IPPB4/415-10/11-2/SP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-10/11-2/SP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania świadczeń dokonywanych przez Spółkę na rzecz obywatela Belgii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2011 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń dokonywanych przez Spółkę na rzecz obywatela Belgii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności, spółka podejmuje różnego rodzaju działania marketingowe, administracyjne, finansowe, sprzedażowe, logistyczne, produkcyjne, oraz związane z ochroną środowiska. KoOrdynacja i zarządzanie tymi procesami, z uwagi na specyfikę branży, wymaga specjalistycznej wiedzy i doboru odpowiedniego personelu na szczeblu menadżerskim. Z tego powodu, Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką z grupy, belgijskim rezydentem podatkowym (spółka oddelegowująca), na podstawie której spółka oddelegowująca zobowiązała się do oddelegowania do spółki swojego wykwalifikowanego pracownika (oddelegowany).

Oddelegowany jest obywatelem belgijskim i przez cały okres trwania oddelegowania, będzie zatrudniony w spółce oddelegowującej (nie będzie go łączyć z wnioskodawcą żaden stosunek zatrudnienia). W spółce oddelegowany będzie pełnić funkcję dyrektora generalnego i do jego kompetencji należeć będzie m.in. wytyczanie strategii działania spółki oraz nadzór nad jej implementacją wdrażanie zasad i procedur pozwalających spółce na realizację jej założeń finansowych, nadzór nad przestrzeganiem procedur dotyczących ochrony środowiska oraz wdrożenie nowych procedur w tym zakresie, a także rozwijanie relacji ze strategicznymi klientami spółki.

Uchwałą walnego zgromadzenia spółki, oddelegowany został powołany na członka jej zarządu. Równocześnie, oddelegowany nie jest udziałowcem spółki. Zgodnie z umową o oddelegowaniu, spółka jest obciążana kosztami związanymi z pobytem oddelegowanego w Polsce w tym m.in. kosztami czynszu najmu mieszkania dla oddelegowanego w pobliżu miejsca siedziby Wnioskodawcy (gdzie oddelegowany mieszka wraz z rodziną). Kosztami mediów (takimi jak gaz, woda, elektryczność, wywóz śmieci, itp.). A także kosztami opieki medycznej. Koszty najmu oraz opieki medycznej udokumentowane są fakturami wystawianymi na wnioskodawcę. Koszty mediów natomiast udokumentowane są fakturami wystawianymi na wynajmującego (osobę wynajmującą mieszkanie oddelegowanemu), na podstawie których spółka dokonuje płatności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy ponoszone przez spółkę koszty związane z najmem mieszkania dla oddelegowanego, koszty mediów oraz koszty opieki medycznej będą dla spółki stanowić koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

2.

Czy koszty czynszu oraz mediów stanowią po stronie oddelegowanego przychód, podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych (p.d.o.f.), a w konsekwencji spółka jako płatnik ma obowiązek pobrania zaliczek na p.d.o.f. w związku z poniesionymi na rzecz oddelegowanego wydatkami.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. pytanie oznaczone Nr 2.

W części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone Nr 1, wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami są (z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w u.p.d.o.f.) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze oraz wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie, zgodnie z art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f., za przychody z wykonywania wolnego zawodu uważa się również przychody otrzymywane przez osoby niezależnie od sposobu ich powoływania należące do składu zarządów rad nadzorczych komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W ocenie spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym nie dojdzie do powstania przychodu po stronie oddelegowanego w wysokości równowartości kosztów czynszu mediów. Jak wskazano, oddelegowany nie mieszka w Polsce, stąd wynajęcie mieszkania w kraju jest niezbędne w kontekście możliwości świadczenia przez niego pracy dla spółki. Gdyby oddelegowany posiadał mieszkanie w Polsce, ponoszenie takich wydatków byłoby bezcelowe. Jednak wobec faktu, że oddelegowany takiego mieszkania nie posiada, ponoszenie opisanych kosztów jest w pełni uzasadnione. Opłacane przez spółkę mieszkanie jest dla oddelegowanego narzędziem służącym realizacji jego obowiązków służbowych. Stąd beneficjentem takiego świadczenia nie jest oddelegowany a Wnioskodawca. W konsekwencji, oddelegowany nie odnosi żadnych osobistych korzyści w związku z opłacaniem przez spółkę mieszkania.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie spółki, koszty ponoszone na rzecz oddelegowanego nie mieszczą się w zakresie art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Na gruncie wskazanego przepisu, przychód po stronie oddelegowanego mógłby potencjalnie powstać przy założeniu, że wydatki ponoszone przez spółkę stanowią dla oddelegowanego nieodpłatne świadczenie.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia nie zostało zdefiniowane w u.p.d.o.f., jednak na podstawie orzecznictwa sądów administracyjnych można wskazać jego cechy charakterystyczne, tj.

1.

korzyść podmiotu na rzecz którego dokonywane jest świadczenie powodująca trwałe przysporzenie majątkowe (również w postaci zaoszczędzenia wydatków)

2.

korzyść odniesiona jest kosztem innego podmiotu

3.

korzyść ma konkretny wymiar finansowy

4.

świadczenie otrzymane jest bez ekwiwalentu w jakiejkolwiek postaci (tak np. NSA w Warszawie w uchwale z 18 listopada 2002 r. sygn. FPS 9/02).

Jak już jednak wskazano, faktycznym beneficjentem świadczenia jest spółka, nie oddelegowany. Ponoszenie kosztów czynszu oraz mediów warunkuje możliwość czerpania przez Wnioskodawcę korzyści z efektów pracy oddelegowanego. W konsekwencji, zdaniem spółki w przedmiotowym stanie faktycznym nie jest spełniona podstawowa przesłanka uznania świadczenia za nieodpłatne; tj. powstanie korzyści po stronie otrzymującego takie świadczenie.

W konsekwencji po stronie spółki jako płatnika nie powstaje obowiązek pobrania zaliczek na p.d.o.f., zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f.

Prawidłowość takiego stanowiska potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji z 18 grudnia 2009 r. (Nr IPPB4/415-622/09-3/SP) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że udostępnienie przez spółkę mieszkania na rzecz prokurenta będącego nierezydentem i nie posiadającego w Polsce mieszkania, nie powoduje powstania po stronie prokurenta przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1.

pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

2.

działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

3.

działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4.

położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.

Przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce decydujące jest miejsce osiągania dochodu, a nie zaś miejsce świadczenia usługi. O źródle dochodów położonych w Polsce można mówić wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Polski, lub gdy źródłem dochodu są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką z grupy, belgijskim rezydentem podatkowym (spółka oddelegowująca), na podstawie której spółka oddelegowująca zobowiązała się do oddelegowania do spółki swojego wykwalifikowanego pracownika (oddelegowany). Oddelegowany jest obywatelem belgijskim i przez cały okres trwania oddelegowania, będzie zatrudniony w spółce oddelegowującej (nie będzie go łączyć z wnioskodawcą żaden stosunek zatrudnienia). W spółce oddelegowany będzie pełnić funkcję dyrektora generalnego i do jego kompetencji należeć będzie m.in. wytyczanie strategii działania spółki oraz nadzór nad jej implementacją wdrażanie zasad i procedur pozwalających spółce na realizację jej założeń finansowych, nadzór nad przestrzeganiem procedur dotyczących ochrony środowiska oraz wdrożenie nowych procedur w tym zakresie, a także rozwijanie relacji ze strategicznymi klientami spółki. Uchwałą walnego zgromadzenia spółki, oddelegowany został powołany na członka jej zarządu. Równocześnie, oddelegowany nie jest udziałowcem spółki. Zgodnie z umową o oddelegowaniu, spółka jest obciążana kosztami związanymi z pobytem oddelegowanego w Polsce w tym m.in. kosztami czynszu najmu mieszkania dla oddelegowanego w pobliżu miejsca siedziby Wnioskodawcy (gdzie oddelegowany mieszka wraz z rodziną). Kosztami mediów (takimi jak gaz, woda, elektryczność, wywóz śmieci, itp.). A także kosztami opieki medycznej. Koszty najmu oraz opieki medycznej udokumentowane są fakturami wystawianymi na wnioskodawcę. Koszty mediów natomiast udokumentowane są fakturami wystawianymi na wynajmującego (osobę wynajmującą mieszkanie oddelegowanemu), na podstawie których spółka dokonuje płatności.

Do źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczona została działalność wykonywania osobiście. W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ust. 1 pkt 1 tego artykułu stanowi, że podatek dochodowy od przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez osoby nie mające zamieszkania w Polsce z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 ustawy pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednak zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym dalej "certyfikatem rezydencji" (art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 16 ust. 1 Konwencji miedzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) honoraria, wynagrodzenia za udział w posiedzeniach i inne podobne wypłaty, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Belgii) otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej albo w innym podobnym organie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (w Polsce).

Powyższe postanowienie stosuje się również do wypłat otrzymywanych z tytułu wykonywania funkcji, które zgodnie z ustawodawstwem Umawiającego się Państwa, w którym spółka ma swoją siedzibę, są traktowane jako funkcje o podobnym charakterze do funkcji wykonywanych przez osobę wymienioną w powyższym postanowieniu.

W odniesieniu do powyższego przepisu należy podkreślić, że sformułowanie "mogą być opodatkowane" nie oznacza, że umowa pozostawia decyzję o tym czy opodatkowywać wynagrodzenie w drugim umawiającym się państwie, czy też nie podatnikowi lub płatnikowi. Sformułowanie "mogą być opodatkowane" oznacza, że wypłacone wynagrodzenie zawsze będzie opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, o ile ustawodawstwo podatkowe tego Państwa przewiduje opodatkowanie przychodów z tego tytułu (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje opodatkowanie przychodów z tytułu pełnienia funkcji zarządzania przez osoby należące do składu zarządów).

W związku z powyższym Wnioskodawca od przychodu z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu przez obywatela Belgii obowiązany jest do pobrania 20% podatku dochodowego (art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Podatek ten - zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy - należy przekazać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg siedziby Wnioskodawcy - w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym go pobrano. Natomiast w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, a w przypadku zaprzestania działalności przed tym terminem - do dnia zaprzestania tej działalności, płatnik jest obowiązany przesłać roczną deklarację o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT - 8AR.

Artykuł 42 ust. 2 pkt 2 ustawy, stanowi, iż płatnicy są również zobowiązani przesłać nierezydentom oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych imienne informacje o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne nie mające w Polsce miejsca zamieszkania IFT-1/IFT-1R - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym lub do dnia zaprzestania działalności, w razie zaprzestania działalności przed ww. dniem.

Zgodnie z art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, informacje IFT-1/IFT-1R sporządzają i przekazują podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a.

Odnośnie opodatkowania wartości dodatkowych świadczeń dokonywanych na rzecz obywatela Belgii, którymi została obciążona polska Spółka, konieczne jest ustalenie, czy wartość tych świadczeń stanowi nieodpłatne świadczenie dla obywatela Belgii.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 i 2 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2 określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentu świadczenia wzajemnego).

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy natomiast rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. Akt FPS 9/02).

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe i obowiązujące przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż koszty czynszu i mediów, którymi na podstawie umowy o oddelegowanie jest obciążona polska Spółka (Wnioskodawca), nie będą stanowiły dla obywatela Belgii przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeśli będą związane bezpośrednio z wykonywaniem obowiązków służbowych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał z tego tytułu obowiązku pobrania zaliczek na podatek dochodowy.

W przypadku, gdy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty czynszu najmu mieszkania i kosztów mediów na rzecz oddelegowanego obywatela Belgii nie będą związane bezpośrednio z wykonywaniem obowiązków służbowych, lecz będą wykorzystywane do celów osobistych, wówczas wysokość tych kosztów będzie stanowiła dla obywatela Belgii przychód podlegający opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1. Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do sporządzenia informacji o przychodach z innych źródeł na druku PlT-8C, natomiast nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu.

Jeżeli przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl