IPPB4/415-1009/14-6/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 16 grudnia 2014 r.) oraz w piśmie (data nadania 16 lutego 2015 r., data wpływu 18 lutego 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 10 lutego 2015 r. Nr IPPB4/415-1009/14-2/MS, Nr IPPB2/4515-13/15-2/MZ (data nadania 10 lutego 2015 r., data doręczenia 13 lutego 2015 r.) oraz w piśmie (data nadania 2 marca 2015 r., data wpływu 3 marca 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 23 lutego 2015 r. Nr IPPB4/415-702/14-4/MS, Nr IPPB2/4515-13/15-4/MZ (data nadania 23 lutego 2015 r., data doręczenia 27 lutego 2015 r.) wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego za nieruchomość przejętą dekretem - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji w indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego za nieruchomość przejętą dekretem.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 10 lutego 2015 r. Nr IPPB4/415-1009/14-2/MS, Nr IPPB2/4515-13/15-2/MZ, (data nadania 10 lutego 2015 r., data doręczenia 13 lutego 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię o wskazanie, którego stanu faktycznego (podatku) dotyczy wpłata w wysokości 40 zł, dokonana przez Wnioskodawczynię na konto Izby Skarbowej w Warszawie oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Pismem (data nadania 16 lutego 2015 r., data wpływu 18 lutego 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie, jednakże uzupełnienie to nie zostało podpisane przez Wnioskodawczynię.

W związku z powyższym pismem z dnia 23 lutego 2015 r. Nr IPPB4/415-702/14-4/MS, Nr IPPB2/4515-13/15-4/MZ (data nadania 23 lutego 2015 r., data doręczenia 27 lutego 2015 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez ponowne przesłanie uzupełnienia, opatrzonego własnoręcznym podpisem Wnioskodawczyni w oryginale.

Pismem (data nadania 2 marca 2015 r., data wpływu 3 marca 2015 r.) Wnioskodawczyni powyższe uzupełniła w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W sierpniu 2014 r. zostało Wnioskodawczyni wypłacone (jako następcy prawnemu) odszkodowanie za gospodarstwo rolne Jej babci, które zostało przejęte dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Gospodarstwo to było własnością babci Wnioskodawczyni i jej pierwszego męża (który poległ podczas I wojny światowej). Gospodarstwo rolne było uprawiane do lat 60-tych, wpierw przez babcię i jej pierwszego męża, następnie przez babcię i jej drugiego męża oraz dzieci babci. W latach 60-tych zostało ono przejęte przez spółdzielnię mieszkaniową.

W dniu 24 listopada 1993 r. został złożony wniosek, przez jedną z córek babci Wnioskodawczyni (w tym czasie już nie żyła babcia ani jej mężowie) o odszkodowanie za gospodarstwo rolne.

Po 21 latach czyli w bieżącym roku na postawie:

art 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 41, poz. 561, z późn. zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.), art. 4 pkt 9b i art. 11 ust. 1 i art. 129 ust. 5 pkt 3 i art. 132 ust. 1a i ust. 5 oraz art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 516, z późn. zm.)

Prezydent Miasta ustaliła i wypłaciła odszkodowanie następcom prawny (czyli wnukom i prawnukom, ponieważ dzieci babci i współmałżonkowie dzieci również nie żyją).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przyznane odszkodowanie podlega podatkowi od osób fizycznych i podlega zwolnieniu.

2. Czy przyznane odszkodowanie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

3. Jakie dokumenty należy złożyć w Urzędzie Skarbowym.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Przyznane pieniężne odszkodowanie za gospodarstwo rolne przejęte przez Państwo na mocy dekretu Bieruta podlega ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Rozdział 3 art. 21 ust. 1 pkt 3 jest zwolniony z podatku. Wysokość otrzymanego odszkodowania, jak i zasady jego przydzielenia wynikają wprost z ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz Kodeksu postępowania administracyjnego oraz z ustawy o ustroju miasta. Więc zasadne jest zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Nowe brzmienie przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Ustawodawca wyłączył z opodatkowania te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, z wyjątkiem wymienionych w lit. a-g) tego przepisu, tj. między innymi odszkodowań wypłacanych na podstawie zawartych ugód i umów innych niż ugody sądowe.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy objęte są tylko odszkodowania (zadośćuczynienia), których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego wyżej przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Należy mieć również na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,

* cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Podstawę prawną przyznawania i ustalania odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stanowi ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 2102, poz. 651 z późn. zm.).

Z brzmienia art. 215 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przepisy ustawy dotyczące odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do odszkodowania za gospodarstwo rolne na gruntach, które na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W. przeszły na własność państwa, jeżeli ich poprzedni właściciele lub następcy prawni tych właścicieli, prowadzący gospodarstwo, zostali pozbawieni faktycznego władania wspomnianym gospodarstwem po dniu 5 kwietnia 1958 r.

Natomiast ust. 2 powołanego artykułu stanowi, że przepisy ustawy dotyczące odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do domu jednorodzinnego, jeżeli przeszedł on na własność państwa po dniu 5 kwietnia 1958 r., oraz do działki, która przed dniem wejścia w życie dekretu wymienionego w ust. 1 mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne, jeżeli poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej możliwości władania nią po dniu 5 kwietnia 1958 r. W ramach przyznanego odszkodowania poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni mogą otrzymać w użytkowanie wieczyste działkę pod budowę domu jednorodzinnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w sierpniu 2014 r. zostało Wnioskodawczyni wypłacone (jako następcy prawnemu) odszkodowanie za gospodarstwo rolne Jej babci, które zostało przejęte dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Gospodarstwo to było własnością babci Wnioskodawczyni i jej pierwszego męża. Gospodarstwo rolne było uprawiane do lat 60-tych, wpierw przez babcię i jej pierwszego męża, następnie przez babcię i jej drugiego męża oraz dzieci babci. W latach 60-tych zostało ono przejęte przez spółdzielnie mieszkaniowy.

W dniu 24 listopada 1993 r. został złożony wniosek, przez jedną z córek babci Wnioskodawczyni (w tym czasie już nie żyła babcia ani jej mężowie) o odszkodowanie za gospodarstwo rolne położone w W. Po 21 latach czyli w bieżącym roku na postawie:

art 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 41, poz. 561, z późn. zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.), art. 4 pkt 9b i art. 11 ust. 1 i art. 129 ust. 5 pkt 3 i art. 132 ust. 1a i ust. 5 oraz art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 516, z późn. zm.) Prezydent Miasta ustaliła i wypłaciła odszkodowanie następcom prawny.

Z przedstawionego powyżej stanu prawnego wynika, że przedmiotowe odszkodowanie przyznawane jest na podstawie art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, która odwołuje się w cytowanym wyżej ust. 1 art. 215 ustawy do dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy.

W związku z tak szczegółowo określonymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami zasadami ustalania odszkodowań z tytułu wywłaszczenia nieruchomości, należy uznać, że wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie, w oparciu o przepisy tej ustawy, spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie podlegało zwolnieniu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 3.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe, gdyż wypłacone w 2014 r. odszkodowanie, w oparciu o przepisy tej ustawy, spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 29, a nie jak wskazała Wnioskodawczyni na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3.

Wnioskodawczyni nie ma obowiązku złożenia zeznania podatkowego (ani innych dokumentów) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania powyższego odszkodowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.