IPPB3/4510-854/15-3/EŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/4510-854/15-3/EŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych (know-how) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych (know-how).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") zajmującą się między innymi sprzedażą paliw i produktów pochodnych jak również handlem hurtowym, handlem i naprawą pojazdów samochodowych, transportem lądowym i rurociągowym, magazynowaniem oraz działalnością usługową wspomagającą transport.

W związku z rozwojem działalności, Wnioskodawca rozważa nabycie od kontrahenta (dalej: "Sprzedający" lub "Kontrahent") kilkudziesięciu naziemnych zbiorników gazowych (dalej: "Zbiorniki LPG") oraz kontraktów handlowych Sprzedającego (dalej: "Kontrakty", dalej łącznie: "Transakcja"). Podstawą Transakcji będzie umowa sprzedaży, na mocy której zostanie przeniesiona na Spółkę własność Zbiorników LPG. W wyniku zawarcia umowy sprzedaży nastąpi również przelew na Kupującego praw i obowiązków wynikających z Kontraktów.

Zbiorniki LPG zostały przez Sprzedającego zakupione z zastosowaniem 23% stawki VAT i stanowią środki trwałe w księgach Sprzedającego. Z kolei przedmiotem przejmowanych przez Wnioskodawcę Kontraktów, w zależności od uzgodnień Sprzedającego z konkretnym klientem, jest dostawa przez Sprzedającego gazu wraz z wynajmowaniem klientowi Zbiorników LPG (dalej: "Kontrakty na Wyłączność") albo bez wynajmowania klientowi Zbiorników LPG (dalej: "Kontrakty Niewyłączne"). W przypadku Kontraktów Niewyłącznych, przedmiotem umowy jest dostawa przez Sprzedającego gazu na rzecz klientów, którzy mają własne zbiorniki oraz posiadają wymagane prawem pozwolenia na budowę i użytkowanie gazowej instalacji zbiornikowej i wewnętrznej instalacji gazowej.

Po nabyciu Zbiorników LPG i Kontraktów, Wnioskodawca uzyska możliwość dostarczania gazu na rzecz obecnych klientów Sprzedającego, na warunkach uzgodnionych w nabytych Kontraktach. Jednocześnie, w wyłącznej gestii Wnioskodawcy będzie organizacja zakupu i transportu gazu, gdyż przedmiotem transakcji ze Sprzedającym nie będą w szczególności kontrakty z dostawcami gazu ani umowy z pracownikami Sprzedającego dokonującymi transportu gazu do klientów. Przedmiotem Transakcji nie będą też żadne inne umowy, których stroną jest obecnie Sprzedający, jak również Wnioskodawca nie przejmie żadnego z pracowników Sprzedającego. Po dokonaniu Transakcji, Sprzedający będzie nadal kontynuował swój byt prawny oraz działalność gospodarczą.

Na Wnioskodawcę nie zostaną przeniesione również m.in. następujące składniki majątkowe Sprzedającego:

i. firma Kontrahenta;

ii. zobowiązania inwestycyjne z tytułu zaciągniętych pożyczek/kredytów;

iii. wszelkie inne prawa i zobowiązania majątkowe (inne niż wskazane w stanie faktycznym);

iv. umowy rachunków bankowych oraz środki pieniężne;

v. umowy na dostawę mediów;

vi. umowy dotyczące zapewnienia Kontrahentowi obsługi prawnej, administracyjnej i księgowej;

vii. księgi handlowe oraz dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa Sprzedającego w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej.

Kontrakty oraz Zbiorniki LPG nie stanowią wydzielonych części przedsiębiorstwa Sprzedającego (w tym w szczególności w formie działu, oddziału lub wydziału), jak również nie są wyodrębnione w przedsiębiorstwie Sprzedającego dla celów zarządczych i rachunkowych.

Zarówno Wnioskodawca jak i wspólnicy Sprzedającego (dwie osoby fizyczne) są polskimi rezydentami podatkowymi dla celów podatków dochodowych. Obie strony Transakcji są również czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: "VAT"), prowadzącymi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Zakupione przez Wnioskodawcę Zbiorniki LPG będą przezeń wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pytanie 1

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że Transakcja nie będzie stanowiła na gruncie VAT zbycia przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale będzie stanowiła, podlegające opodatkowaniu 23% stawką VAT: (i) dostawę towarów na rzecz Wnioskodawcy, w odniesieniu do sprzedaży Zbiorników LPG oraz (ii) świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy, w odniesieniu do sprzedaży Kontraktów, w wyniku której nastąpi przelew na Kupującego praw i obowiązków Sprzedawcy wynikających z Kontraktów.

Pytanie 2

Czy w razie potwierdzenia, że nabycie przez Wnioskodawcę w ramach Transakcji Zbiorników LPG oraz Kontraktów, nie będzie dotyczyło nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących Transakcję, wystawionych przez Sprzedającego.

Pytanie 3

Czy w razie potwierdzenia, że nabycie przez Wnioskodawcę w ramach Transakcji Zbiorników LPG oraz Kontraktów, nie będzie dotyczyło nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką VAT, Transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: "p.c.c.").

Pytanie 4

Czy nabyte przez Wnioskodawcę w ramach Transakcji prawa i obowiązki wynikające z Kontraktów będą podlegały u Wnioskodawcy odpisom amortyzacyjnym jako wartości niematerialne i prawne.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (nr 4). w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, kontrakty nabyte przez Spółkę w ramach Transakcji będą stanowiły wartości niematerialne i prawne określane mianem "know-how". W związku z powyższym, Spółka będzie uprawniona do ujęcia ich w podatkowych kosztach uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej "know-how", równej cenie nabycia Kontraktów.

Wnioskodawca podkreśla, że celem nabycia przez niego Kontraktów jest osiąganie w przyszłości przychodów z tytułu sprzedaży gazu do (obecnych) klientów Sprzedającego, będących stronami Kontraktów. Zostanie zatem spełniony ogólny warunek zaliczenia tego wydatku do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, określony w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, z jednoczesnym brakiem wyłączenia tego typu wydatku z katalogu podatkowych kosztów uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT).

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy o CIT wymienione zostały kategorie praw własności intelektualnej, które podlegają amortyzacji i których koszt nabycia nie może zostać zaliczony do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia wydatku. Do praw tych należą:

i. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe;

ii. prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej;

iii. licencje oraz

iv. informacje związane z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (informacje o charakterze know-how).

Ustawa o CIT nie zawiera definicji legalnej pojęcia "know-how". W art. 16b ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT wskazuje się jednak, że amortyzacji podlegają informacje związane z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Z kolei z art. 21 ust. pkt 1 Ustawy o CIT wynika, że opodatkowaniu podlegają m.in. informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Powyższe oznacza, że informacje mogą być uznane za know-how, jeżeli stanowią dobro niematerialne występujące w postaci wiedzy, zebranych doświadczeń, pozwalające na osiągnięcie określonego efektu gospodarczego, oraz można je przeliczyć na rzeczywistą wartość materialną.

Na brak jasnej i precyzyjnej definicji know-how w ustawach podatkowych zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 marca 2012 r., sygn. I FSK 973/11. Skład orzekający odwołał się do wydawanych wcześniej rozstrzygnięć, wskazując, że know-how dotyczy zasadniczo informacji, które są poufne, istotne i zidentyfikowane we właściwej formie.

Termin "poufny", zdaniem NSA oznacza określoną konfigurację informacji i takie ich usytuowanie, które nie jest powszechnie znane lub łatwo dostępne, przy czym pojedynczy element takiej konfiguracji "nie musi być całkowicie nieznany i niedostępny" (...). Istotność jest z kolei równoznaczna z ważnością informacji dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług. Warunek możliwości zidentyfikowania know-how jest zaś spełniony, jeśli nastąpiło zapisanie lub utrwalenie informacji w taki sposób, że możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech, tj. poufności oraz istotności. NSA wskazuje, że "aby know-how mogło być zidentyfikowane, musi być ustalone w (...) odrębnym dokumencie, bądź też zarejestrowane w jakiejkolwiek innej stosownej formie najpóźniej w chwili, kiedy know-how będzie przekazywane".

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w rozstrzygnięciach wydawanych przez organy podatkowe w odniesieniu do kwalifikowania jako know-how praw i obowiązków nabywanych z tytułu nabycia kontraktów handlowych. Tytułem przykładu wskazać można interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 września 2012 r., sygn. IPTPB3/423-208/12-5/GG, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2011 r., sygn. ITPB3/423-614/10/AW. W przywołanych rozstrzygnięciach, organy podatkowe wskazują że nabycie kontraktów handlowych, wraz z bazą klientów będących stronami tych kontraktów, stanowi przykład know-how "nietechnicznego", którego przedmiotem są informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym, przydatne do prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przezeń w ramach Transakcji Kontrakty spełniają wskazane powyżej warunki uznania za know-how na gruncie Ustawy o CIT. Treścią Kontraktów będą informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym oraz handlowym, przydatne do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy zauważyć, że elementem nabywanych Kontraktów będą poufne dane dotyczące bazy danych klientów Sprzedającego oraz stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa warunki handlowe ustalone pomiędzy Sprzedającym i jego klientami. Nabywane w ramach Transakcji Kontrakty spełniają ponadto wskazane przez NSA kryterium istotności ze względu na swoją ważność wobec przedmiotu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Kontrakty są również identyfikowalne, gdyż stanowią szereg konkretnych i oznaczonych umów zawartych z konkretnymi podmiotami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl