IPPB3/4510-922/15-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów i przychodów podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów i przychodów podatkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

MC Sp. z o.o. jest komplementariuszem w spółce B. Sp. z o.o. Sp. komandytowa, (a niebawem MC). Spółka komandytowa zamierza udostępniać, drogą elektroniczną kursy i szkolenia w postaci filmów i plików tekstowych. Pliki z filmami tekstami lub ćwiczeniami do samodzielnego rozwiązania, zwane dalej aplikacjami lub produktami, będą udostępniane odpłatnie za pośrednictwem wyspecjalizowanych platform oferujących usługi świadczone drogą elektroniczną. Nabywcami produktów mogą być osoby fizyczne z całego świata. Platformy, z którymi zamierza współpracować spółka to: A., U., Z., S., D., K., I., a w przyszłości planuje się dodatkowo rozszerzenie listy kontrahentów.

Platformy A., U., Z., S., D. stworzyły i udostępniły swoim klientom (w tym użytkownikom końcowym aplikacji) regulamin sprzedaży, platformy odpowiedzialne są za relacje z konsumentami, ustalenie cen sprzedaży, pobranie płatności. Właściciele platform odpowiadają, również za rozpatrzenie reklamacji w stosunku do użytkownika końcowego (konsumenta), choć zwyczajowo odbywa się to w ten sposób, że po otrzymaniu zgłoszenia reklamacyjnego jest ono przekazywane do dostawcy kontentu, a ten dostarcza nowy plik lub uznaje reklamację za niezasadną.

Zasadniczo występują dwa podstawowe modele umieszczania plików i rozliczania:

1. model działania - U., A. K.:

Działanie spółki polega na umieszczeniu pliku z treścią na platformie i wskazaniu sugerowanej ceny sprzedaży. Platforma, po zakończeniu okresu rozliczeniowego (miesięcznego lub kwartalnego) ustala, jaka ilość plików została pobrana przez konsumentów, ustala wartość wynagrodzenia należnego spółce, potrąca swoją prowizję i przelewa pozostałą kwotę na rachunek bankowy lub konto w innej instytucji płatniczej (Z., X.) należące do spółki. Ze względu na fakt, że konsument może zrezygnować z dokonanego zakupu i uzyskać zwrot pieniędzy od platformy w ciągu-30 dni, rozliczenia, między platformą a spółką dokonywane są z ok kilkudziesięciodniowym opóźnieniem. Usługi wykonane w danym okresie, rozliczeniowym będą dokumentowane fakturami.

2. model działania - S., D. - platformy udostępniane studentom. Za pośrednictwem tych platform prowadzone są wirtualne zajęcia ze studentami. Pliki z treścią wykładów umieszczają z reguły nauczyciele, w analizowanym stanie faktycznym będą to czynić osoby współpracujące ze spółką, w imieniu spółki.

D. - studenci płacą stałą miesięczną stawkę platformie, a D. przeznacza maksymalnie ok. 30 proc. z miesięcznego przychodu na wypłaty dla nauczycieli. Algorytm podziału pieniędzy bazuje na długości wyświetleń filmów danego nauczyciela i stosunku studentów, płacących jak i tych, którzy są na darmowym okresie próbnym (tzw, trial users).

Wskazany procent dochodu wypłacany podmiotowi który udziela lekcji może ulec zmianie.

S. - model opiera się również na płaskiej opłacie abonamentowej, którą dostaje platforma od studentów:

Połowa z tej sumy przekazywana jest dla nauczycieli, w zależności od ilości studentów w stosunku do ogólnej ilości studentów, którzy zapisują się na kursy w danym miesiącu. Tu również procent wg którego dzielone jest wynagrodzenie pomiędzy platformą a spółką może podlegać zmianie.

Usługi wykonane w danym okresie rozliczeniowym będą,dokumentowane fakturami.

Drugą rozpatrywana formą działalności spółki jest stworzenie produktu po zebraniu na niego funduszy w formie dobrowolnych składek przyszłych użytkowników i nabywców. Na specjalnie dedykowanej platformie (np. I. lub K.) ogłasza się pomysł na produkt/usługę, jego krótką charakterystykę oraz podaję kwotę niezbędną do stworzenia tego produktu. Osoby z całego świata, zainteresowane otrzymaniem w przyszłości produktu, wpłacają na dedykowane konto, utworzone przez właściciela platformy, dowolnej wartości środki pieniężne. Jeśli wymagana kwota zostanie, zebrana w zdefiniowanym czasie, spółka otrzyma pieniądze (platforma potrąci swoją prowizję) i przystąpi do realizacji produktu. Po jego wytworzeniu zobowiązana jest dostarczyć produkt osobom, które przyczyniły się finansowo do jego stworzenia. Natomiast jeśli nie zostanie zebrana minimalna kwota, środki pieniężne pozostają zwrócone wpłacającym. I. dopuszcza w swoim regulaminie sytuację, w której mimo niezebrania minimalnej kwoty, środki są przekazywane spółce, a ta pozyskuje brakującą kwotę we własnym zakresie.

W tym przypadku regulamin publikowany na platformie dotyczy tylko zasad zbierania funduszy. Spółka komandytowa, we własnym zakresie będzie zobowiązana dostarczyć produkt konsumentom, rozpatrywać reklamacje. Również dalsza sprzedaż tego produktu będzie prowadzona bezpośrednio przez spółkę komandytową lub za pośrednictwem wyspecjalizowanych platform świadczących usługi drogą elektroniczną, o których mowa w pierwszej części wniosku.

MC Sp.z.o.o. jest komplementariuszem w spółce komandytowej, na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób oprawnych jest podatnikiem podatku dochodowego w zakresie dochodów uzyskiwanych przez spółkę komandytową, w procencie, jaki wynika z umowy spółki komandytowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym z tytułu dostarczonych na platformę plików powstanie w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego przyjętego między stronami.

2. Czy otrzymana kwota, zebrana przez dedykowaną platformę w celu wytworzenia opisanego produktu, stanowi przychód do opodatkowania w podatku dochodowym w dacie jej otrzymania. Czy powinna zostać uznana za zaliczkę, a przychód podatkowy postanie w dacie, wytworzenia produktu i przekazania go konsumentom.

3. Czy prowizja pobierana przez platformę stanowi koszt uzyskania przychodu spółki w dacię jej naliczenia przez platformę.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Artykuł 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi; że jeśli strony ustają, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, to za datę powstania przychodu uznaję się ostatni dzień okresu rozliczeniowego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Zgodnie z postanowieni regulaminów platform, należne spółce komandytowej wynagrodzenie kalkulowane jest od ilości plików faktycznie pobranych przez konsumentów w danym okresie rozliczeniowym. Jako okres rozliczeniowy przyjmuje się miesiąc lub kwartał kalendarzowy. Nie ma znaczenia; jaką ilość plików spółka komandytowa faktycznie - umieści w tym czasie na platformie - wynagrodzenie należne jest tylko od plików, z których ostateczny konsument skorzystał, i w stosunku do których doszło do faktycznej sprzedaży, tj. klient nie wycofał się z zawartej umowy. Zdaniem spółki, spółka komandytowa jest zobowiązana ustalić wartość należnego jej wynagrodzenia w ostatnim dniu każdego okresu rozliczeniowego, niezależnie od tego czy faktycznie otrzymała zapłatę za pobrane przez konsumentów pliki. W tym samym dniu należy ustalić wartość dochodu do opodatkowania, który będzie dochodem spółki z o.o.

Ad. 2

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów podatkowych nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet usług, które zostaną wykonane w przyszłości. Przepis ten powinien mieć zastosowanie w odniesieniu do wpłat przekazywanych przez platformę tytułem wynagrodzenia na poczet produktów, które spółka komandytową wytworzy w przyszłości i dostarczy konsumentem. W momencie otrzymania środków pieniężnych spółka nie wyświadczy jeszcze żadnych usług klientom, nastąpi to dopiero po wytworzeniu planowanego produktu, aplikacji. Przychód podatkowy powstanie w dacie wykonania usługi, na podstawie art. 12 ust. 3a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w tym momencie spółka, z o.o. jako podatnik zobowiązana będzie rozpoznać dochód do opodatkowania w proporcji, w jakiej dzielony jest dochód spółki komandytowej pomiędzy jej udziałowców, na podstawie zawartej umowy spółki.

Ad. 3

Z tytułu prawa do korzystania z platform spółka komandytowa będzie ponosiła koszty w postaci prowizji pobieranej przez platformę, z kwoty należnej spółce za sprzedane pliki. Konieczność ponoszenia tego wydatku jest nierozerwalnie związana z możliwością uzyskiwania przychodów, czyli sprzedaży plików za pośrednictwem platformy (niezależnie od przyjętego modelu działania). Zdaniem wnioskodawcy, są to koszty bezpośrednio, związane z uzyskiwanymi przychodami, wypełniają normę prawną zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych. Powinny zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu w dacie ich naliczenia przez platformę. Prowizje te są bowiem naliczane od każdej kwoty uzyskiwanego przychodu. Na moment rozpoznania kosztu podatkowego nie powinna mieć wpływu data jego uregulowania (w kolejnym okresie rozliczeniowym). Spółka komandytowa prawdopodobnie nie otrzyma faktur potwierdzających fakt poniesienia tych kosztów, dowodem będą raporty z sytemu informatycznego platformy, dokumentujące ilość pobranych przez konsumentów plików, ich cenę, datę nabycia oraz wartość prowizji należnej platformie. Prowizja zostanie potrącona, każdorazowo przez platformę z kwoty wypłacanej spółce komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.