tytuł do udziału w zyskach spółek (akcyjnych i komandytowo-akcyjnych) oraz w prawie decydowania o określonych istotnych sprawach tych spółek, z których posiadania wynikają też określone obowiązki akcjonariusza. Spółka komandytowo-akcyjna, co do zasady, na skutek podwyższenia kapitału akcyjnego nie nabywa własności akcji, nie może więc przekazać ich akcjonariuszowi jako właściciel (czy podmiot posiadający inne prawa rzeczowe). Do takiego wniosku prowadzi analiza art. 362 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h., zakazującego nabywania przez spółkę własnych akcji, z pewnymi wyraźnie określonymi wyjątkami. Wyjątki te dotyczą jednak tylko takich sytuacji, gdy spółka nabywa własne akcje, do których prawa wcześniej istniały po stronie podmiotów innych niż ta spółka. Skoro na etapie emisji akcji w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego spółka nie posiada własnych akcji, to nie może ani akcjonariuszowi, ani komukolwiek innemu "świadczyć" ich w żaden sposób (ani nieodpłatnie, ani jako surogatu dywidendy, ani też jako części swojego majątku). Nabycie akcji wynikające z podwyższenia kapitału zakładowego jest nabyciem pierwotnym. W chwili wykreowania tych akcji ich pierwotnym posiadaczem (właścicielem) jest akcjonariusz.

W ocenie Sądu, w przypadku przydzielenia akcji z nowej emisji w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego SKA, po stronie akcjonariusza nie powstaje przychód z udziału w spółce nie będącej osobą prawną stosownie do art. 8 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Uzyskania akcji powstałych na skutek podwyższenia kapitału zakładowego SKA z własnych środków (kapitału zapasowego) nie można rozumieć jako otrzymania lub postawienia do dyspozycji akcjonariusza wartości pieniężnych, czy też świadczeń w naturze, ani innych nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Jak już Sąd wskazał, brak jest również podstaw do przyjęcia, że przyznanie akcjonariuszom akcji można uznać za rodzaj dywidendy rzeczowej, a tym samym za przychód z udziału w SKA.

Jednocześnie Sąd zauważył, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wyraźnie wskazał sytuację, gdy podwyższenie kapitału zakładowego jest przychodem podlegającym opodatkowaniu. Uczynił to w art. 24 ust. 5 pkt 4 u.p.d.o.f., ale wyłącznie w odniesieniu do udziału w zyskach osób prawnych, a więc spółek kapitałowych w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, do których spółka komandytowo-akcyjna nie należy. Przy tak zawężonym przez ustawodawcę zakresie zastosowania tego przepisu za zasadne należy uznać stanowisko Skarżącego, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało uregulowane opodatkowanie tym podatkiem podwyższenia kapitału zakładowego w sytuacji, gdy walne zgromadzenie SKA podejmie uchwałę o przekazaniu środków zgromadzonych na kapitale zapasowym na kapitał zakładowy, a akcjonariuszowi zostaną przydzielone nowe akcje lub nastąpi podwyższenie wartości nominalnej akcji dotychczasowych. Dozwolone przepisami Kodeksu spółek handlowych podwyższenie kapitału zakładowego środkami pochodzącymi z kapitału zapasowego wyklucza zastosowanie art. 24 ust. 5 pkt 4 u.p.d.o.f., jeżeli uchwała w tym przedmiocie dotyczy spółki osobowej. Ujęty w ustawie podatkowoprawny stan faktyczny zakreśla granice ingerencji państwa w sferę majątkową podmiotu opodatkowanego. Nie może być on w trakcie stosowania prawa rozszerzany poza to, co bezpośrednio wynika z ustawy podatkowej. Milczenie ustawodawcy co do opodatkowania danego stanu faktycznego, niezależnie od tego czy zamierzone, czy wynikające z błędu, stanowi obszar wolny od opodatkowania (por. R. Mastalski, Prawo podatkowe - część ogólna, Warszawa 1998, s. 52).

Z przedstawionych powyżej powodów Sąd uznał, że zdarzenie polegające na przydzieleniu akcjonariuszowi będącemu osobą fizyczną, akcji z nowej emisji dokonywanej w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego SKA ze środków własnych tej spółki (pochodzących z tzw. agio emisyjnego zgromadzonego na kapitale zapasowym) nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 11 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., ponieważ nie stanowi przychodu podatkowego, o którym mowa w tych przepisach.

Ponadto Sąd wskazał, że sporne zagadnienie było już przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych. Stanowisko takie samo, jak zajęte przez Skład orzekający w niniejszej sprawie, zajęte zostało także np. w wyrokach WSA w Kielcach z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Ke 257/13, WSA w Łodzi z 13 września 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 794/13, WSA w Gdańsku z 23 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 683/13 oraz 24 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd. 703/13 oraz WSA w Szczecinie z 17 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 514/13 (dostępne j.w.).

Sąd stwierdza zatem, że prawidłowe było stanowisko Skarżącego, zgodnie z którym objęcie nowych akcji SKA wyemitowanych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego z kapitału zapasowego tej spółki nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwestionując to stanowisko Minister Finansów naruszył przepisy prawa materialnego, tj. art. 8 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 11 oraz art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia przepisów postępowania Sąd stwierdza, że podobnie jak Skarżący, uważa rozbieżność orzecznictwa organów podatkowych za zjawisko niepożądane. W demokratycznym państwie prawa pewność obywateli co do swojej sytuacji prawnej oraz przekonanie o równym traktowaniu wszystkich podmiotów, szczególnie w zakresie obowiązków o charakterze publicznoprawnym, jest okolicznością o istotnym znaczeniu. Tym niemniej, zdaniem Sądu, poszanowanie tych zasad oraz związanej z nimi zasady prowadzenia postępowaniu w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, musi uwzględniać także okoliczność, czy w konkretnym przypadku wydana na wniosek określonego podmiotu interpretacja indywidualna jest zgodna z przepisami prawa. W rozpoznanej sprawie tak się nie stało z uwagi na wadliwą wykładnię przepisów prawa materialnego.

Sąd orzekł, że ponownie rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie, w jakim w zaskarżonej interpretacji uznał stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe, Minister Finansów uwzględni przedstawioną wyżej ocenę prawną.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.), dalej: "p.p.s.a.", Sąd uchylił zaskarżoną interpretację w części uznającej stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe.

Skarżący zaskarżył interpretację indywidualną z dnia 24 stycznia 2013 r. w części dotyczącej podwyższenia kapitału zakładowego ze środków własnych SKA poprzez emisję nowych akcji. Jest to zdarzenie przyszłe odmienne od zdarzenia przyszłego, w którym podwyższenie kapitału zakładowego łączy się z podwyższeniem wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Jakkolwiek ujęte w jednym akcie interpretacji indywidualnej, Minister Finansów przedstawił dwa stanowiska dotyczące dwóch różnych zdarzeń przyszłych opisanych przez Skarżącego. Dlatego też nie ma przeszkód, aby uchylić zaskarżoną interpretację jedynie w tej wskazanej przez Skarżącego części.

Jak już Sąd wskazał, stanowisko Skarżącego co do konsekwencji podatkowych podwyższenia wartości posiadanych akcji SKA, Organ interpretacyjny uznał za prawidłowe i skarga nie obejmowała tej części zaskarżonej Interpretacji. Brak więc było podstaw do podjęcia przez Sąd rozstrzygnięcia w tym zakresie.

Od powyższego wyroku została złożona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie skarga kasacyjna z dnia 18 lutego 2014 r. Nr IO-007-24/14.

W wyniku skargi kasacyjnej, wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 995/14 oddalił skargę kasacyjną.

Wobec powyższego, wyrok WSA z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1103/13 stał się prawomocny z dniem 15 grudnia 2015 r.

W dniu 21 stycznia 2016 r. do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z aktami.

Biorąc pod uwagę spostrzeżenia Sądu, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie dokonał ponownego rozpatrzenia przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1103/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osadzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl